Morgunblaðið - 17.02.2012, Blaðsíða 23

UMRÆÐAN 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 2012
Tap lífeyrissjóða
upp á hundruð millj-
arða króna er bara
toppurinn á svikum og
blekkingum þeirra
sem ráða öllu um með-
ferð fjár sem almennir
launþegar eiga í sjóð-
unum.
Ég hef verið öryrki í
um nær 20 ár og því
verið á örorkubótum
frá Lífeyrissjóði versl-
unarmanna (LV) og Trygg-
ingastofnun ríkisins (TR). Það sem
ég hef orðið var við er það að lífeyr-
issjóðsbæturnar eru ekki bara
skattlagðar um 100% heldur eru
þær notaðar einnig til að skerða
húsaleigubætur og því er skerðingin
orðin vel yfir 100%.
Hvaða er að hjá þeim hálaunuðu
ráðherrum, verkalýðsleiðtogum og
vinnuveitendum sem hanna skerð-
ingarkerfi sem er svo meingallað að
það skattar allan sparnað í núll og
ekki bara núll heldur einnig í mínus?
Jú, þeir raula lagið núna, „Við
gerum okkar, við gerum okkar
besta“, en ekki fyrir okkur sem lepj-
um skerðingardauðann úr skel. Nei,
nei, þeir gera sitt besta til að
tryggja sér sjálfum góðan, mjög
góðan lífeyri upp á milljónir króna á
mánuði og það án nokkrar skerð-
ingar.
Jóhanna forsætisráðherra og
Steingrímur fjöldaráðherra, sem
nær alla sína hunda- og kattasmöl-
unartíð hafa verið á ríkisjötunni fá
um milljón í eftirlaun á mánuði er
þeirra eftirlaunatími kemur. Ekki
verður skert króna af þeirra eft-
irlaunum vegna húsaleigu, vaxta eða
vegna annarra skerðinga, sem hinn
sauðsvarti bótaauli í skerðingarkerfi
TR lendir í og þar er ekkert gefið
eftir, allt skert og allt tekið þannig
að fólk bara sveltur.
Teknar eru nær allar bætur hjá
TR í heilt ár og það eftir á og bóta-
þegar sem í þessari skerðing-
arvitleysu lenda standa eftir aura-
lausir og bara svelta. Þetta er
skerðing vegna vaxtabóta, eða van-
talinna lífeyrisjóðsgreiðslna sem
fólk fékk í einni summu vegna bóta
aftur í tímann. Bóta-
þegar verða ekki bara
að sjá fram í tíma fyrir
TR um vexti og verð-
bætur og reikna það í
topp og það upp á
krónu, heldur einnig að
sjá hvað þeir fá aft-
urreiknaðan bótarétt
frá lífeyrissjóðunum og
síðan að reikna og
borga til TR. Allt þetta
verður veikt fólk að
gera til að sleppa við
fulla eða hlutaskerð-
ingu frá TR.
Hagfræðingar í fleirtölu geta ekki
reiknað þetta, hvað þá gamalt veikt
og slasað fólk. Hvað er að ykkur, svo
kallaðri hálaunastétt? Er þetta ykk-
ar gróði, að níðast á veiku og gömlu
fólki? Er þetta gert bara til að þið
ríku hafið það alltaf gott og það á
okkar kostnað? Svar óskast. Þögn er
sama og samþykki.
En getur TR endurreiknað og
leiðrétt skerðingar til mín vegna
þess að ég á að fá smáhækkun hjá
þeim vegna skerðingar á bótum frá
LV? Skerðingarstofnunin sjálf með
alla sína reiknihagfræðinga, getur
hún reiknað það sama og hún gerir
kröfu um til bótaþeganna?
Í bréfi til mín frá TR dagsettu 9.
des. sl. um uppgjör tekjutengdra
bóta vegna ársins 2010 segir að það
muni dragast fram í febrúar 2012.
Þar segir orðrétt: „Trygg-
ingastofnun ber að endurreikna
tekjutengdar bætur þegar end-
anlegt skattframtal liggur fyrir. Al-
menn útsending vegna endurreikn-
ings 2010 fór fram á tímabilinu
júlí-október 2011. Ekki hefur enn
náðst að endurreikna bætur þínar
vegna ársins 2010 þar sem um mjög
viðamikla yfirferð er að ræða en von
er á að því ljúki fyrir lok febrúar nk.
Þegar endurreikningi bóta þinna
lýkur verður þú upplýstur um nið-
urstöðuna.“
Ég er bara með bætur frá lífeyr-
issjóði (LV) og TR, en það er svo
flókið mál að fara yfir það fyrir TR
að það var ekki hægt á löglegum
tíma sem er 4 mánuðir, heldur er
þörf á helmingi lengri tíma það er 8
mánuðir. Það sem tekur Trygg-
ingastofnun ríkisins átta mánuði í
það minnsta að gera eiga við bóta-
þegar að gera á einum degi. Refsað
vel fyrir og það strax ef við getum
það ekki.
