Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.09.2012, Side 46

Viðtal
46 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. 09. 2012
G
unnar Jónsson leik-
ari er ávallt kall-
aður Gussi. Þeir
eru líklega fáir Ís-
lendingarnir sem
muna ekki eftir
Gussa úr ódauðleg-
um atriðum í sjónvarpsþáttunum Fóst-
bræður en þar var Gussi ófeiminn við að
birtast fáklæddur, jafnvel nakinn í senum
og áhorfendur supu ýmist hveljur eða
skemmtu sér konunglega. Gussi segir að
enginn í fjölskyldunni hafi kippt sér upp
við atriðið þar sem hann hljóp á Adams-
klæðum einum. Nema kannski afi hans
heitinn, sem sagði við hann að þetta væri
eitthvað sem hann „skyldi ekki gera aftur“.
Gussi er andans maður. Sannkallað góð-
menni að sögn vina hans sem þrátt fyrir
krafta sína hefur aldrei nýtt sér líkamlega
yfirburði og flúði stríðni út á land. En góð-
mennið stendur á tímamótum og hyggst
leggja leiklistina loksins fyrir sig eftir lang-
an tíma í erfiðisvinnu, ýmist á sjó eða
landi. Upp úr áramótum hefjast tökur á
kvikmynd sem Gussi leikur aðalhlutverkið í
en Dagur Kári Pétursson skrifaði handrit.
Í aðalhlutverk hafði leikstjórinn allan tím-
ann Gussa í huga. Skrifaði persónuna raun-
ar sérstaklega fyrir Gussa. Og sjálfur er
Gussi með kvikmyndahandrit í smíðum.
„Ég er kominn á þann stað að ég ætla
að láta draumana rætast,“ segir Gussi eftir
að hafa dýft sér í sjóinn við Ylströndina í
Nauthólsvík. „Þegar Morgunblaðið hafði
samband við mig sá ég tækifærið sem mig
hefur dreymt um lengi. Ég ákvað fyrir um
tveimur árum að einn daginn myndi ég
endurgera forsíðumyndatökuna sem Ásdís
Rán var í fyrir Playboy. Mér þykir gaman
að pota og stríða svolítið því tilveran er
stundum of ferköntuð fyrir minn smekk.
Ég kom held ég í þetta líf til þess að
hrista upp í óþarfa hefðum og gildum. Ég
vil hleypa gleði og kátínu inn í líf fólks og
leyfa því að lyfta brúninni. En ég fór einu
sinni til Bíbí miðils og hún sagði við mig
að ég hefði áru sem sýndi að ég hefði svo-
litla þörf til að stugga við hinum.“
Lærði ungur að vinna
Gussi hefur óvenjulega lífssýn og hefur
unnið óvenjuleg störf. Fortíð hans er líka
kannski ekki eins og flestra. Í Hafnarfirði
sleit hann barnsskónum. „Mamma og pabbi
voru harðduglegt fólk og unnu mikið til að
geta séð fyrir börnunum. Stundum var
vinnudagurinn 12 tímar og ég man að ein-
hvern tíma átti að láta mig taka smá
ábyrgð og elda ofan í bróður minn. Mér
fór það starf reyndar ágætlega úr hendi og
síðar á ævinni lærði ég matsveininn. En
þetta var þannig að ég var farinn að vinna
sem unglingur og þá man ég að það var
eitthvað undarlegt að mamma mín sem
vann myrkranna á milli var með lægra
kaup en ég hafði. Tilveran er stundum
skrýtin.“
Þessa dagana er Gussi að smíða sum-
arbústað fyrir austan fjall og er í vinnu-
gallanum. Hann er ekki menntaður leikari
en hefur samt leikið allt frá því í barna-
skóla í Hafnarfirði. „Ég held að ég hafi
ekki valið leiklistina heldur hafi leiklistin
valið mig. Ég hef áhuga á fólki og finnst
ákaflega gaman að skoða mismunandi
manngerðir. Einhvern veginn er það þannig
að ég er líka mjög næmur á fólk og er allt
of fljótur að pikka upp kæki þess og jafn-
vel farinn óvart að herma eftir málrómi
annarra. Ef ég er að tala við einhvern er
ég fyrr en varir farinn að vera með eins
hljómfall í röddinni. Það er óvart en svo er
ég líka meðvitaður hrekkjalómur. Hrekk-
Stórmenni
með
gullhjarta
GUNNAR JÓNSSON LEIKARI EÐA GUSSI HEFUR ÝMSA FJÖR-
UNA SOPIÐ EN NÚ STENDUR HANN Á TÍMAMÓTUM Í LÍFI
SÍNU OG BÝR SIG UNDIR HLUTVERK SEM EINN FREMSTI
LEIKSTJÓRI ÞJÓÐARINNAR, DAGUR KÁRI PÉTURSSON, SKRIF-
AÐI MEÐ HANN SÉRSTAKLEGA Í HUGA.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is