Helgafell - 01.07.1943, Qupperneq 50

310
HELGAFELL
Auk þess er myndin gallalaus í bygg-
ingu og fletir hennar notaðir svo sem
bezt verður á kosið.
,,Brim“ sýnir ekki sérstaklega mikil-
fenglegt brim, en bún sýnir fallega
ljósverkun. Væri slík mynd tekin und-
an birtu í stað sterkrar hliðarbirtu, eða
því sem næst gagnbirtu, yrði ljósverk-
un hennar algerlega líflaus og myndin
því einskisvirði. Veitið því enn fremur
athygli, að ef öldufaldurinn næði ekki
að brjóta svörtu hafsröndina á bak
við, skiptist myndin í tvennt, og þá
væri ekki lengur um mynd að ræða,
heldur myndskrípi. Svo mjó geta mörk-
in á milli slæmrar og góðrar ljósmynd-
ar verið !
,,Við gufuhverinn'* er dæmi þess,
hvernig gera má góða mynd úr tiltölu-
lega fábreyttu efni, ef reynt er að hag-
nýta þau skilyrði, sem fyrir eru. Takið
eftir, hvernig mennirnir mynda mót-
vægi við hvítan gufumökkinn, hvern-
ig þeir gefa bakgrunninum líf oghvern-
ig stellingarnar ásamt líkamsbirtu
þeirra gæða myndina næstum dular-
fullum, en sterkum og listrænum á-
hrifum.
Ljósmyndavélin er að vísu ekki ann-
að en vél, og háð takmörkunum hins
vélræna, en þrátt fyrir allt má telja
ljósmyndatökur ogljósmyndagerð, þeg-
ar bezt tekst, til sjálfstæðrar listgrein-
ar. Það er mörgum sinnum meira und-
ir ljósmyndaranum komið, hvernig
mynd heppnast en ljósmyndavélinni,
því að á bak við ljósmyndatökuna ligg-
ur raunverulega lífrænt starf, sem
naumast verður unnið vel án listhneigð-
ar. — Ljósmyndarinn verður að hafa
ýmsa hina sömu hæfileika og listamað-
urinn. Hann verður að hafa sömu sjón
og sama næmi, og hann verður að
gefa myndunum þau blæbrigði og þann
sérkennileik, að þær skeri sig úr og
dragi athyglina að sér. Ljósmyndar-
inn verður að leggja sál sína í mynd-
ina og byggingu hennar og taka á allri
þeirri hugkvæmni, sem hann á til, svo
að myndin geti orðið sem bezt. Hann
verður að kunna góð skil á því, hvað
er myndarefni (mótív) og hvað ekki,
hann verður að draga fram hið ein-
faldasta, stórbrotnasta og heppilegasta
til að gefa myndinni líf og tilgang og
fylla fleti hennar. Kunni myndasmið-
urinn ekki tök á öllu þessu, er naumast
mikils árangurs að vænta, hversu mik-
il sem kunnátta hans er að öðru leyti,
og hversu góða Ijósmyndavél sem hann
hefur.
Myndataka er skáldskapur ljós-
myndasmiðsins í ljósbrigðum og lín-
um. Þegar bezt tekst, getur bæði heill-
andi fegurð og stórbrotinn sannleikur
verið í þeim skáldskap fólginn, og þá
köllum við myndina ,,góða“.
Þorsteinn Jósepsson.