Morgunblaðið - 01.02.2012, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. FEBRÚAR 2012
✝ Sigrún Guðna-dóttir fæddist í
Reykjavík 15. júlí
1935. Hún andaðist
að heimili sínu 22.
janúar 2012. For-
eldrar hennar voru
Þórunn Jónína
Meyvantsdóttir, f.
2. ágúst 1914, d.
11. ágúst 1981 og
Guðni Sigurðsson,
f. 31. janúar 1914,
d. 24. október 1937 er hann tók
út af togaranum Hilmi RE.
Þórunn giftist síðar Halldóri
Þórhallssyni, f. 18. september
1919, d. 9. febrúar 1978. Hall-
dór gekk Sigrúnu í föðurstað.
Systkini Sigrúnar, sammæðra,
eru Þórhallur Páll, f. 26. júlí
1941, kvæntur Guðbjörgu Jóns-
dóttur, María Elísabet Mey-
vants, f. 3. október 1942, d. 23.
október 1943. Már Elías Mey-
vant, f. 22. nóvember 1945,
kvæntur Jónu Geirnýju Jóns-
dóttur. Lilja Hjördís, f. 7. maí
1951, gift Hafþóri Jónssyni.
Sigurbjörn Frímann, f. 19.
ágúst 1957, kvæntur Gunnhildi
Arnardóttur.
Þeirra börn eru: a) Daníel, f.
30. september 1991 og b) El-
ísabet, f. 12. febrúar 1995. 5)
Valgerður, f. 22. janúar 1968,
hennar dóttir er Sigrún Mist
Gunnarsdóttir, f. 29. apríl 1995.
Faðir hennar er Gunnar Marel
Einarsson.
Sigrún ólst upp á Eiði á Sel-
tjarnarnesi. Hún stundaði al-
mennt gagnfræðanám auk þess
sem hún sótti námskeið í Mynd-
lista- og handíðaskólanum. Að
námi loknu starfaði hún við al-
menn verslunarstörf, lengst af
hjá Silla og Valda. Árið 1957
flutti Sigrún með verðandi eig-
inmanni sínum til Reyð-
arfjarðar. Þar bjuggu þau fyrst
í Dvergasteini, æskuheimili
Vigfúsar en síðar í Johansen-
húsi. Árið 1967 flutti fjöl-
skyldan í Brekkugötu 4 þar
sem hún bjó lengst af. Árið
1979 festu Vigfús og Sigrún
kaup á húsinu Ártúni þar sem
Sigrún stofnaði og rak versl-
unina Fis allt þar til 1991 þegar
þau hjónin fluttu til Egilsstaða
þar sem Vigfús stýrði útibúi
Landsbankans næstu árin. Árið
2000 fluttu Sigrún og Vigfús til
Reykjavíkur þar sem hún bjó
til dauðadags, fyrst í Álftahól-
um 8 en síðar að Sléttuvegi 23.
Útför Sigrúnar verður gerð
frá Fella- og Hólakirkju í dag,
1. febrúar 2012, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Eftirlifandi eig-
inmaður Sigrúnar
er Vigfús Ólafsson,
f. 11. júní 1938 á
Reyðarfirði, sonur
Valgerðar Vigfús-
dóttur, f. 7. apríl
1898, d. 21. janúar
1954 og Ólafs Sig-
urjónssonar, f. 31.
júlí 1896, d. 3. nóv-
ember 1980. Þau
gengu í hjónaband
í Reykjavík 21. október 1961.
Sigrún og Vigfús eignuðust
fimm börn. Þau eru: 1) Ólafur,
f. 24. ágúst 1959, kvæntur Mar-
íu Önnu Clausen. Þeirra synir
eru: a) Egill Daði, f. 1. október
1984, sambýliskona hans er Sif
Sigþórsdóttir, b) Andri, f. 7.
febrúar 1987 og c) Vigfús, f.
11. júlí 1996. 2) Guðni, f. 29.
september 1961, d. 21. mars
1962. 3) Vigfús Már, f. 8. des-
ember 1964, kvæntur Ingunni
J. Sigurðardóttur. Þeirra dæt-
ur eru: a) Hugrún Arna, f. 5.
nóvember 1990 og b) Margrét
Dögg, f. 12. janúar 1995. 4)
Þórhallur, f. 11. mars 1966,
kvæntur Þuríði Guðjónsdóttur.
Ég sakna þín í birtingu að hafa
þig ekki við hlið mér
og ég sakna þín á daginn þegar
sólin brosir við mér.
Og ég sakna þín á kvöldin þegar
dimman dettur á.
En ég sakna þín mest á nóttinni
er svipirnir fara á stjá.
