Morgunblaðið - 21.04.2012, Page 38

38 UMRÆÐANBréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. APRÍL 2012
Þegar litið er yfir
þróun öldrunar-
umhyggju á liðn-
um áratugum
verðum við sem
nú lifum ævi-
kvöldið og höfum
haft tækifæri til
að kynna okkur
stöðu umhyggju
aldraðra máldofa
yfir þeirri bylt-
ingu sem orðið hefur á okkar ævi-
skeiði. Við horfum til gömlu og nýju
Grundar, afrekaskrár DAS og
þeirra sögu, og örskammrar fæð-
ingar Skjóls og síðan Eir með sína
stórkostlegu þjónustu. Til 16 þjón-
ustuselja Reykjavíkurborgar og
allra þeirra hjúkrunarheimila sem
borgin byggði undir forystu lækn-
isins og borgarfulltrúans Páls Gísla-
sonar.
Og svo megum við ekki gleyma
því að öldrunarsérfræðingar hjúkr-
unar og lækninga á Íslandi hafa nú
miðstöð sína á Landakotsspítala og
kenna þeim og þjálfa sem þjóna ann-
arsstaðar í kerfinu.
En áður en við missum tár í
hvarm skulum við skyggnast bak við
tjöldin og þá sjáum við að sjálf-
sprottin félög eru fyrst og fremst
gerendur byltingarinnar. Maður
spyr. Er eitthvað að því? Nei og aft-
ur nei, bylting hefði ekki orðið með
öðrum hætti. Núna sjáum við það
staðfest með ótrúlegu og end-
urteknu sjálfboðastarfi og fjár-
mögnun Oddfellow-hreyfingarinnar
við stækkun líknardeildar í Kópa-
vogi.
Við sem nú erum í þeim sporum
að verða þolendur og notendur þjón-
ustunnar hljótum að segja við Odd-
fellowa og aðra þá sem brautirnar
ruddu, takk fyrir, við erum hreykin
af ykkur, takk.
Margrétar Ósvaldsdóttir, stjórn-
andi Seljahlíðar, segir í grein:
„hvernig hugsjónir gerjist og gerist
til vera að gagni, og að forsenda
framsýni sé forvitni og upplýs-
ingaöflun. Fylgjast þarf með hverjir
standa sig best í málaflokknum og
hvaða aðferðum þeir beita. Síðast en
ekki síst, hvers óska þeir sem þiggja
þjónustuna. Það er nú einmitt þann-
ig að líta ber á ábendingar og/eða
kvartanir viðskiptavina sem ókeypis
ráðgjöf til þeirra sem stjórna því
hvar og hvernig þjónusta skuli veitt.
Hlustum því eftir ábendingum og
reynum ávallt að gera betur í dag en
í gær, því svo lengi lærir sem lifir.
Þessi þjónusta eins og önnur hefur
því breyst í takt við tíðarandann eða
átt sögulega samleið með framþróun
á öllum sviðum lífsins“.
ERLING GARÐAR
JÓNASSON,
formaður Samtaka aldraðra.
Erum við hornreka, aldraðir?
Frá Erling Garðari Jónassyni
Erling Garðar
Jónasson
Nú er fast sótt að
forsetastólnum
og það telja þeir
sem heitast þrá
að koma núver-
andi forseta af
Bessastöðum,
æskilega þróun.
Fátt bendir þó til
þess að þeir sem
bjóða sig fram
gegn Ólafi Ragn-
ari Grímssyni hafi fram að færa
meiri hæfileika til að leysa af hendi
verkefni embættisins. Flestir lýsa
yfir að þeir vilji málskotsréttin virk-
an. Það segir þó lítið því hægt er að
virkja hann á ýmsa vegu og nauð-
synlegt að meðhöndla það vald af
varfærni. Það er t.d. enn ekki orðið
ljóst hvort ákvörðun forsetans að
vísa síðasta Icesave-samningi í þjóð-
aratkvæði, skili þjóðinni jákvæðri
niðurstöðu. En þjóðin studdi þessa
ákvörðun forsetans með afgerandi
hætti og er þar með orðin ábyrg fyr-
ir afleiðingunum. Hvort þjóðin tekur
svo þá ákvörðun í vor að þakka Ólafi
fyrir stuðninginn með því að fleygja
honum á dyr fyrir sjónvarpsstjörnu
á eftir að koma í ljós. Það væri ósköp
íslenskt.
Aftur á móti er spurning hvort
Ólafur Ragnar Grímsson hafi gert
rétt að auka með þessum hætti vald
forseta, það gerir val á nýjum for-
seta mun erfiðara en var áður. Þá
þurfti bara að velja aðila með góða
menntun og fágaða samkvæm-
ishæfileika. Þeir sem bjóða sig fram
nú til forseta þurfa að vera þjóð-
þekktir menn svo auðveldara sé að
átta sig á því hvernig þeir muni,
hugsanlega, beita málskotsréttinum.
Það er líka spurning hversu ungir og
reynslulitlir frambjóðendur megi
vera nú þegar vald embættisins get-
ur verið örlagavaldur í þjóðlífinu.
