Morgunblaðið - 17.02.2012, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 2012
✝ Sjöfn Ragnars-dóttir fæddist í
Reykjavík 25. apríl
1947. Hún lést á
heimili sínu 9. febr-
úar 2012. Foreldrar
hennar voru hjónin
Ragnar Finnsson
múrarameistari, f.
20. maí 1910, d. 7.
apríl 1998, og Mar-
grét Sveinsdóttir, f.
16. desember 1913,
d. 7. apríl 1985. Sjöfn ólst upp á
Flókagötu 43 í Reykjavík ásamt
fjórum systrum sínum, þeim
Erlu, f. 1934, Sigrúnu, f. 1942,
Björgu, f. 1945, og
Guðbjörgu Rögnu,
f. 1951.
Sjöfn giftist hinn
15. júní 1985 Helga
Þór Bjarnasyni, f.
24. ágúst 1949, d. 1.
mars 2007. Þau
skildu. Sonur þeirra
er Smári Helgason,
f. 1. ágúst 1985.
Sjöfn bjó lengst
af í Reykjavík og
vann þar við ýmis þjónustustörf.
Útför Sjafnar fer fram frá
Fossvogskapellu í dag, 17. febr-
úar 2012, og hefst athöfnin kl. 11.
Elsku systir.
Það eru svo margar minningar
sem fara í gegnum hugann á
þessari stundu. Þú varst alltaf
tilbúin að hjálpa öllum sem áttu
bágt. Einnig varstu umhyggju-
söm, ákveðin og gast verið
þrjósk, sem var oft kostur.
Sjöbba vann við ýmis störf, síð-
ustu 18 starfsárin starfaði hún
við heimilishjálp. Nokkur ár eru
síðan hún hætti að vinna. Flestir
sem hún vann hjá höfðu samband
við hana eftir að hún hætti að
vinna og söknuðu hennar mikið.
Þegar ég missti Ingvar mann-
inn minn, þá varst þú boðin og
búin að hlúa að mér og vera í
sambandi við mig. Undanfarin ár
varstu dugleg að bjóða mér í mat
og ég minnist sérstaklega jóla-
dags sem við áttum saman síðast-
liðin ár. Ef við hittumst ekki þá
töluðum við saman í síma á hverj-
um degi. Þegar Sjöbba hélt upp á
afmælið sitt var alltaf veisluborð
og ekki mátti vanta skonsu-
brauðtertuna og man ég best eft-
ir henni.
Þegar ég var með börnin mín
lítil og stór í Hlunnavoginum
varst þú aðalbarnapían mín. Sér-
staklega náðuð þið Greta vel
saman. Þú varst ótrúlega barn-
góð og alltaf tilbúin að gæta
barna fyrir aðra. Ég minnist þess
þegar við fórum saman til Portú-
gals og áttum yndislega daga þar
saman við tvær. Lífið var ekki
alltaf auðvelt hjá þér, líkaminn
var orðinn lúinn og þú varst oft
þreytt.
Heimilið ykkar Smára í Torfu-
felli var alltaf mjög snyrtilegt og
margar fallegar útsaumaðar
myndir eftir þig eru þar. Á jól-
unum var íbúðin eins og jólaland.
Þvottavélin var alltaf í gangi á
heimilinu. Sjöbba var glæsileg
kona þegar hún var búin að hafa
sig til.
Smári var augasteinninn þinn
og þú gerðir fyrir hann allt sem
þér var fært. Heimili ykkar var
alltaf opið fyrir vinum hans.
Elsku Smári, ég votta þér mína
dýpstu samúð. Góður Guð fylgi
þér og styrki þig í sorg þinni.
Ég á eftir að sakna þín mikið,
elsku Sjöbba mín, og vinátta okk-
ar var mér ómetanleg.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þín systir
Erla.
Elsku Sjöfn. Það er erfitt að
trúa því að þú sért farin frá okk-
ur. Frá því að við fluttum inn í
stigaganginn hefur þú alltaf ver-
ið til staðar. Við viljum þakka þér
fyrir þær stundir sem Júlía Sól
fékk að vera hjá þér þegar við
þurftum að skjótast frá. Þau
skipti sem þú fylgdist með Vikt-
ori Mána. Aldrei var það vanda-
mál fyrir hann að vera eftir
heima, því eins og hann sagði svo
oft: „Þetta er allt í lagi, ég fer
bara upp til Sjafnar ef það er
eitthvað að.“ Það stóð ekki á því,
alltaf fengum við sama svarið hjá
þér: „Ekkert mál elskan, segðu
honum bara að koma upp.“ Það
er óhætt að segja að þú hafir ver-
ið eins konar amma í þeirra aug-
um.