(Megas)
Af og til í gegnum árin þegar
hver ósköpin á fætur öðrum voru
lögð á þig, elsku mamma mín, hef
ég mátað þessa hugsun, „hvað ef
hún fer núna“ en eytt henni jafn
hratt og hún læddist að. Aldrei
fór hún lengra en í kollinn. Aldrei
í hjartað eins og ég þarf að fara
með þessa vondu staðreynd
núna.
Þrátt fyrir allt sem á þig var
lagt varstu þakklát fyrir svo
margt. Þú varst þakklát fyrir
fjölskylduna þína og þú varst svo
stolt af öllum hópnum þínum. Svo
oft talaðir þú um það hversu
heppin við værum, fjölskyldan.
Allir niðjar ykkar pabba hraustir
og allir í svo góðum málum í líf-
inu.
Núna ber mér að vera þakklát.
Það sem ég er fyrst og fremst
þakklát fyrir, er að þú skulir hafa
verið mamma mín. Þakklát fyrir
hvað við fengum í raun að hafa
þig lengi hérna. Þakklát fyrir
hvernig þú fékkst að fara frá okk-
ur.
Þú kenndir mér líka að af og til
þarf að hörfa ögn, leita vars og
hvíla sig, en aldrei á að gefast
upp. Það ætla ég að hafa að leið-
arljósi, elskan mín.
Með söknuð í hjarta kveð ég
þig, þín elskandi dóttir,
Valgerður.
Á meðan myndin dofnar
og ómurinn hljóðnar,
koma þær upp í hugann
ein af annarri,
í smáum brotum;
minningarnar.
Brotin birtast smátt og smátt
eins og lýsi viti í huganum
sem varpar ljósi á orðin.
Orðin falla eitt og eitt
eins og regndropar á lygna tjörn
sem draga hring um kjarna málsins.
Og hringirnir víkka út
eins og merking orðanna
sem dýpkar með tímanum.
Orðin sem koma upp í hugann
tákna það sem í hjartanu býr.
harm
söknuð
frið
gleði
þakklæti
ást
(VMV)
Vigfús M. Vigfússon.
Kveðja frá tengdadætrum
Kynni okkar og Sigrúnar
tengdamóður okkar spanna yfir
þrjá áratugi og er nú stórt skarð
hoggið í okkar líf. Sigrún var
kona með stórt hjarta og alltaf
tilbúin til að taka á móti fólki og
umvefja hlýju og gestrisni. Ekki
skipti máli hversu marga um var
að ræða, alltaf var hægt að galdra
fram dýrindis veislu með engum
fyrirvara.
Barnabörnunum var hún mjög
kær og þótti þeim gaman að
spjalla við hana, ekki var verra
þegar hún tók í spil með þeim.
Samskiptin jukust og efldust til
muna þegar þau hjónin fluttu til
Reykjavíkur frá Reyðarfirði árið
2000. Ekki skemmdi fyrir að þau
settust að í sama hverfi og öll
börnin og þeirra fjölskyldur
bjuggu í. Það var notalegt og
veitti barnabörnunum öryggis-
kennd að vita af ömmu og afa í
nágrenninu. Það fyllti þau hjónin
stolti að öll átta barnabörnin fóru
í gegnum sama grunnskólann,
Hólabrekkuskóla. Sem dæmi um
staðfestu og endalausa elsku til
barnabarnanna er að þegar elsta
barnabarnið fermdist spurði hún
hann hvað hann vildi fá í ferming-
argjöf frá ömmu og afa. Svarið
kom fljótt, „Amma, ég vil að þú
hættir að reykja“. Auðvitað fékk
barnið það sem hann bað um og
amma hætti að reykja árið sem
hann fermdist.
Sigrún var listfeng og bjó til
marga fallega muni og bar heim-
ili tengdaforeldra okkar þess
glöggt merki.
Perlusaumur, málun á postu-
lín, silki og léreft, útskurður í tré,
að ógleymdum tækifæriskortun-
um sem hún útbjó með margvís-
legum aðferðum, eru bara örfá
dæmi um hluti sem urðu til í
hennar höndum um ævina.
Það er ótrúlegt að þetta sé
veruleiki, að hún sé ekki lengur
hjá okkur því alltaf tókst henni að
standa upp úr þeim veikindum
sem hún glímdi við í gegnum lífið.
Það er með miklum söknuði
sem við kveðjum þessa kjarna-
konu en um leið þökkum fyrir að
fá að hafa kynnst henni og átt
með henni öll þessi ár, þau eru
mikill fjársjóður minninga sem
verða vel varðveittar.
María, Ingunn (Inga)
og Þuríður.
