Kjarninn - 26.06.2014, Side 70

07/11 íþróttir
Þrátt fyrir að á meðal nemenda Diambars séu synir
forseta akademíunnar koma 80 prósent þeirra frá fátækum
fjölskyldum, og þeir koma frá öllum 14 héröðum landsins.
Sumir þeirra kunna hvorki að lesa né skrifa þegar þeir koma,
og sumir þurfa að nota meira en hin fimm vanalegu ár til
að ljúka náminu. En þétt aðhald frá kennurum gerir það að
verkum að nemendur frá Diambars eru með hæstu einkunnir
allra í Mbour, héraðsins sem Saly tilheyrir. Og á landsvísu er
námsárangurinn á meðal þess besta sem finnst. „Við erum
ekki með troðfullar kennslustofur. Í stóru borgunum geta
verið allt að 150 nemendur á hvern kennara. Hérna er hver
kennari í mesta lagi með tólf nemendur, stundum bara tvo,“
segir Niane.
Lélegur námsárangur þýðir
engin knattspyrna
Ótti stofnendanna er sá að
Diambars-nemendunum muni
finnast aðstæður sínar of þægi-
legar. Finnast þeir hafa það of gott.
Að þeir fari á reynslu til Spánar
eða Frakklands og skyndilega séu
þeir orðnir hluti af aðaldrengjaliði
Diambars og farnir að trúa því
að þeir séu stjörnur. Til að fyrir-
byggja þetta heldur Diambars úti
ófrávíkjanlegri reglu um að slæleg
frammistaða í skólanum útilokar
drengina frá knattspyrnuæfingum
og -leikjum. Það er erfiðara gagn-
vart aðalliðsdrengjunum þar sem
þeir búa ekki lengur í akademíunni.
„Mér finnst það ekki gott fordæmi
fyrir yngri leikmennina að nokkrir
af aðalliðsleikmönnunum hafi
fengið að spila knattspyrnu án þess
að hafa klárað skólann. Stundum
nauðsynlegt einkaframtak
Ousmane Niane segir það
mikilvægt að reka einkaskóla
á borð við Diambars vegna
þess að ríkið ráði ekki við að
mennta öll senegölsk börn.
MYND: PERNILLE INGEBRIGTSEN