Þú snertir hjörtu okkar allra
og það leynir sér ekki að tilfinn-
ingin að það vanti eitthvað er til
staðar og hverfur ekki í bráð.
Hvíl í friði kæra vinkona, megi
ljós Guðs leiða þig áfram.
Leiddu mig heim í himin þinn
hjartkæri elsku Jesús minn.
Láttu mig engla ljóssins sjá
er líf mitt hverfur jörðu frá.
(Rósa B. Blöndals)
Við viljum senda Smára og
öðrum ættingjum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Svava Björg,
Svanberg,
Viktor Máni og
Júlía Sól.
Sjöfn Ragnarsdóttir
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÓLAFUR HELGI FRIÐJÓNSSON,
Háabarði 5,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 21. febrúar.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á minningarsjóð Karitas.
Katla Þorkelsdóttir,
María Ólafsdóttir,
Þorkatla Ólafsdóttir, Kári Vigfússon,
Hulda Ólafsdóttir, Jóhannes Þór Sigurðsson,
Sólrún Ólafsdóttir, Olgeir Gestsson,
Guðrún Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts
ERLU JÓNSDÓTTUR
lögfræðings.
Jón B. Hafsteinsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON
húsasmíðameistari,
Dælengi 17,
Selfossi,
lést á Kanaríeyjum að morgni miðviku-
dagsins 15. febrúar.
Guðmundur Sigurðsson,
Ingvi Rafn Sigurðsson, Laufey Jóna Kjartansdóttir,
Sesselja Sigurðardóttir, Örn Grétarsson,
Sigurður Þór Sigurðsson, Kristín Gunnarsdóttir,
Óðinn Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ VilhelmínaGuðmunds-
dóttir fæddist í
Reykjavík 25. des-
ember 1968. Hún
lést á heimili sínu 7.
febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar eru Guð-
mundur Ottósson, f.
26.9. 1943, og Anna
Þóra Sigurþórs-
dóttir, f. 1.8. 1943.
Bróðir hennar sammæðra er
Þormar Grétar Karlsson, sam-
býliskona hans er Ólöf Ólafs-
dóttir.
Villa, eins og hún var ávallt
kölluð, var alin upp í Kópavogi
og bjó þar í foreldrahúsum þar
til hún stofnaði sitt eigið heimili
á Sléttuvegi í Reykjavík árið
1993. Hún var í Hlíðaskóla alla
sína skólaskyldu. Mörgum sumr-
um sem barn eyddi
hún í Reykjadal en
þar var rekin sum-
ardvöl fyrir krakka.
Hún sótti síðar ýmis
námskeið því
marga drauma átti
hún og fór því með-
al annars í lýðhá-
skóla í Svíþjóð
1991-1992 og síðar
á tungumála-
námskeið í Hamra-
hlíðarskóla, snyrtiskóla í Kópa-
vogi og á söngnámskeið. Einnig
starfaði hún um nokkurt skeið
hjá Hagkaupum á Eiðistorgi, hjá
Íslenskri miðlun og í Bókhlöð-
unni. Síðustu þrjú ár voru Villu
erfið vegna veikinda hennar.
Útför Vilhelmínu verður gerð
frá Hjallakirkju í Kópavogi í dag,
17. febrúar 2012, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Við kveðjum elskulega dóttur
okkar sem lést um aldur fram eft-
ir veikindi sem töluvert höfðu
skert hennar daglega líf síðasta
árið. Það er svo margs að minnast
og margar yndislegar minningar
sem koma upp í hugann. Ferðirn-
ar okkar saman innanlands og
ferðin til Hollands um árið. Og öll
sumrin sem við eyddum saman í
sumarbústaðnum í Skorradal og
þar átti Villa sínar yndislegustu
stundir og af þeim stað fékk hún
aldrei nóg. Marga drauma átti
Villa og marga af þeim gat hún
látið rætast þótt enginn tryði því
nema hún. Eins og þegar hún fór
ein til Kaupmannahafnar að
heimsækja Kristínu æskuvinkonu
sína. Henni líkaði það heldur ekki
illa þegar hún fékk bílpróf, eign-
aðist bíl og gat farið sjálf ferða
sinna. Minningarnar frá þessum
árum eru svo margar að þær
gætu fyllt heila bók og þökkum
við foreldrarnir fyrir árin sem við
fengum með henni. Með ljóðlínum
Ottós heitins afa hennar kveðjum
við þig yndislega dóttir.
