Skinfaxi - 01.03.2013, Blaðsíða 27

SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands 27
Ingimundur situr í stjórn Félags áhugafólks
um íþróttir aldraðra.
– Hvernig finnst þér staðið að íþróttamálum
í dag?
„Misjafnlega vel. Mér finnst vel staðið að
handboltanum og þá sérstaklega landsliðinu
sem náð hefur framúrskarandi árangri. Knatt-
spyrnan ræður yfir meiri fjármunum en aðrar
greinar og er að því leytinu til á öðrum stalli
hvað það varðar. Það eru aftur á móti margar
íþróttagreinar sem líða fyrir það hvað litlir
peningar eru til. Ég fylgist vel með því hvað
er að gerast í íþróttum en án þeirra og að-
komu minnar að félagsmálum myndi ég ekki
lifa. Það er mitt mottó að þegar ég verð átt-
ræður segi fólk: Mikið helvíti er karlinn ennþá
hress. Aldurinn er afstæður, það er bara hug-
arfarið sem skiptir máli,“ sagði Ingimundur.
Ingimundur segir að Unglingalandsmót
UMFÍ sé eitt af þeim mótum sem hafa tekist
sérlega vel. Hann hafi komið að þeim nokkr-
um og það sé gaman að sjá krakkana taka
þátt í þeim ár eftir ár, upp að 18 ára aldri.
„Að koma Unglingalandsmótunum á lagg-
irnar er eitt það besta sem ungmennafélags-
hreyfingin hefur gert,“ segir Ingimundur.
– Íþróttirnar eru líf þitt og yndi og þú sérð
fram á að vera viðloðandi þær í framtíðinni
eins og áður?
„Ég breytti um stíl eftir að ég hætti að
kenna. Maður fann að það var ekki leitað eins
til okkar eftir að aldurinn færðist yfir. Þá flutti
maður sig yfir á þann aldursflokk sem hefur
ekki verið sinnt eins mikið og á ég þar við eldri
borgara. Þeir eru þakklátir og mjög gaman
að vinna með þeim og margir á sama aldri
og maður sjálfur. Það er það versta sem kem-
ur fyrir fólk, sem hætt er að vinna, að vera
bara heima og láta sér leiðast. Það verður að
vera með öðrum enda stendur einhvers stað-
ar að maður sé manns gaman. Viðhorfið er
allt annað en það var í áður fyrr. Það er margt
sem glepur, sjónvarp, internet og ég veit ekki
hvað. Norður á Ströndum voru menn í gamla
daga að keyra 300 km fram og til baka til að
komast á æfingar í knattspyrnu. Tímarnir eru
bara breyttir. Ég ætla bara hins vegar að vona
að ungmennafélagshreyfingin eigi bjarta
framtíð fyrir höndum og hún megi vaxa og
dafna og sem flestir taki þátt í íþrótta- og
æskulýðsstarfi,“ sagði Ingimundur Ingi-
mundarson.
„Aldurinn er afstæður,
það er bara hugarfarið sem
skiptir máli.“
Að koma Unglingalandsmótunum á
laggirnar er eitt það besta sem ung-
mennafélagshreyfingin hefur gert
Afmælisrit Félags áhugafólks um íþróttir
aldraðra er komið út og segir brot af sögu
félagsins fyrstu 25 árin. Það var stofnað
árið 1985 af miklum hugsjónamönnum og
eldhugum, m.a. þeim Guðrúnu Nielsen,
Elísabetu Hannesdóttur, Þorgerði M. Gísla-
dóttur og Þorsteini Einarssyni, sem sátu
í undirbúningsnefnd, og var Guðrún
Nielsen formaður félagsins fyrstu 25 árin.
Núverandi formaður er Þórey S. Guð-
mundsdóttir og varaformaður er Hjörtur
Þórarinsson.
Afmælisritið Aldrei of seint er veglegt
rit, 200 blaðsíður að stærð, með um 160
litmyndum sem prýða bókina og gefa
sögu félagsins mikið vægi. Bókin fæst á
skrifstofu Ungmennafélags Íslands, Sigtúni
42, Reykjavík (s. 588 2929), og kostar þar
aðeins 3.000 krónur.
Með jákvæðum og einlægum huga
hafa stjórnarmenn og félagar bryddað upp
á mörgum nýjungum í heilsurækt og lífs-
stíl aldraðra og lagt áherslu á að það sé
aldrei of seint að hefja reglulega hreyfingu
og spyrna á móti ellihrörnun. Sérstakir
Ævintýraleg saga og verkefnaskrá
Félags áhugafólks um íþróttir aldraðra
„útidagar“ og „ratleikir“ voru strax í upp-
hafi á dagskrá, árlega voru haldnir sund-
dagar og sæluvikur á Laugarvatni voru
afar eftirsóttar þar sem íþróttir, söngur og
leikir voru í fyrirrúmi. Félagið hefur haldið
sívinsælar „öskudagshátíðir“ í Breiðholti
þar sem mörg hundruð manns hafa safn-
ast saman á hverju ári til að gleðjast, dansa
saman og syngja. Fjölmörg mót í boccia
og pútti hafa verið haldin, en síðast en
ekki síst hafa starfsmenn félagsins haldið
námskeið fyrir kennara og leiðbeinendur í
íþróttum aldraðra annað hvert ár og ferð-
ast um allt land til að halda námskeið fyrir
kennara og áhugasamt fólk um hreyfingu,
lífsstíl og íþróttir.
Árið 2000 urðu tímamót hjá félaginu
þegar UMFÍ léði því skrifstofuaðstöðu og
hófst þá regluleg og formleg samvinna
við ungmennahreyfinguna.
Höfundur bókarinnar, Þórir S. Guð-
bergsson, félagsráðgjafi og kennari, fléttar
inn í sögu félagsins áhugaverðar sögur og
hugleiðingar úr daglega lífinu.
Íþrótta- og leikjadagur Félags áhugafólks
um íþróttir aldraðra, FÁÍA, var haldinn í
íþróttahúsinu í Austurbergi í Breiðholti
13. febrúar sl. Sýningarflokkar frá ýmsum
félögum, samtökum og félagsmiðstöðv-
um í Reykjavík og nágrenni komu fram og
sýndu dansatriði og er óhætt að segja að
gleðin hafi skinið úr hverju andliti. Íþrótta-
og leikjadagur FÁÍA var haldinn í fyrsta
skipti að vori til 1987 og hefur verið árviss
atburður allar götur eftir það.
Íþrótta- og leikjadagurinn hófst með
setningu Þóreyjar S. Guðmundsdóttur en
fjölmörg sýningar- og dansatriði fylgdu í
kjölfarið. Kynnir á hátíðinni var Hjörtur
Þórarinsson, varaformaður FÁÍA, og stjórn-
andi tónlistar Flemming Jessen.
UMFÍ hefur átt samstarf við FÁÍA, Félag
áhugafólks um íþróttir aldraðra, síðustu
ár. Félagið hefur aðstöðu í þjónustumið-
stöð UMFÍ þar sem stjórn félagsins hittist
á vikulegum fundum. Markmið félagsins
er að fá aldraða til aukinnar hreyfingar.
Líf og fjör á leikjadegi Félags áhugafólks um íþróttir aldraðra