Morgunblaðið - 09.03.2012, Qupperneq 8

Morgunblaðið/Ómar
Trúlaus Fæ hrós fyrir að taka sjálfstæða ákvörðun,“ segir Kristinn Ingvarsson Taílandsfari.
S
umir fermast í kirkju, aðrir velja að
fermast borgaralega, en Kristinn
Ingvarsson valdi að fermast hreinlega
ekki með neinum hætti.
„Ég ætlaði upphaflega að fara í borgaralega
fermingu enda alveg trúlaus, en svo af ein-
hverjum ástæðum hætti ég við. Ég á erfitt með
að segja til um hvað það var sem varð til þess
að ég ákvað á endanum að fara þessa leið, en
það að gangast undir einhvers konar ferming-
arathöfn höfðaði bara engan veginn til mín. Ég
hef ekkert á móti því að fólk fermist, en það er
einfaldlega ekki fyrir mig,“ segir Kristinn.
Trúleysið segir Kristinn að hafi komið af
sjálfu sér, með aldrinum, en hann kveðst hins
vegar hafa verið mjög áhugasamur um að
fermast þegar hann var mun yngri. „Ég var
ekki skírður við fæðingu því pabbi tilheyrði
ekki kirkjunni. Ég er fjögurra ára gamall þeg-
ar eldri systir mín er fermd og bað þá sér-
staklega um að vera skírður svo ég gæti látið
ferma mig seinna. Ég man að ég hafði líka
ömmur mínar tvær í huga, en þeim þótti skipta
miklu máli að barnið væri skírt og fermt.“
Kristinn var skírður um haustið sama ár, á
áttræðisafmælisdegi móðurafa síns, en þeir
eru alnafnar. Hann lærði svo bænirnar sínar
sem barn enda móðir hans í þjóðkirkjunni.
Hrósað fyrir sjálfstæðið
Viðhorfi skólafélaganna og vinahópsins er
einfalt að lýsa. „Öllum er alveg nákvæmlega
sama, og ef eitthvað er þá fæ ég hrós fyrir að
taka sjálfstæða ákvörðun. Helst er að ömm-
urnar séu ekki nógu hrifnar af að fá ekki að sjá
barnabarnið sitt fermast.“
Kristinn saknar þess ekki að missa af ferm-
ingargjöfunum, og raunar segist hann hafa
velt fyrir sér borgarlegri fermingu einmitt
fyrst og fremst vegna gjafanna. „Ég fékk smá
pening aukalega í jólagjöf frá nokkrum ætt-
ingjum, sem kom í staðinn fyrir fermingargjöf.
Kærstan mín er svo alveg staðráðin í að gefa
mér fermingargjöf, sama hvað. Síðan munum
við pabbi fara til Taílands í staðinn fyrir að
halda veislu eða kaupa einhvern stóran hlut.“
Ferðalagið verður örugglega ævintýralegt.
„Þetta verður bakpokaferðalag og eflaust
munu apar og fílar koma við sögu. Við skoðum
m.a. mannlífið í Bangkok, skoðum kóralrif og
regnskóga.“
ai@mbl.is
Sleppir því að fermast en fer í staðinn með pabba sínum til Taílands
„Er einfaldlega
ekki fyrir mig“
R
agnheiður Röskva Teitsdóttir heitir
ung og efnileg stúlka úr Vogunum.
Ragnheiður hefur valið að fara nokk-
uð óvenjulega leið því á meðan skóla-
félagar hennar láta flestir ferma sig gengst
Ragnheiður undir manndómsvígslu að heiðn-
um sið.
„Ég fékk að velja þetta sjálf. Mamma og
pabbi eru í Ásatrúarfélaginu og ég kynnti
mér þær athafnir sem þar fara fram. Eftir að
hafa skoðað alla möguleikana sá ég að þetta
var það sem ég vildi,“ segir Ragnheiður.
Ásatrúarfélagið hefur þann háttinn á að
bjóða þeim ungmennum sem þess óska að
gangast undir athöfn sem hefur verið kölluð
manndómsvígsla. Sjálf fermingin, trúar-
staðfestingin, er hins vegar kölluð „siðfest-
ing“ og er alla jafna ekki í boði nema fyrir
fullorðna.
Hávamál og heimspeki
Undirbúningurinn er á ýmsan hátt svip-
aður fermingarfræðslu þjóðkirkjunnar. „Við
erum tvö sem sækjum núna kennslustundir
hjá Ásatrúarfélaginu. Þar tölum við um hug-
myndafræðina að baki trúarbrögðunum,
fræðumst um goðin og lesum í Hávamálum,“
útskýrir Ragnheiður og bætir við að henni
þyki goðafræðin bæði spennandi og á marg-
an hátt lifandi í mörgu sem fyrir augu ber.
