Helgafell - 01.07.1943, Síða 10

JÖHANN SÆMUNDSSON:
FÝKUR YFIR HÆÐIR
Lí/ið er jlestum dýrmœtast af öllu. Þó getur stío fari<5, aÓ mönnum þyhi
annað meira tíirði, og þá fórna þeir lífinu, ganga dauðanum hiþfaust á hönd.
Slika fórn fcerir enginn einstaklingur furir peninga, heldur furir hugsjónir,
FYRIR FRELSIÐ OG FRAMTÍÐ NIÐJA SINNA.
í styrjöldum færa heilar þjóðir slíkar fórnir. En styrjaldir eru sjaldan per-
sónulegar, nema í einstökum attíikum, þegar einstaklingurinn stendur and-
spœnis tíali milli hetjuskapar eða uppgjafar, fórnar eða flótta. Þtíí fjölmenn-
ari sem þjóðirnar eru, þtíí fremur htíerfur einstaklingurinn inn í sefjað mann-
hafið.
Ttíœr nánustu frœndþjóðir okkar bjóða nú ofureflinu byrginn undir gunn-
fána frelsisbaráttunnar. Vopnlitlar, fámennar þjóðir, sem tíissu tíel, að þœr
yrðu ofurliði bornar, en tíilja ekki Ijá ófrelsi og kúgun lið, með þtíí að gefast
upp. Norsþir bræður aka bifreiðum sínum, hlöðnum þýzkum hermönnum,
fyrir hamra. Danskir sjóliðar í Kaupmannahöfn tíerja flotahöfnina, meðan
skipunum er siglt burt eða þau sprengd í loft upp. Ttíö hundruð falla. Sæmdin
og frelsið er slíkum mönnum dýrmætara en lífið.
Vér íslendingar erum afkomendur manna, sem flýðu land sitt undan of-
beldi og kúgun. Þeir yfirgáfu ættmenn og óðul, til þess aS geta lifað sem
frjálsir menn. Frelsisþráin er okkur í blóð borin, og tíið fylgjumst með frelsis-
baráttu frændþjóða okkar með fölsktíalausri aðdáun.
Örlög okkar i þessari styrjöld eru öll önnur og betri en þeirra, en þó
megum tíið ekki gleyma þtíí, að tíið höfum misst fleiri menn, miklu fleiri
menn, af tíöldum stríðsins en jafntíel sumar stórþjóðirnar, ef miðað er tíið
fólksfjölda.
Frelsisbarátta frændþjóða okkar k.emur okkur sérstaklega tíið. Hún er háð
fyrir framtíð þeirra, en börnin eru framtíðin. Á engan hátt getum tíið betur
sýnt hug okkar til Dana og Norðmanna á þessari stund en með þtíí að bind-
ast samtökum um að rétta börnum þeirra hjálparhönd að stríðinu loþnu, eins
og lagt er til á öðrum stað í þessu hefti Helgafells.
Ritstjórnin hefur mœlzt til þess, að ég gerði nokkra grein fyrir, á htíern
hátt mætti skipuleggja slíka starfsemi. Eg tíerð að játa, að mér hefur ekki
gefizt tóm til að hugsa þetta mál til neinnar hlítar, og munu aðrir hœfari til
þess en ég. Ég tel þó réttmœtt, að þessi hlið málsins tíerði rœdd nokkuð þeg-
ar í stað, þtíí að nauðsynlegt er, að undirbúningur hefjist sem fyrst.
Ég tel nauðsynlegt, að hópur áhugamanna og /juenna um þetta mál bind-
ist samtökum, jafntíel með stofnun félagsskopar, til að hrinda þtíí t fram-
ktíœmd í samtíinnu tíið ýmsa aðila. Mér þykir sjálfsagt, að ríkið og ýmis
bæjafélög mundu tíilja Ijá þessu máli lið, sömuleiðis Rauði Kross Islands
ásamt öðrum mannúðarfélögum, auk einstaklinga og fyrirtœkja. Starfsemin
yrði allfjölþætt, og nauðsynlegt, að þeir aðilar, er láta mdlið til sín taka>
kysu eða skipuðu menn og /jonur í framktíæmdanefnd.