Helgafell - 01.12.1943, Blaðsíða 63

n.
Lengi mun hætt við blossum söngvabríma,
því brjósti, er enn af litlu finnur til;
við sólskinsstundar anganblæ og yl
ölvast það ljóðadraumsins villu og svíma.
Veila, sem líkist lesti á slíkum tíma,
er lífið kafar bölsins ægihyll
Hvað stoða oss orð við hjartans undirspil,
er hug við ákall neyðar skyldi ríma?
Hver, sem er skáld í heimi blóðs og tára,
hver, sem þar veldur penna, er fjötrasára
bræður hans myrðir mannlegt djöfulæði,
máttugum vökva letri sína skrift:
vekjandi líf til krafta, kröftum svipt,
kvæði sín riti hann blóði eða sæði!
fffle/itta CLlrbantsc/itsch.