Ég sem öryrki verð að leigja íbúð
og borga um 50% af skertum bótum
í leigu, en má ekki kaupa íbúð og
borga bara um 20-25% af bótum í
hana. Leigutekjur eru skertar af öll-
um tekjum, nema tekjum frá TR, en
þær eru alltaf að lækka. Atvinnu-
leysisbætur, félagsbætur, lífeyr-
issjóðsbætur, allt notað til að skerða
burt allar leigubæturnar.
Ef ég fæ 3,5% hækkun sem er
rúmlega þúsundkall, já 1.000 krón-
ur, þá er þegar búið að skerða mig
um fimmþúsund krónur sem er
verðtryggingarbæturnar frá LV og
þess vegna hef ég verið skertur
(peningalega) um tug þúsunda frá
hruni og þar á meðal er hinn heilagi
grunnlífeyrir þeirra skötuhjúa Jó-
hönnu og Steingríms. Ekkert heil-
agt lengur, allt í skatt.
Jóhanna (S), Steingrímur (VG),
Gylfi (ASÍ), Vilhjálmur (SA) og aðr-
ir í hálaunaelítunni eiga sín hús
skuldlaus og fá að hafa sinn sparnað
og allar sínar eignir skerðing-
arlausar. Allt sem þau eiga er þeirra
eign, en allt sem láglaunaþrællinn
og bótaaularnir eiga skal skert til fá-
tæktar og helst svo vel að fólk eigi
ekki til hnífs og skeiðar.
Hvað er til ráða? Unga fólkið,
gamla fólkið og aðrir bótaþegar eiga
að taka völdin og kjósa nýtt fólk í
stjórnir verkalýðsfélaga og einnig fá
öðrum völdin á Alþingi en þessari ís-
köldu vinstri norrænu velferð-
arstjórn svokallaðri af þeim sjálfum
sem bara hefur ausið yfir okkur
skerðingarsósu svika og blekkinga.
Hættum að láta allt yfir okkur
ganga og tökum málin í okkar hend-
ur og það strax.
Bótaþegar fastir í vef
svika og blekkinga
Eftir Guðmund
Inga Kristinsson » Jú, þeir raula lagið
núna, „Við gerum
okkar, við gerum okkar
besta“, en ekki fyrir
okkur sem lepjum
skerðingardauðann úr
skel.
Guðmundur Ingi
Kristinsson
Höfundur er öryrki og formaður
BÓTar.
Ritað er: „Vaðla-
heiðargöng þola dags-
ljósið og hin ósann-
gjarna umræða.
Örfáir einstaklingar
haldi málinu í gíslingu
og kasta rýrð á for-
sendur.“
Þessu heldur þing-
maður Norðaust-
urkjördæmis, Hösk-
uldur Þórhallsson,
fram í tveim greinum
sem hann hefur skrifað undanfarið
um Vaðlaheiðargöng. Vopnabróðir
hans í málinu Kristján L. Möller
bætir um betur í ræðustól Alþing-
is og segir þá sem kalla eftir hlut-
lausri óháðri úttekt á forsendum
málsins vera í „helför“ gegn
Vaðlaheiðargöngum.
Reynslan af pólitískri vegagerð
á Íslandi er ekki glæsileg og oft
minnisvarði um rangar ákvarðanir.
Þetta hófst fyrir 95 árum, þegar
bílar á Íslandi voru örfáir, og ekki
taldir samgöngutæki. 1918 var far-
ið í atvinnubótavinnu milli Reykja-
víkur og Hafnarfjarðar yfir hraun-
ið við Garðabæ. Ekki var vitað
hvort þetta ætti að vera vegur eða
undirstaða undir járnbraut. Hvor-
ugt varð og þessi fyrsta pólitíska
vegagerð aldrei kláruð, vegabæt-
urnar og arðsemin því engin. Aldr-
ei hefur bíll ekið um
þennan veg, hvað þá
járnbraut. Mörg dæmi
eru um slíka hálfklár-
aða vegi. 100 árum
seinna er enn verið að
og í dag heitir þetta
„Vaðlaheiðargöng“.
Alltaf eru aðferð-
irnar þær sömu. Þeg-
ar í ljós kemur að
verkefnið stenst ekki
kröfur um almanna-
heill og fagleg rök, er
því kippt út fyrir
sviga og reynt að
finna því tilvist á annan hátt.
Raunveruleg ástæða fyrir verkefn-
inu er ævinlega önnur og henni
haldið leyndri. Þegar þrengir að
er síðan reynt að fegra málið og
allir sem hafa aðra skoðun taldir
óæskilegir. Þá er tjaldað óljósum
fullyrðingum eins og „gríðarleg
samgöngubót, þjóðhagslega hag-
kvæmt, atvinnuuppbygging á köld-
um svæðum, byggðasjónarmið“,
svo nokkuð sé nefnt.