Fjárhagslega er það ekki hagkvæmt
fyrir þjóðina að velja unga aðila sem
fara eftir fjögur eða tólf ár frá emb-
ætti og verða svo eftir það á launum
hjá ríkinu til æviloka, ásamt því að
vera vellaunaðir á vinnumarkaði.
Mín skoðun er sú að frambjóð-
endur til forseta eigi ekki að vera
undir fimmtíu og fimm ára, þá ættu
þeir að vera orðnir þjóðþekktir og
með góða reynslu í þjóðmálum. Ég
tel einnig að þjóðaratkvæði ætti
aldrei að vera um milliríkjamál,
nema þegar rætt er um að innlima
þjóðfélagið í ríkjasamband, eins og
t.d. Evrópusambandið, þar á þjóðin
að hafa síðasta orðið.
GUÐVARÐUR JÓNSSON,
Valshólum 2, Reykjavík.
Fast sótt að
forsetastólnum
Frá Guðvarði Jónssyni
Guðvarður
Jónsson
Hr. innanrík-
isráðherra.
„Stuðla að
mannréttindum
til hins ýtrasta.“
Ummæli þessi
eru innanrík-
isráðherra mjög
töm þegar það
hentar honum er
hann kemur
fram í sjónvarpi
en hefur ekki sýnt málefnum um
mannréttindi íslenskra þegna þá
virðingu sem ummælin gefa tilefni
til.
Ráðherrann hefur ekki sýnt það
að hann meini neitt með þessum
ummælum sínum með vísan til
þeirra ákæruatriða um mannrétt-
indabrot af hálfu dómara hins ís-
lenska réttarkerfis gagnvart sum-
um þegnum þessa lands sem
honum hefur verið falið að láta
rannsaka. Honum hefur verið falið
að sýna sitt rétta innræti hvað
varðar rannsókn á mannréttinda-
brotum af hálfu dómara á Íslandi
en hann hefur hunsað slíka mála-
leitun í átján mánuði.
Í ljósi þess tvískinnungs sem
gætir í málflutningi ráðherra varð-
andi mannréttindi annarra þegna
samfélagsins þá eru hans mann-
réttindi þau sem eru númer eitt og
að hann njóti mannréttinda til hins
ýtrasta án þess að honum komi
það við þótt mannréttindi séu
brotin á öðrum þegnum þessa
samfélags.
Með þessu framferði ráðherrans
er það bein yfirlýsing um að hann
styður yfirhylmingu á mannrétt-
indabrotum sem unnin eru af hálfu
dómara hins íslenska réttarkerfis.
Því er spurt: Hvað er að marka
orðagjálfur ráðherrans um að
stuðla að mannréttindum til hins
ýtrasta? Er þar um að ræða póli-
tískt lýðskrum í atkvæðaleit?
Á meðan yfirhylmingu yfir
verstu ódæðisverk sem unnin eru
innan nokkurs ríkis (mannrétt-
indabrot af hálfu dómara í skjóli
embættis) er framfylgt af ráð-
herra sem hefur yfirumsjón með
dómsmálum í landinu, og hunsar
óskir þegnanna um leiðréttingu á
mannréttindabrotum, er það bros-
legt að hlusta á ráðherrann gefa
sínar yfirlýsingar „um mannrétt-
indi til hins ýtrasta“.
Það verður fróðlegt að fylgjast
með því hvort örlög ráðherrans
verði á svipaðan hátt og Mubaraks
og Gaddafís sem báðir voru sak-
aðir um mannréttindabrot og yf-
irhylmingu yfir mannréttindabrot.
Svo virðist vera að stjórnarskrá
hins íslenska lýðveldis sé aðeins
fyrir ráðamenn þjóðarinnar en
hinn almenni þegn sem ekki er
vinur eða ættingi ráðamanns í
þjóðfélaginu er réttlaus eins og
tíðkaðist á fyrri öldum.
Yfirhylmingin yfir lögbrot þjóna
réttargæslunnar í landinu, dóm-
aranna, nær víða í stjórnkerfi rík-
isins og má þar nefna að lögreglan
neitar rannsókn á meintum brot-
um dómara með því að hunsa kröf-
ur um rannsókn á lögbrotum
þeirra.
Er það vilji ráðamanna þjóðar-
innar og þar með innanrík-
isráðherra Ögmundar Jónassonar
að þeir sem orðið hafa fyrir mann-
réttindabrotum og þar með þjófn-
aði af hálfu dómsvaldsins í landinu
grípi til eigin réttlætisaðgerða?
Samkvæmt lögum hefur hver þegn
rétt til að verja sínar eigur þegar
valdhafarnir fara ekki að lögum.
Er ítrekuð ósk um viðtal við
ráðherra varðandi meint lögbrot
dómara þar sem brotin eru mann-
réttindi á þegnum þessa lands.
KRISTJÁN GUÐMUNDSSON,
fv. skipstjóri.
