Morgunblaðið - 10.11.2011, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 10.11.2011, Blaðsíða 34
34 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. NÓVEMBER 2011 Raðauglýsingar Nauðungarsala Uppboð Einnig birt á www.naudungarsolur.is. Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim sjálfum, sem hér segir: Grensásvegur 16a, 201-5642, 58,8% ehl., Reykjavík, þingl. eig. Ekron, félagasamtök, gerðarbeiðandi Sjóvá-Almennar tryggingar hf., mánu- daginn 14. nóvember 2011 kl. 10:30. Gunnarsbraut 36, 201-1970, Reykjavík, þingl. eig. Málfríður Haralds- dóttir, gerðarbeiðendur Gunnarsbraut 36, húsfélag, Íbúðalánasjóður og Reykjavíkurborg, mánudaginn 14. nóvember 2011 kl. 14:00. Hátún 6, 201-0262, Reykjavík, þingl. eig. Páll Ágúst Ólafsson, gerðar- beiðandi Sparisjóður Reykjavíkur/nágr. hf., mánudaginn 14. nóvem- ber 2011 kl. 11:00. Leifsgata 21, 200-8768, Reykjavík, þingl. eig. Vilhjálmur Pálsson, gerð- arbeiðandi Kaupthing mortgages Fund, mánudaginn 14. nóvember 2011 kl. 14:30. Miklabraut 70, 203-0567, Reykjavík, þingl. eig. Guðni Birgir Gíslason, gerðarbeiðandi Landsbankinn hf., mánudaginn 14. nóvember 2011 kl. 15:00. Sýslumaðurinn í Reykjavík, 9. nóvember 2011. ✝ Halldór ViðarArnarson fæddist á Landspít- alanum 25. júní 1982. Hann lést á heimili sínu, Selási 11, Egilsstöðum, 30. október 2011. Foreldrar hans eru hjónin Örn Rúnarsson, f. 15. júní 1958, og Val- borg H. Kristjáns- dóttir, f. 5. apríl 1960. Systkini hans eru Kristján Garðar Arnarson, f. 25. sept- ember 1978. Jónína Guðrún Arnardóttir, f. 27. apríl 1989, unnusti hennar er Arnar E. Hjart- arson. Kristinn Örn Arnarson, f. 6. ágúst 1991, unn- usta hans er Elín Ósk Ellertsdóttir. Halldór eign- aðist eina dóttur, Ágústu Örnu, með þáverandi sam- býliskonu sinni, Hugrúnu Ósk Haf- þórsdóttur, þau slitu samvistir. Útför Halldórs fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag, 8. nóvember 2011, og hefst at- höfnin kl. 13. Kveðja frá mömmu og pabba Nú ertu farinn frá okkur, elsku drengurinn okkar. Það er erfitt að setjast niður og skrifa til þín. Þér lá alltaf lífið á, gast ekki einu sinni beðið með að koma í heim- inn heldur komst fyrir tímann. Þú varst alltaf svo lífsglaður og hress stráklingur og alltaf nóg að gera hjá þér. Alltaf vildir þú fara allt með okkur, t.d. allar tjald- ferðirnar okkar með systkinum þínum eða allar fjöruferðirnar eða að leita að grjóti og alltaf fannst þú flottustu steinana. Svo einn daginn fékkstu áhuga á að spila á gítar og þá bara byrjaðir þú að spila og varst alltaf með gít- arinn á milli handanna og spilaðir í tíma og ótíma og samdir á hann, einnig ákvaðst þú að keppa í borðtennis og auðvitað vannstu þar. Svo komu dýrin öll, vitum ekki hvað þú varst búinn að draga mörg dýr heim til okkar, en hundurinn þinn hann Elvis átti alltaf hug þinn og hjarta og mun- um við hugsa vel um hann. Það var alltaf svo stutt í hláturinn þinn og húmorinn, getum enn heyrt þig hlæja að einhverri vit- leysunni sem við gerðum. Oft varstu búinn að hlæja mikið og gera grín að pabba þínum þegar hann var að þvælast með spýtur