Það er til skammar þegar menn
nota umferðaröryggi sem kítti í
sínum málflutningi fyrir pólitískri
vegagerð eins og Vaðlaheið-
argöngum. Það jaðrar við virðing-
arleysi fyrir öllum þeim gífurlega
fjölda sem hefur farist og slasast í
umferðarslysum á Íslandi, á mun
hættulegri vegarköflum en þeim
sem hér um ræðir. Staðreyndirnar
tala sínu máli.
Á 20 ára tímabili, frá 1991 til
2010 voru 318 banaslys í umferð-
inni á Íslandi. Hér er rætt um
fjölda tilvika, en ekki hversu
margir fórust, sem eru mun fleiri.
Eitt af þessum slysum varð í Vík-
urskarði rétt við gatnamótin til
Grenivíkur. Orsökin var talin
„Ökutæki í ólagi“. Þetta slys varð
um mitt sumar og vegurinn sem
slíkur ekki talinn hafa haft áhrif.
Hvert og eitt slys er einu slysi of
mikið. Fjöldi banaslysa á veginum
sem Vaðlaheiðargöng koma til
með að leysa af hólmi eru 0,28% af
öllum banaslysum á landinu á
þessu tímbili. Þegar litið er til al-
varlegra slysa er Víkurskarð með
0,18%, slys með litlum meiðslum
0,11% og í heildina eru þetta
0,12% allra slysa á landinu. Vík-
urskarð er langt frá því að vera
hættulegasti vegarkafli landsins
og því hefur þessi framkvæmd lít-
ið sem ekkert með umferðaröryggi
að gera í samanburði aðra veg-
arkafla. Margir á Eyjafjarð-
arsvæðinu eru þar framar.
Hvalfjarðargöng og vegurinn
fyrir Hvalfjörð hefur verið dreginn
til sögunnar í þessu samhengi og
reynt að sýna fram á að mikilvægi
þeirrar framkvæmdar hafi ekki
verið í forgrunni hvað varðar um-
ferðaröryggi. Þetta er alrangt.
Mörg slys voru á veginum um
Hvalfjörð fyrir tilkomu ganganna
undir fjörðinn. Hvalfjarðargöng
voru byggð algjörlega á viðskipta-
legum forsendum sem stóðust, án
ríkisábyrgðar. Alvarlegum slysum
snarfækkaði með tilkomu Hval-
fjarðarganga, en samt er vegurinn
um Hvalfjörð ofar á lista hvað
varðar fjölda alvarlegra slysa en
Víkurskarð fyrir árin 2007 til 2010.
Vegurinn um Hvalfjörð er tveggja
stjörnu vegur, meðan Víkurskarð
er með þrjár stjörnur í örygg-
ismati.
Undanfarin ár hefur verið unnið
að öryggisúttekt á íslenskum veg-
um, svo kallað EuroRAP-verkefni.
Víkurskarð er mun betra að flestu
leyti en aðrir vegir á svæðinu hvað
varðar breidd, vegrið, slit o.fl.
Vegur 85 til Húsavíkur er mun
lakari og þarfnast frekar bóta en
Víkurskarð. Sama má segja um
veginn til Ólafsfjarðar og Greni-
víkur.
Höskuldur Þórhallsson nefnir í
greinum sínum að mikil mistök
hafi þegar verið gerð í undirbún-
ingi Vaðlaheiðarganga með að-
komu Kristjáns L. Möller sem
stjórnarmanns í Vaðlaheið-
argöngum hf. (ehf.) og þeirri stað-
reynd að hann er þingmaður kjör-
dæmisins og fyrrverandi
samgönguráðherra. Sjálfur hefur
Kristján kallað þetta í ræðustól
Alþingis „axarskaft“.
Mörg frekari „axarsköft“ eru í
farvatninu varðandi þetta verkefni
ef fram heldur sem horfir. Alla-
vega hefur Kristján ekki séð
ástæðu til að leiðrétta hið fyrsta,
með því að hverfa úr stjórn Vaðla-
heiðarganga hf. (ehf.), eða íhuga
stöðu sína sem þingmaður. Það
væri nærtækara, þar sem „ax-
arskaftið“ beinist að setu hans
þar.
Þessi umræða hefur þó haft í
för með sér ljósan punkt. Umferð-
aröryggi hefur fengið mun meiri
umræðu í sölum Alþingis en áður.