Ég hugleiði best sem mér vonin fær veitt,
þú ert vaxandi smáblóm, ég elska þig
heitt.
Um þína velferð mig daglega dreymir,
þótt dulið sé allt það er framtíðin geymir.
Minning þín lifir í hjörtum okkar um
ókomin ár.
Guðmundur og Anna Þóra
(pabbi og mamma).
Elsku systir og mágkona. Við
snöggt fráfall þitt hlaðast upp
minningar frá liðnum árum en
þegar sest er niður við skrif er
erfitt að koma þeim á blað. Á jól-
unum hittumst við alltaf öll heima
í Kópavogi á afmælisdegi þínum
elsku Villa; fullt hús, mikil gleði og
skemmtun einkenndi alltaf þenn-
an dag. Sérstakan sess áttu börn
okkar og barnabörn ávallt í hjarta
þínu Villa mín. Afmælisdögum
þeirra mundir þú alltaf eftir og
var það þeim mikils virði. Fráfall
þitt skilur eftir sig stórt tómarúm
í lífi okkar allra sem erfitt verður
að fylla.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Við kveðjum þig með söknuð í
hjarta og látum minningarnar
ylja okkur um ókomna framtíð.
Grétar (bróðir) og
Ólöf (mágkona).
Elsku Villa mín. Mikið hefur
verið lagt á þig þína stuttu ævi. Þú
fæddist með fötlun, spinal bifida,
á jóladag árið 1968. Það var mjög
erfitt fyrir foreldra þína en fjöl-
skyldan kom saman og úr varð að
mamma mín, Ólafía, föðursystir
þín, fylgdi þér til Kaliforníu þar
sem móðursystir þín bjó. Mamma
sagði mér oft frá þínu fyrsta ári í
Kaliforníu. Þú fórst í margar að-
gerðir, sem ekki var hægt að
framkvæma á Íslandi. Milli ykkar
mömmu var alltaf mikill kærleik-
ur.
Við erum samtals sjö frænk-
urnar í þinni föðurætt, tvær bú-
settar á Íslandi og fimm erlendis.
Þegar við hittumst, þá ljómaðir
þú, það var það skemmtilegasta
sem þú gerðir, að hitta þína nán-
ustu og fá fregnir af okkur. Nú er
komið stórt skarð í okkar góða
frænkuhóp sem aldrei verður
fyllt.
Jóladagur var þinn dagur, þinn
afmælisdagur og alltaf kom fjöl-
skyldan saman heima hjá
mömmu þinni og pabba þann dag.
Mamma þín og pabbi hafa ávallt
verið þín stoð og stytta og þið
mjög náin.
Þú elskaðir að fara með þeim í
sumarbústaðinn ykkar í Skorra-
dal, sem pabbi þinn byggði með
þínar þarfir í huga. Það verða
mikil viðbrigði fyrir þau að hafa
þig ekki, þú varst svo stór hluti af
lífi þeirra. Ég vona að það verði
þeim huggun að þú ert komin á
betri stað og þér líður vel og að
hún mamma mín, Ottó bróðir og
ömmur þínar taka vel á móti þér.
Elsku Gummi, Anna, Grétar
og fölskylda, mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Ásdís og fjölskylda
í Maryland.
Elsku frænka okkar og vin-
kona. Okkur var öllum illa brugð-
ið við að fá þær fréttir að þú hefð-
ir kvatt þennan heim. Erfitt og
sorglegt er að setjast niður og
skrifa þessa minningargrein þar
sem þú ert tekin svo snöggt og
svo ung frá okkur. Þá er gott að
hugsa um þá setningu að þeir
deyja ungir sem guðirnir elska.
Þegar við systkinin lítum til baka
eigum við öll góðar og skemmti-
legar minningar um þig elsku
Villa. Þín verður sárt saknað og
minning þín mun lifa í hjörtum
okkar um ókomna framtíð.
Kveðja,
Ólafur (Óli) og Lára – Jó-
hann (Kiddi) og Guðrún
(Gugga), Guðmundur
(Gummi) og Auður, Svanur,
Vilmundur og Anna Þóra.
Við kveðjum þig, elsku frænka,
með þessari kvöldbæn okkar.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Kveðja,
Kristján, Andri Snær, Jakob
Dagur, Heiða Diljá, Rakel
Emma, Ísey Carmen og
óskírð Guðmundardóttir.
Elsku Villa mín, þakka þér fyr-
ir allar góðu stundirnar sem við
áttum saman frá barnæsku.
Innileg samúðarkveðja til fjöl-
skyldunnar.