í bústaðnum, eða í hrókasamræð- um við hann Elvis þinn, aðal- hundinn í bænum. Aldrei máttir þú aumt sjá og alltaf tilbúinn að hjálpa til, þú varst með svo stórt hjarta. En því miður þá náði eitrið tökum á þér, elsku drengurinn okkar, og alltaf héldum við að nú væri þetta að koma hjá þér, því þú áttir alltaf góða tíma, svo kynntist þú henni Hugrúnu þinni og þið eignuðust yndislega dóttur, hana Agústu Örnu, og þú varst svo mikill og stoltur pabbi, alveg 150% og þið búin að búa ykkur svo fallegt heimili, en því miður varð eitrið sterkara. Þú varst svo mikill fjölskyldu- maður, vildir alltaf hafa alla fjöl- skylduna hjá þér á þínum góðu tímum og alltaf þegar við hitt- umst þá spurðir þú um litlu dótt- ur þína og systkini þín. Svo í sumar ákvaðstu að flytja austur í von um betra líf og þú varst svo bjartur og glaður þegar við komum til þín á heimilið þitt þar. Erum svo þakklát fyrir dagana sem þú varst hjá okkur hálfum mánuði áður en þú kvaddir þenn- an heim, en þá sáum við hvað þú varst orðinn veikur. Nú vitum við að þér líður vel og ert kominn í faðm þeirra sem fóru á undan þér. Söknum þín svo sárt, elsku drengurinn okkar, en við vitum að við hittumst seinna. Viljum senda þér uppáhalds- sálminn þinn: Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta. (23. Davíðssálmur) Örn og Valborg. Elsku bróðir. Mér finnst ótrú- lega skrýtið að hugsa til þess að þú sért farinn frá okkur og ég eigi aldrei eftir að sjá þig aftur. Það var svo gaman þegar við hittumst í sumar, þegar við naglalökkuð- um Elvis og hlógum yfir fyndnum dýramyndböndum og sáum sko fram á það að við þyrftum að fá trampólín í garðinn fyrir hundana. En þú glímdir við erfiða fíkn sem dró þig á þann myrka stað sem þú varst kominn á núna í október. Núna ertu kominn á betri stað, stað þar sem allt er gott og frábært. Hvíldu í friði, elsku Halldór minn. Ó, vef mig vængjum þínum til verndar, Jesús hér, og ljúfa hvíld mér ljáðu, þótt lánið breyti sér. Vert þú mér allt í öllu, mín æðsta speki’ og ráð, og lát um lífs míns daga mig lifa’ af hreinni náð. Tak burtu brot og syndir með blóði, Jesús minn, og hreint mér gefðu hjarta og helgan vilja þinn. Mig geym í gæslu þinni. Mín gæti náð þín blíð, að frið og hvíld mér færi hin fagra næturtíð. (Magnús Runólfsson) Þín systir, Jónína Guðrún Arnardóttir. Elsku bróðir minn. Ég á efir að sakna þín svo mik- ið. Við ólumst upp saman og við gerðum mikið af okkur saman. Stundum fannst okkur að við ættum engan annan að nema hvor annan. Við eigum mörg leyndarmálin sem enginn annar fékk að heyra. Mörg samtölin þar sem við stöppuðum stálinu hvor í annan, þú kenndir mér og gafst mér svo mikið. Þú varst alltaf með áhyggjur af því hvernig mér gengi, og ég á þér, elsku Halldór minn, svo mikið að þakka. Ég er búinn að hugsa mikið um árið 2007, þá komuð þið Hug- rún mér til hjálpar svo oft, þið hjálpuðuð mér þegar neyðin var mest. Mér hlýnar í hjartanu við tilhugsunina um allar sumarbú- staðaferðirnar, og þegar þið tók- uð mig með að Skógafossi um verslunarmannahelgina, og öll skiptin sem ég fékk gistingu hjá ykkur á