Morgunblaðið - 09.03.2012, Blaðsíða 65

ritningargreinum í Biblíunni til að
svara svo ýmsum spurningum í
kverinu. Þarna urðum við satt að
segja að leggjast í fræðistörf að-
eins fjórtán ára gömul og þegar
allt kemur til alls reyndist það
góður undirbúningur fyrir síðari
störf. Þá var okkur gert að læra
ýmsa sálma og ritingargreinar
sem mér fannst hægara sagt en
gert því mig hafði oft rekið í vörð-
urnar í Gagnfræðaskóla Austur-
bæjar þar sem við áttum að læra
og geta farið með Gunnarshólma
Jónasar Hallgrímssonar. Það fór
svo að bók föður míns var ekki
lengi við lýði hjá öðrum prestum í
fermingarfræðslunni, þótti líklega
of þungmelt.“
Í fötunum frá í fyrra
Þór fór ekki í fermingarmynda-
tökuna fyrr en komið var fram á
árið 1951. Þá fermdist bróðir hans,
Jón Einar, síðar hæstarétt-
arlögmaður, og voru þeir bræður
myndaðir saman. Kom þá ekki
annað til greina en leita til Vig-
dúsar Sigurgeirssonar, ljósmynd-
ara forsetaembættisins. Hann
þótti einn allra snjallasti ljós-
myndari landsins og þykja myndir
hans enn í dag meðal þess besta
sem íslenskir ljósmyndarar hafa
gert.
„Ég þurfti að dubba mig upp
aftur og þramma ásamt Jóni Ein-
ari bróður niður á Laugaveg ofan
úr Hlíðum í fermingarfötunum frá
í fyrra.Þetta var á þeim aldrinum
sem maður var heldur en ekki
spéhræddur, ímyndaði sér að allir
væru að stara á mann. Kannski
sjá einhverjir að ég var súr á svip-
inn fyrir framan myndavél forset-
ans.“
sbs@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ | 65
D
óttir mín, Sólveig Torfa-
dóttir, fermist frá Ás-
kirkju hér í Reykjavík nú
í aprílbyrjun og í fræðslu-
starfi vetrarins var henni uppá-
lagt að koma með eitthvað til vitn-
is um fermingarfræðslu okkar
foreldra hennar. Þegar ég fór að
kanna málin reyndist ég eiga
næsta fátt sem minnti á þennan
merkisdag og með það fórum við
mæðgur saman til messu,“ segir
Sigurlaug Margrét Jónasdóttir út-
varpskona. „En þegar í kirkjuna
kom hitti ég fyrstan manna sr.
Arngrím Jónsson, prestinn sem
fermdi mig fyrir 36. Ég hafði ekki
hitt hann eða séð í öll þessi ár og
því urðu með okkur fagn-
aðarfundir – þarna var sem sagt
lifandi komið það sem einkum og
helst minnti á fermingu mína í
Háteigskirkju í október á því
herrans ári 1975.“
Lesið við ljósastaur
Þegar litið er til baka segist
Sigurlaug Margrét tæpast hafa
náð því sambandi við námsefni
fermingarinnar sem vera skyldi.
„Ég las bókina fyrir tíma og var
síðan að hugsa svörin á leiðinni í
kirkju. Man að þegar ég gekk
heiman úr Eskihlíð upp í Háteigs-
kirkju var ég stundum að bræða
svörin með mér. Stundum henti
meira að segja að ég stoppaði og
lagði verkefnabókina að ljósa-
staurum og færði svörin inn í auða
reiti bókarinnar. Þannig var þetta
allt frekar laust í reipum hjá mér
– og þó tel ég ferminguna vera
krökkum mjög mikilvæga. Boð-
skapurinn hefur gildi,“ segir Sig-
urlaug sem á fermingardaginn var
í hvítum klossum og galladressi.
„Svo var slegið upp heljarmikilli
veislu heima enda höfðu foreldar
mínir, þau Sigrún Sigurðardóttir
og Jónas Jónsson, mikinn metnað
fyrir þessum merkisdegi. Létu sig
ekki muna um að bera allt sitt haf-
urtask út úr svefnherberginu sínu
og gerðu það að huggulegri borð-
stofu þar sem gestir gátu tyllt sér
niður. Já, og veitingarnar voru
ekki heldur af verri endanum,
hreindýrakjöt sem var fengið
austan af Héraði. Í framhaldinu
fór ég svo með foreldrum mínum
út til London og man að þar
brugðum við pabbi okkur inn í
tískuvöruverslun á Carnegie
street þar sem pabbi keypti á mig
svartar pönkarabuxur með þrjátíu
rennilásum. Þegar ég lít til baka
hef ég líklega aldrei átt flottari
flík,“ segir Sigurlaug sem að hætti
hins ábyrga foreldris er nú með
hugann við undirbúning vegna
fermingar dóttur sinnar.
Ég vil vanda til
„Já, ég vil vanda til enda hef ég
ánægju af matargerð og finnst
gaman að halda veislu. Efast því
ekki um að 1. apríl verði skemmti-
legur dagur í lífi fjölskyldunnar,“
segir Sigurlaug Margrét Jón-
asdóttir að síðustu.
sbs@mbl.is
Skemmtilegur dagur í lífi fjölskyldunnar
Náði ekki sambandi við
efni fermingarfræðslu,
segir Sigurlaug Margrét
Jónasdóttir útvarps-
kona. Hitti prestinn aftur
og óvænt. Hreindýrakjöt
í heljarmikilli veislu
heima í Eskihlíðinni.
Morgunblaðið/Sigurgeir S.
Minningar Allt frekar laust í reipum hjá mér og þó tel ferminguna vera
krökkum mikilvæga, segir hin kunna útvarpskona um fermingu sína.
Ferming Sigurlaug Margrét fermdist í Háteigskirkju fyrir 36 árum. Á
fermingarmynd var hún í kyrtli og með blóm í hári, eins og þá var stíll.
iess
járnsmíði
Dalvegi 24 • 544 4884 • iess@iess.is