Sveitarstjórnarmál - 01.10.2000, Blaðsíða 39

DÓMSMÁL
svæðið og samanburð við önnur svæði. Var því hvorki
talið að F hefði ekki notið jafnræðis á við aðra lóðar-
þega né að ógildingarregla 36. gr. 1. nr. 7/1936 ætti hér
við. Aðferð bæjarfélagsins við að jafna niður upptöku-
gjaldinu var þannig álitin tæk. Var því ekki talið að
mæla hafi þurft fyrir um upptökugjald þetta í lögum.
Með þessum rökum var H sýknaður af kröfum F.“
Lokaorð
Með þessum hæstaréttardómi sem nú hefur verið rak-
inn er allri óvissu eytt um lögmæti þess að leggja á upp-
tökugjöld. Nú liggur það ljóst fyrir að sveitarfélögin
geta náð til sín aftur þeim kostnaði sem landakaupum
hefúr íylgt með því að leggja upptökugjöld á lóðarhafa
og þarf þvi ekki að nota takmarkað skattfé sveitarsjóða í
þessu skyni. Þá hlýtur það að teljast réttlætismál að þeir
sem úthlutað er lóðum greiði þann kostnað sem hlotist
hefúr af því fyrir sveitarfélagið að afla lóðanna, þannig
að það lendi ekki á öllum íbúum sveitarfélagsins að
greiða þennan kostnað.
Af hæstaréttardómnum sést að þegar lagt er á upp-
tökugjald þarf að gæta þess að sveitarstjórn samþykki
upptökugjaldið, að fjárhæð þess sé innan þeirra marka
sem nemur kostnaðinum af kaupum á landi því sem hin-
ar úthlutuðu lóðir em á og að lóðarhafinn samþykki upp-
tökugjaldið fyrir sitt leyti í tvíhliða samningi, t.d. með
ritun sinni undir úthlutunarskilmálana, þar sem kveðið er
á um upptökugjaldið.
\lar
Trjágreinar
Spilliefni
ÉM^nntu s^^B
á flokkun til ______________Flokkum og skilum á endurvinnslustððvar
endurvinnslu?
229