Neshaganum. Þegar við vorum pollar stóðum við alltaf saman ef á reyndi. Við á móti hinum. Stundum var ég að pína þig, en þú fyrirgafst mér það alltaf og vildir bara hanga með mér og vinum mínum. Svo eltist þú og fórst út á sömu villigötur og ég, ég man vel eftir því þegar ég „böstaði“ þig í fyrsta skiptið. Mikið höfum við hlegið að því saman. Svo fóru vandamálin að hrannast upp hjá þér, það getur enginn ráðið við svona ástand, og þú varst ekkert undanskilinn þar. Árin liðu, og svo kynnist þú henni Hugrúnu. Og eitthvað gerðist hjá þér, ég skildi það ekki fyrst en svo sagðir þú mér það, þú varst ástfanginn, og kannski ekkert skrítið. Ég horfði upp á þig reyna ítrekað að taka þig á. Og þú áttir við mig mörg sam- tölin um það hvernig þú ættir að fara að því. Svo einn góðan veðurdag sagð- ir þú mér fréttirnar, Hugrún er ólétt. Glaður og hræddur sagðir þú mér frá þessu og þá átti að breyta lífi sínu til hins betra og í þetta skiptið var mínum manni alvara. Og, Halldór minn, ég veit að þú meintir það frá hjartanu, en, elsku kallinn minn, þú varst haldinn sjúkdómi. Þú reyndir og reyndir. Svo eignaðist þú falleg- asta barn sem ég hef séð, hana Ágústu Örnu Halldórsdóttur. Ég man að hafa sagt við þig hvernig í ósköpunum fórstu að þessu? Og þú svaraðir ég skal sýna þér það ef Hugrúnu er sama. Sjúkdómurinn tók síðan völd- in. Og ég vil enda þetta, Halldór minn, á því að segja þér að ég veit hvernig þér leið þegar þú ákvaðst að fara. Ég hef verið í þínum sporum og ég skil þig, ró og frið- ur ræður nú ríkjum hjá þér. Takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir mig og takk fyrir að hafa kvatt mig þetta örlagaríka kvöld. „Love you bro.“ Ráðvilltur ég stóð um stund og þagði, en af stað svo lagði aftur heim á leið. Ég vissi að litla dóttir mín hún myndi hjálpa mér að mæta vanda þeim sem heima beið. Hún sagði: Bíddu pabbi, bíddu mín, bíddu, því ég kem til þín. Æ, ég hljóp svo hratt, að ég hrasaði og datt. Bíddu pabbi, bíddu mín. (Iðunn Steinsdóttir.) Kristján Garðar Arnarson. Elsku bróðir minn, rosalega verður erfitt að kveðja þig, ég er búinn að vera að hugsa um þá daga sem við vorum saman og hlutina sem við pældum í, þeir voru svo margir. Við töluðum um að smíða okkur rallýbíl, opna okkar eigin tattú-stofu í kjallar- anum hjá þér og margt, margt fleira, þetta eru allt ókláraðir hlutir, en ég veit að við tveir mun- um standa við þessi orð okkar og klára þessi verkefni þegar minn tími kemur, þegar við verðum saman tveir á ný. Grátið ekki þótt ég sé farinn því ég er aðeins í „burtu“. Ég dó ekki og mun ekki deyja. Ég er hjá ykkur alla daga. Það er satt að ég hef yfirgefið jörðina, en ég lifi í anda hjá ykkur. Óttist ekki um mig, því ég er hamingjusamur í þeim friði og ást sem hér er. Það, sem ég var, er ég nú, jafnvel betri en ég var. Himnaríki hefir svo mikla fegurð, fjöll og tré og svo margt annað. Grátið mig ekki, talið um mig á sama hátt og þið gerðuð áður. Gerið minningar okkar að ánægjulegum minningum, sem geta róað og huggað ykkur. Minnist mín með gleði. Syrgið mig ekki, þótt ég sé farinn. Í himnaríki eflist ég og líf mitt heldur áfram. Grátið mig ekki, því ég er hjá ykkur í því, sem þið segið og gerið á hverri stundu á hverjum degi. Ást mín er líka hjá ykkur. Hvíl í friði, elsku bróðir. Kristinn Örn Arnarson. Halldór Viðar Arnarson ✝ Jónas Guð-mundsson fæddist á Kiðja- bergi í Kjós 22. febrúar 1941. Hann lést á dval- arheimilinu Mörk 1. nóvember 2011. Foreldrar hans voru Guðmundur Óskar Einarsson, f. 28.6. 