Opið bréf til innanríkisráðherra
Frá Kristjáni Guðmundssyni
Kristján
Guðmundsson
Skólavörðustíg 21, Reykjavík
sími 551 4050
Glæsileg
brúðarrúmföt
í úrvali
„Heyrðu
Manni: Þú ert
skemmtilega
stórskrítinn“.
Það hefur alls
ekki viðrað nógu
vel um helgar
fyrir skíðaiðk-
endur í Stafdaln-
um, skíðasvæði
Seyðfirðinga og
Héraðsbúa, í vet-
ur. Páskarnir sem alltaf hafa gefið
okkur nokkra góða skíðadaga í
gegnum árin brugðust nú algerleg-
a.Það var því mikið gleðiefni um sl.
helgi þegar nægur snjór var til stað-
ar í Stafdalnum bæði laugardag og
sunnudag og blíðskaparveður. Stað-
arhaldarinn Agnar hafði búið fjallið
vel undir helgina og færi og veður
skörtuðu sínu fegursta.
Margt var í fjallinu og mikið fjör
enda stór hópur krakka úr Skíða-
félaginu í Stafdal með leiðbein-
endum sínum og foreldrum á loka-
æfingu fyrir Andrésar-andar-
leikana, þeirra árlega landsmót, sem
fram fer á Akureyri nú á sumardag-
inn fyrsta og næstu daga. Þar verða
þau milli 30 og 40 fulltrúar skíða-
félagsins í Stafdal. Glæsilegur hóp-
ur. Ég brá mér uppeftir báða dag-
ana og naut þess að skíða frjáls eins
og fuglinn með og innan um ung-
viðið í fjallinu. Ég tók eftir því síðari
daginn að ungur, ákafur skíðakappi
fylgdi mér upp í lyftunni nokkrar
ferðir og skaust síðan alltaf fram úr
mér í rennslinu á leiðinni niður. Ein-
hverntíman hefði ég nú sennilega
ekki látið þetta gerast svona átaka-
laust en nú hafði ég gaman af og
naut þess að horfa á færni þessa
unga drengs sem ég réð ekkert við.
Í einni ferðinni er við komum upp
úr lyftunni beið hann eftir mér og
spurði: „Heyrðu manni, af hverju
syngur þú alltaf á leiðinni upp og
niður?“ „Geri ég það“ spurði ég?
„Já, og af hverju syngurðu alltaf
sama lagið,“ spurði hann þá. „Geri
ég það?“ Þá sagði ég honum frá því
að þegar ég var með börnum mínum
og barnabörnum sem nú eru öll
uppkominn, á skíðum, eins og við
gerðum mikið af, og ég var að leið-
beina þeim fyrstu skrefin þá notaði
ég taktinn í söngnum til að fá mýkt í
beygjurnar í brekkunum. Í þá daga
sungum við alltaf Gamli Nói – Gamli
Nói eða Atti Katti Nóa í takti við
beygjurnar sem við tókum á leiðinni
niður. Hann horfði á mig og spurði
svo „Hva og virkaði það?“. „Já ég
held það“, sagði ég. Eftir dágóða
stund sagði ungi skíðakapinn ákveð-
inn: „Heyrðu manni þú ert
skemmtilega stórskrítinn“ og gaf
síðan á fullt niður skíðabrekkuna.
Hann var að æfa fyrir Andrésar-
andarleikana og á leiðinni á sitt
landsmót.
Þegar ég renndi mér niður til að
fá mér kaffi og skúffuköku í skíða-
skálanum rifjaðist upp að texta- og
lagavalið hafði breyst með árunum
nú raulaði ég „ Kóngur einn dag“.
ÞORVALDUR JÓHANNSSON,
fyrrv. bæjarstjóri,
nú eldri borgari, Seyðisfirði.
Heyrt í skíða-
brekkunni í Stafdal
Frá Þorvaldi Jóhannssyni
Þorvaldur
Jóhannsson
Umsóknarfrestur til 1. júní 2012
Auglýst er eftir umsóknum í Rannsóknasjóð. Umsóknarfrestur er til 1. júní 2012 (kl. 17).
Veittir verða tvenns konar styrkir:
l Öndvegisstyrkir
l Verkefnastyrkir
Styrkirnir eru veittir til allt að þriggja ára í senn. Umsækjendur, sem hlutu styrk til
verkefna árið 2012 með áætlun um framhald á árinu 2013, þurfa ekki að endurnýja
umsókn en skulu senda ársskýrslu til sjóðsins fyrir 10. janúar 2013.
Umsóknir og umsóknargögn skulu vera á ensku. Allar umsóknir eru rafrænar og sótt er um
í gegnum umsóknarkerfi Rannís. Ekki er tekið við umsóknum á öðru formi.
Nánari upplýsingar og umsóknargögn má nálgast
á heimasíðu Rannís.
Rannsóknasjóður
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
gr
af
ís
k
hö
nn
un
Laugavegi 13, 101 Reykjavík
sími 515 5800, rannis@rannis.is
www.rannis.is
- nýr auglýsingamiðill
569-1100
finnur@mbl.is