Gættu þess vin yfir moldunum mínum
að maðurinn ræður ei næturstað
sínum
og þegar þú hryggur úr garðinum
gengur
ég geng þér við hlið þó ég sjáist ei
lengur.
En þegar þú strýkur burt tregafull
tárin
þá teldu í huganum yndisleg árin
sem kallinu gegndi ég kátur og glaður
það kætir þig líka, minn
samferðamaður
(James McNulty)
Þín vinkona,
Hulda Magnúsdóttir.
Vilhelmína Guðmundsdóttir
✝ Eiríkur Han-sen fæddist í
Reykjavík 30. maí
1942. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu 30.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Jörgen F.F.
Hansen og Helga
E. Hansen. Systk-
ini Eiríks eru Jör-
mundur Ingi, Geir-
laug Helga, Skúli, Ingibjörg
Dóra og Ragnheiður Regína.
Eiginkona Eiríks er Þórunn
María Jóhannsdóttir. Synir
þeirra eru: 1) Jóhann Gunnar.
2) Jörgen Friðrik, eiginkona
hans er Jenný Lára
Magnadóttir. Börn
þeirra eru Þórunn
María og Magni
Þór. 3) Eiríkur
Þór, sambýliskona
hans er Kitiya Bo-
onkasam.
Eiríkur flutti til
Keflavíkur árið
1971. Hann var
þúsundþjalasmiður
og honum var allt
til lista lagt. Matreiðsla var
hans líf og yndi og starfaði
hann við það mestan hluta ævi
sinnar.
Útför hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hins látna.
Nú ertu farinn frá okkur, elsku
pabbi. Þegar við lítum til baka og
rifjum upp allar góðu stundirnar
sem við áttum saman, þá eru þær
heilmargar. Allar veiðiferðirnar
og útilegurnar í Borgarfjörðinn,
fjölskyldan fór vart annað en í
Borgarfjörðinn, og þér þótti svo
vænt um Þverárhlíðina þar sem
þú svo byggðir unaðsreit fyrir fjöl-
skylduna, allt þurfti nú að vera vel
byggt og sterklegt „ekkert fúsk,
þetta á að vera í lagi“.
Það eru ófá samtölin um bíla,
mat og veiði sem við höfum átt í
gegnum tíðina, endalausar ráð-
leggingar og pælingar, ekki spillti
nú fyrir öll þín ástríða fyrir mat,
allir sem þig þekktu vita hversu
gott var þig heim að sækja. Aldrei
kom maður í heimsókn án þess að
velta frá matarborðinu eftir dýr-
indis krásir sem þú og mamnma
höfðuð töfrað fram.
Okkur var annt um heilsuna hjá
þér, þú varst orðinn þreklítill en
hugurinn alltaf til staðar. Ekki
skorti framtakssemina þegar við
bræðurnir þurftum á hjálp eða
greiða að halda, þá lást þú ekki á
hlutunum, við vorum vart búnir að
leggja málin fyrir þig er þú varst
búinn að finna einhverjar lausnir
fyrir okkur eða redda þessu. „Ég
er búinn að redda þessu,“ ekki
sjaldan sem þetta símtal hefur
komið frá þér, elsku pabbi.
Nú þegar þú ert farinn frá okk-
ur kemur stórt skarð í líf okkar
sem enginn annar getur fyllt í.
Það eru eingöngu minningar sem
við höfum núna og sögurnar sem
munu lifa áfram. Við vitum að
byrðin hefur verið tekin af þér og
þú getur kvatt sáttur maður þenn-
an heim. Upp í huga okkar kemur
sorg og söknuður í senn en einnig
bros og gleði þegar við rifjum upp
allar þær góðu stundir sem við átt-
um saman, hvort sem það var á
ferðalagi, í veiðitúr eða bara
heima hjá ykkur mömmu.
Við kveðjum nú góðan mann
sem okkur þótti vænt um og elsk-
uðum, þín verður sárt saknað,
elsku pabbi.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Jóhann Gunnar, Jörgen
Friðrik og Eiríkur Þór.
Elsku afi. Þú varst alltaf svo
góður afi. Það var alltaf svo gaman
að koma í heimsókn til þín og
ömmu, þú varst alltaf í svo góðu
skapi og stutt í grínið hjá þér. All-
ar góðu morgunstundirnar þegar
við kúrðum okkur að þér og þú
varst að klóra okkur á bakinu eru
okkur ofarlega í huga. Þú eldaðir
alltaf svo góðan mat og hafðir
gaman af því að elda það sem okk-
ur þótti best.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Þín afabörn,
Þórunn María og Magni Þór.
Eiríkur Hansen