1910, d. 25.5. 1995, og Rósa Pétursdóttir, f. 18.9. 1919, d. 6.7. 2008. Stjúpfaðir hans var Eiríkur Valdimars- son, f. 29.7. 1915, d. 17.8. 2003. Systkini eru Ragnheiður Eiríksdóttir, maki Gunnar Haraldsson, þau eiga 3 börn, og 4 barnabörn. Sigmar Ei- ríksson, maki Sigríður Ást- mundsdóttir, þau eiga 4 börn, og 6 barnabörn. Pétur Eiríks- son, maki Jóna Jónsdóttir, stjúpbörn 4 og 8 barnabörn. Sævar Eiríksson, maki Inga Finnbogadóttir, þau eiga 3 börn, og 7 barnabörn. Valdi- mar Eiríksson, maki Guðbjörg Hrafnsdóttir. Soffía Ellerts- dóttir uppeld- issystir, maki Tómas Tómasson, þau eiga 4 börn og eitt barnabarn. Jónas var giftur Sólveigu Jóhanns- dóttur. Móðir hennar er Sig- urbjörg Jónsdóttir, faðir henn- ar var Jóhann Guðmundsson. Systir Sigurbjargar er Ásdís Jónsdóttir, maki Stefán Jóns- son, þau eiga 3 börn og 5 barnabörn. Jónas ólst upp í Norð- urgarði á Skeiðum, hann fór snemma að heiman og vann ýmis störf. Jónas var alltaf heilsuveill, hann bjó lengst af í Reykjavík. Útför Jónasar fer fram frá Langholtskirkju í dag, 10. nóvember 2011, og hefst at- höfnin kl. 13. Hvíldu í friði, elsku tengda- sonur og mágur. Takk fyrir allar góðu stund- irnar sem við áttum saman. Þín er sárt saknað. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Sigurbjörg Jónsdóttir, Ásdís Jónsdóttir. Nú ertu búinn að kveðja okkur, elsku bróðir, en minn- ingin lifir. Þú varst alltaf duglegur að ferðast þrátt fyrir fötlun þína og ég efast um að það séu margir sem þekkja landið eins vel og þú. Það var alltaf gott að sækja ykkur Sólveigu heim en yndislegri konu er vart hægt að finna. Það var mikil gæfa fyrir þig að hitta hana. Þið Sólveig höfðuð gaman af því að dansa og stunduðuð það meðan heilsa þín leyfði. Þú hafðir gaman af að spjalla og oft lentir þú í þrasi sem endaði í hlátri því þú varst léttur í lund. Þú last mik- ið og varst ótrúlega minnugur svo að systkini þín stóðu oft á gati. Þú varst mjög frændræk- inn og varst duglegur að heim- sækja ættingjana og var þá mikið spjallað og haft gaman af. Þú hafðir yndi af því að ferðast til útlanda og eitt sinn fórstu með foreldrum þínum til Flórída og oft minntust þau á það hvað þú varst duglegur að keyra þar um. Ekki var laust við að þú værir haldinn smá bíladellu. Lengi vel áttir þú Lödur sem þú endurnýjaðir reglulega. Það spunnust oft há- værar umræður við bræður þína um gæði þessara bíla, en alltaf stóð Ladan uppúr í þínum huga. Þrátt fyrir fötlun þína varstu duglegur að finna þér vinnu og vannst ýmis störf um ævina, m.a. landbúnaðarstörf og hjá Pósti og síma, síðast varstu að vinna á salernunum í Banka- stræti en varðst að gefast upp vegna veikinda. Undir það síð- asta