„Þetta hefur verið mjög skemmtileg fræðsla
og fjölmargt sem við lærum og spjöllum um.“
Enn sem komið er hafa sárafáir unglingar
látið vígjast með þessum hætti en þrátt fyrir
nýlunduna segir Ragnheiður að hvorki vinir
né ættingjar hafi haft nokkuð annað en gott
að segja um ákvörðun hennar. „Og þó; sum-
um vinunum finnst þetta ögn skrítið, en
flestum allt í lagi. Ættingjarnir eru líka
margir hrifnir af þessari ákvörðun, en auk
foreldra minna á ég frændur og frænkur sem
tilheyra Ásatrúarsöfnuðinum.“
Ragnheiður hefur ekki enn gert upp við
sig hverju hún mun klæðast þegar stóri dag-
urinn rennur upp. Hún segir að til boða
standi að gangast undir manndómsvígsluna í
hefðbundnum víkingaklæðum, en allt eins
megi klæðast hvaða fatnaði sem er. Athöfnin
mun svo að öllum líkindum fara fram í garð-
inum við heimili fjölskyldunnar. „Að því
loknu bjóðum við gestum í hefðbundna ferm-
ingarveislu með ósköp dæmigerðum ferm-
ingarveislumat,“ segir Ragnheiður. „Það
verður eflaust rjómaterta og kransakaka, en
ekki hákarl og sviðasulta.“
ai@mbl.is
Goðafræðin spennandi
Skoðaði alla möguleika og gerði upp hug sinn
Ljósmynd/Víkurfréttir
Manndómur Ættingjar hrifnir af þessari ákvörðun, segir Ragnheiður Röskva Teitsdóttir.
8 | MORGUNBLAÐIÐ
Í
va Marin Adrichem hafði lengi velt fyrir sér
hvernig hún vildi fermast. „Ég byrjaði að
hugsa um þetta fyrir alvöru í 6. bekk, velti
vöngum um hvort ég tryði á guð eða ekki,
og komst svo einfaldalega að þeirri niðurstöðu
að ég væri ekki trúuð og myndi sennilega aldr-
ei aftur mæta í kirkju ef ég léti ferma mig á
annað borð.“
Íva Marín valdi því borgaralega fermingu
og sér ekki eftir ákvörðuninni. Viðbrögðin
hafa verið jákvæð frá fólkinu í kringum hana
og undirbúningur fermingarinnar
ánægjulegur. „Við sem látum fermast hjá
Siðmennt fáum samtals um 12 tíma af
fermingarfræðslu og erum þar að læra um
siðferðismál og heimspeki. Síðan koma til
okkar gestir og halda fyrirlestra um ým-
islegt í lífinu,“ segir hún og kveðst fá mikið
út úr fræðslunni. „Ein af ástæðunum fyrir
því að ég valdi borgaralega fermingu var ein-
mitt frásögn einnar vinkonu minnar sem
fermdist borgaralega nokkru á undan mér
og sagði mér frá hvað hún hefði lært mikið í
fermingarfræðslunni. Ég vildi endilega velja
leið sem gæti fengið heilann aðeins til að
vinna.“
Færi létt með að syngja
Fermingin mun fara fram í Salnum í Kópavogi
og er ágætt að hljóðburðurinn er þar góður því
sennilega mun Íva Marín taka lagið. Á borgara-
legum fermingum er vaninn að fermingarbörnin
sýni stutt listatriði og liggur beinast við að Íva
Marín syngi. „Það getur jafnvel verið að ég þurfi
að mæta á sýningu seinna um fermingardaginn,“
útskýrir hún en Íva hreppti kórhlutverk í upp-
færslu Íslensku óperunnar á La Bohème.
Æfingar eru í fullum gangi þessa dagana og
frumsýnt verður 16. mars. „Ég er mikið tónlist-
arfrík, hafði oft komið í prufur og fékk núna
loksins hlutverk,“ segir Íva Marín og bætir við
að reynslan sé óviðjafnanleg. „En þetta er
rosaleg vinna og oft löng og ströng bið á æfing-
um, en um leið heillandi heimur.“
Það er því við hæfi að Íva Marín og móðir
hennar hafa gert með sér samkomulag um tón-
listartengda fermingargjöf. „Við ætlum að hafa
rólega veislu heima, með ítölskum réttum, og
hefðbundnu kaffiborði. Síðan finnum við góðan
tíma í sumar til að skella okkur á tónleika með
Adele.“
ai@mbl.is
Þarf kannski að vera á
sviði seinna um kvöldið
Undirbýr fermingu og æfir fyrir óperusýningu um leið
Morgunblaðið/Sigurgeir S.
Borgaralegt Vildi velja leið sem gæti fengið heilann til að vinna, segir Íva Marín.