Amma okkar var yndisleg
manneskja. Hún var alltaf góð við
okkur og það var alltaf til eitt-
hvað gott í skápunum þegar mað-
ur kom í heimsókn til hennar og
afa, eins og til dæmis skonsur,
sírópslengjur og súkkulaðikoss-
ar. Einnig bakaði hún bestu
pönnukökur í heiminum. Það var
alltaf gaman að koma til ömmu og
fá hana til að spila við okkur, hún
var alltaf til í það.
Við munum þegar þau bjuggu
á Reyðarfirði og við komum í
heimsókn til þeirra, þá stóðu hún
og afi alltaf fyrir utan húsið og
biðu eftir okkur, enda voru þau
örugglega jafnspennt að sjá okk-
ur og við að sjá þau. Þegar þau
fluttu í bæinn var gott að hafa
hana heima í þarnæsta húsi ef
maður var læstur úti eða langaði í
eitthvað gott í gogginn. Það var
þó oft erfitt að ná í hana þegar
maður vildi koma í heimsókn því
hún var alltaf í símanum, enda
átti hún marga góða vini og kunn-
ingja sem hringdu oft í hana. Hún
var einnig dugleg við að búa til
hluti úr perlum, t.d. kjóla á dúkk-
ur, og föndra hina ótrúlegustu
hluti, eins og jólakort.
Elsku amma okkar, við sökn-
um þín mjög mikið og munum
aldrei gleyma þér.
Hugrún Arna og
Margrét Dögg.
Í dag er til moldar borin okkar
ástkæra systir og mágkona Sig-
rún Guðnadóttir. Föður Sigrún-
ar, Guðna Sigurðsson, tók út af
Hilmi RE-240 hinn 24. október
1937. Móðir okkar, Þórunn J.
Meyvantsdóttir, kynntist eigin-
manni sínum, Halldóri Þórhalls-
syni, árið 1939, hann tók Sigrúnu
sem sinni eigin dóttur og þannig
ólumst við systkinin upp við ást
og kærleik. Okkar glöðu upp-
vaxtarár voru á Eiði 2, Seltjarn-
arnesi, sem á þeim tíma tilheyrði
Reykjavík og var sveit í vaxandi
borg. Systkinahópurinn sem
samanstóð af fimm börnum var
afar samheldinn þótt aldursmun-
ur væri talsverður. Glens, gaman
og ef til vill smáhrekkir í góðu,
einkenndu samband okkar og þar
var pabbi oftar en ekki virkur
þátttakandi.
Gæfan bankaði á dyr hjá Sig-
rúnu árið 1954 þegar hún hitti
verðandi eiginmann sinn, öðling-
inn Vigfús Ólafsson frá Reyðar-
firði sem stundaði nám í bifvéla-
virkjun. Hinn 18. september árið
1957 flytjast þau til Reyðarfjarð-
ar. Þau giftu sig árið 1961 og alls
urðu börn þeirra 5 að tölu, þar af
einn drengur sem þau misstu 6
mánaða gamlan. Eftir nokkurra
ára búsetu á Reyðarfirði byggðu
þau fallega húsið sitt á Brekku-
götu 4. Við systkinin, makar okk-
ar og börn fengum svo sannar-
lega að njóta þess þegar við
lögðumst í heimsóknir. Ávallt var
nóg húsrými, sama hve mörg við
vorum. Morgun- hádegis- og
kvöldverður var framreiddur
hvern dag og ekki má gleyma síð-
degiskaffinu með óteljandi teg-
undum af bakkelsi. Enda spurðu
börnin okkar „sefur hún Sigrún
aldrei“ því ávallt var hún fyrst á
fætur og síðust í rúmið.
Í gegnum tíðina skóp hún ein-
stök listaverk í postulínsmálun,
úr perlum, í hekli og mörgu
fleiru. Sigrún og Vigfús stofnuðu
og ráku verslunina Fis um árabil.
Sigrún annaðist verslunina, en
Vigfús starfaði sem útibússtjóri í
Landsbankanum. Árið 1991 flytj-
ast þau hjón til Egilsstaða þar
sem Vigfús tók við stöðu útibús-
stjóra þar og síðan aftur til Reyð-
arfjarðar 1996. Til Reykjavíkur
fluttust þau árið 2000, en þar
voru öll börn þeirra búsett með
sínum fjölskyldum. Fyrst bjuggu
þau í Álftahólum og síðan á
Sléttuvegi 23.
Þegar á leið tók heilsu systur
okkar að hraka en ávallt bar hún
sig betur en efni stóðu til. Er frá
leið gat hún vart dulið hvað hún
var mikið veik. En með stuðningi
síns frábæra eiginmanns og
barna átti hún góða daga. Fyrir
liðlega hálfum mánuði fékk hún
áfall og var lögð á spítala. Þaðan
fékk hún leyfi til að dvelja heima
yfir helgi. Þar andaðist okkar
yndislega systir við hlið síns elsk-
aða eiginmanns. Það að hafa
eignast Sigrúnu fyrir systur og
mágkonu gerir okkur öll mun rík-
ari en ella og perlufesti minning-
anna verður litríkari vegna
fölskvalausrar vináttu hennar.