varstu orðinn það þrotinn af kröftum að þú gast ekki lengur verið heima og tókuð þið Sólveig þá ákvörðun að þú fær- ir á stofnun þar sem hún gat ekki annast þig heima vegna eigin heilsu. Það var erfitt fyrir hana en jákvæðni þín var ótrú- leg og varstu sáttur við orðinn hlut. Sólveig fór til þín á hverj- um degi og sá um að þig van- hagaði ekki um neitt. Þú varst alltaf kátur er við heimsóttum þig og aldrei kvartaðir þú yfir þínu hlut- skipti. Ragga var að taka þig út í göngutúra í hjólastólnum og þá fóruð þið í heimsókn til Sólveigar. Valdimar fór með þig í heimsókn helgina áður en þú kvaddir þennan heim. Þá áttum við ekki von á að þetta yrði síðasta ferðin þín, en svona eru forlögin, elsku Jónas minn. Minning þín mun alltaf lifa með okkur. Við systkinin þökkum starfs- fólki á dvalarheimilinu Mörk fyrir góða og kærleiksríka umönnun. Systkinin frá Norðurgarði, Ragnheiður, Sigmar, Pét- ur, Sævar, Valdimar, og Soffía. Elsku Jónas, það er erfitt að kveðja. Það eru ófáar stundirnar sem við höfum átt öll saman í eldhúsinu heima í Ljósheimum. Ekkert var þér óviðkomandi og þú hafðir gaman af lífinu og fólkinu í kring um þig. Þú varst glettinn og gast alltaf fengið okkur til að brosa. Við og okkar börn höfum svo sann- arlega verið rík að eiga þig að. Síðustu 3 ár hafa verið þér erfið þar sem sjúkdómurinn hefur verið að taka yfirhönd- ina. En þú varst ekki tilbúinn að gefast upp, tókst veikind- unum af æðruleysi og kímni og lést fátt stöðva þig. Allir vegir voru þér færir. Þú varst ávallt reiðubúinn ef til þurfti. Það er ekki svo langt síðan við komum í heimsókn til þín, og ekki grunaði okkur að það væri sú síðasta. Takk fyrir allar góðu stund- irnar sem við áttum saman. Þú varst alltaf svo góður við okkur og alltaf að gera eitthvað fal- legt fyrir okkur. Þín er sárt saknað. Guð geymi þig að ei- lífu. Elísabet Stefánsdóttir og börn, Ásgrímur Stefánsson og dætur, Sigurbjörg Stefánsdóttir. Jónas Guðmundsson HINSTA KVEÐJA Ég kveð þig, elsku eig- inmaðurinn minn, og bið Guð um að varðveita þig. Takk fyrir þau ár sem við áttum saman, þú varst góður félagi í gegnum lífið. Sólveig Jóhannsdóttir Bridsfélag Reykjavíkur Að loknum 9 umferðum af 24, er mjög þétt er á toppnum í haustsveitakeppni BR 2011. Sparisjóður Siglufjarðar er með tveggja stiga forystu á sveit Chile og eiga að spila saman í næstu umferð. Sparisjóður Siglufjarðar 166 Chile 164 Ólafur Steinason 163 Garðs Apótek 152 Skarphéðinn Lýðss. – Ágúst Stefánss. 363 Erla Sigurjónsd. – Jóhann Benediktss. 355 Óli Gíslason – Sverrir Jónsson 349 Kristján Þorlákss. – Haukur Guðmss. 348 Sverrir Gunnarss. – Kristrún Stefánsd. 338 Setbergsbræður bestir í Firðinum Þá er lokið þriggja kvölda hrað- sveitakeppni Bridsfélags Hafnar- fjarðar með sigri Setbergsbræðra sem háðu harða keppni við Miðviku- dagsklúbbinn. Lokastaðan: GSE 106 Miðvikudagsklúbburinn 101 Eðvarð Hallgrímsson 86 Næstu tvo mánudaga er Madera Butler-tvímenningur BRIDS Umsjón Arnór G. Ragnarsson| norir@mbl.is - nýr auglýsingamiðill  569-1100finnur@mbl.is

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.