Lítið hefur borið á þingmönnum
þegar umferðaröryggi er til um-
ræðu á opinberum vettvangi. Það
væri mjög til bóta og til fram-
dráttar gerðu menn gangskör að
því að afla sér réttra og faglegra
upplýsinga. Höskuldur Þórhallsson
og aðrir þingmenn eru þar vel-
komnir og við efasemdamenn
boðnir og búnir til faglegrar rök-
ræðu hvenær sem er, bættum og
öruggari samgöngum til eflingar
og heilla um allt land.
Pólitísk vegagerð og Vaðlaheiðargöng
Eftir Ólaf Kristin
Guðmundsson » Víkurskarð er langt
frá því að vera
hættulegasti vegarkafli
landsins og því hefur
þessi framkvæmd lítið
sem ekkert með um-
ferðaröryggi að gera í
samanburði aðra veg-
arkafla.
Ólafur Kristinn
Guðmundsson
Tæknistjóri EuroRAP á Íslandi.
„Næst vitnaði Sig-
urbjörn í bréf Jó-
hanns lögfræðings
Hjartarsonar og
nefndi að ekki hefði
enn sannast að Jó-
hann læknir Tóm-
asson hefði brotið
Codex eða meið-
yrðalöggjöfina.“
(Stjórn LÍ 25. 10.
2005.)
Þrátt fyrir þetta ákvað sami
stjórnarfundur Læknafélags Ís-
lands að kæra mig (fyrir Kára
Stefánsson) til siðanefndar félags-
ins vegna greinarinnar „Nýi
sloppur keisarans“. Hana er hægt
að lesa ritskoðaða og breytta á
vefnum. Farsælum ritstjóra
Læknablaðsins í tólf ár, Vilhjálmi
Rafnssyni, var vikið úr starfi í
nóvember 2005 vegna mín og að
kröfu Kára. Læknafélögin og Sig-
urður Guðmundsson landlæknir
gengu því næst á milli bols og
höfuðs á mér. Í myrkri! Siða-
nefndin drollaði með málið í hálft
fjórða ár. Ég á ekki samleið með
Læknafélaginu eða Lækna-
blaðinu. Greinar mínar birtast í
Morgunblaðinu.
Athugasemd vegna greinar
í Læknablaðinu
Tvö barna minna eru læknir og
verðandi læknir. Ég renni því yfir
Læknablaðið. Í fyrsta tölublaði
Læknablaðsins 2012 er greinin
„Fótaóeirð – yfirlitsgrein“ eftir
Ólaf Sveinsson og Albert Pál Sig-
urðsson með 60 tilvitnunum.
„Fótaóeirð er algengur kvilli
sem hrjáir um 10-20% þjóð-
arinnar. Til eru tvenns konar
form fótaóeirðar, frumlægt (prim-
ary) og afleitt (secondary). Þegar
einkenni koma fram fyrir 45 ára
aldur er oftast um frumlægt form
að ræða án þekktra undirliggj-
andi orsaka og ættlægni til stað-
ar. Þegar einkenni koma fram
eftir 45 ára aldur er það yfirleitt
afleitt form fótaó-
eirðar með undirliggj-
andi orsökum en ekki
ættlægni. Dæmi um
orsakir afleiddrar
fótaóeirðar eru járn-
skortur, nýrnabilun og
fjöltaugabólga. Ein-
kenni fótaóeirðar lýsa
sér sem djúplæg
óþægindatilfinning í
fótum sem kemur
fram við setu eða legu,
sérstaklega rétt fyrir
svefn. Þessi tilfinning leiðir til
óviðráðanlegrar löngunar til að
hreyfa fæturna en við það geta
einkennin lagast eða horfið tíma-
bundið. Fótaóeirð fylgir oft
svefntruflun sem síðan getur leitt
til dagsyfju, skertra lífsgæða,
einbeitingarörðugleika, minn-
istruflana, lækkaðs geðslags og
þverrandi orku. Fyrsta val í með-
ferð fótaóeirðar er dópamínörv-
arar.“
Við þetta hef ég því að bæta að
samkvæmt minni reynslu eru
svokölluð statínlyf, sem lækka
kólesteról í blóði, algengasta or-
sök þeirra einkenna sem þarna er
lýst. Frá 8. október sl. hef ég lát-
ið fimm sjúklinga hætta við þessi
lyf. Líðan allra, í beinum og vöðv-
um, hefur batnað svo afgerandi á
viku, að ég hef ekki þurft að
velkjast í vafa. Ég tel að þessi
varasömu einkenni af völdum
statína ættu að vera almenn
þekking. „Þekking í þágu þjóð-
ar.“
Bein-, lið- og
vöðvaverkir
af völdum lyfja
Eftir Jóhann
Tómasson
Jóhann Tómasson
»Ég tel að þessi vara-
sömu einkenni af
völdum statína ættu að
vera almenn þekking.
„Þekking í þágu þjóð-
ar.“ Læknar þurfa að
vera á verði.
Höfundur er læknir.