Hún hafði stórt hjarta, mikla
reisn og miðlaði ávallt því besta
sem hún átti. Fyrir það þökkum
við og einstaka samfylgd og kær-
leika allan.
Kæru vinir Vigfús, Ólafur,
Vigfús Már, Þórhallur, Valgerð-
Sigrún
Guðnadóttir
Okkar ástkæra
KATRÍN VILHELMSDÓTTIR,
Flúðaseli 32,
Reykjavík,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
fimmtudaginn 26. janúar.
Minningarathöfn verður haldin í Safnaðarheimili Akureyrarkirkju
laugardaginn 4. febrúar kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á stuðningsfélagið Kraft.
Snorri B. Arnar,
Inga Björk Ingólfsdóttir, Vilhelm Arthúrsson,
Kristjana Vilhelmsdóttir,
Bryndís Gylfadóttir,
Margrét Vilhelmsdóttir, Haukur Eiríksson,
Jóhann Bjarki Hauksson, Kristján Örn Hauksson,
María S. Arnar, Birgir Arnar,
Ester María Ragnhildardóttir,
Ottó B. Arnar,
Ottó Bjarki Arnar.
✝
Okkar ástkæri
STEINÞÓR HAUKUR ODDSSON,
Ránargötu 21,
Akureyri,
lést á lyflækningadeild Sjúkrahússins á
Akureyri fimmtudaginn 26. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtu-
daginn 2. febrúar kl. 13.30.
Gréta Kolbrún Guðvarðardóttir,
Harpa Þorbjörg Jónsdóttir, Guðjón Eiríksson,
Hallur Þeyr Reykdal, Kirsten Reykdal,
Oddur Stefán Steinþórsson, Medha Ilana Sector,
Guðvarður Steinþórsson, Saichon Khlaiphut,
Henning Storm Jakobsen,
Heiðbrá Rósa Steinþórsdóttir, Rúnar Ingvi Eiríksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
VALGEIR ÓLAFUR HELGASON,
Reykjanesvegi 12,
Njarðvík,
sem lést á heimili sínu föstudaginn 27. janúar,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
mánudaginn 6. febrúar kl. 14.00.
Júlíus H. Valgeirsson, Ásgerður Þorgeirsdóttir,
Guðrún Bergmann Valgeirsdóttir, Sigfús R. Eysteinsson,
Leifur Gunnlaugsson,
Erla Valgeirsdóttir, Guðni Grétarsson,
Einar Valgeirsson, Unnur M. Magnadóttir,
Susan A. Wilson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT ÞÓRARINSDÓTTIR,
Sléttahrauni 30,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 24. janúar.
Útförin fer fram frá Ríkissal Votta Jehóva, Hraunbæ 113,
Reykjavík, föstudaginn 3. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Björk Einarsdóttir, Gísli Þ. Einarsson,
Sóldögg Hafliðadóttir, Jonatan Hertel
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRA JÓNSDÓTTIR THORLACIUS
frá Moldhaugum,
lést á dvalarheiminu Hlíð mánudaginn
23. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 3. febrúar kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á dvalarheimilið Hlíð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Arnþór Jón Þorsteinsson, Guðlaug H. Jónsdóttir,
Ester Þorsteinsdóttir,
Þröstur Þorsteinsson, Saard Wijannarong,
Rósa Þuríður Þorsteinsdóttir, Bjarni Rafn Ingvason,
Eygló Helga Þorsteinsdóttir, Baldur Jón Helgason,
Margrét Harpa Þorsteinsdóttir, Oddur Helgi Halldórsson,
Ása Björk Þorsteinsdóttir, Kristþór Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir og
amma,
LÁRA MARGRÉT RAGNARSDÓTTIR
fyrrverandi alþingismaður,
varð bráðkvödd á heimili sínu sunnudaginn
29. janúar.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Anna Kristín Ólafsdóttir, Hjörleifur B. Kvaran,
Ingvi Steinar Ólafsson, Sigrún Guðný Markúsdóttir,
Atli Ragnar Ólafsson,
Kristján Tómas Ragnarsson, Hrafnhildur Ágústsdóttir,
Árni Tómas Ragnarsson,
Ásta Kristrún Ragnarsdóttir, Valgeir Guðjónsson,
Hallgrímur Tómas Ragnarsson, Anna Haraldsdóttir,
Lísa Margrét, Eysteinn, Bjarki, Anika Embla,
Salvör Íva, Auður Ísold og Katrín Rán.