Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.10.2012, Síða 45

Sú fjárfesting, sem líkleg var m.a. vegna hagstæðs
gengis og lækkandi fasteignaverðs, kom aldrei vegna
óstöðugs stjórnarfars innanlands. Reyndar dugði það
ekki til að mati stjórnvalda og því var streist á móti
hvar sem vottaði fyrir lífi eða viðleitni. Með hinu sér-
staka sovéska samheiti „rammaáætlun“ var allt sett í
„stóra stoppið“ í raforkumálum í landinu.
Ráðuneytin voru flest rifin upp með rótum, samfellt
hringl á hverju einasta starfsári ríkisstjórnarinnar
með verkefni og málasvið þeirra, svo flest skarast og
ráðherrar rangla endalaust um eins og lærlingar í
ráðuneytunum. Sama hringl var með ráðherra inn og
út úr ríkisstjórn. Þrír menn hafa farið með fjármálin á
rúmum þremur árum. Þrír með heilbrigðismálin, þrír
eða fjórir með iðnaðarmálin á sama tímabili og þannig
mætti áfram telja. Saman komið eru þessir tilburðir
nánast stjórnsýslulegt tilræði sem mátti síst við
þessu. Og hin nýja skipan stjórnarráðsins er að auki
líkleg til að vera aðeins til bráðabirgða, því að allar
breytingar voru gerðar án nauðsynlegs og sjálfsagðs
samráðs við stjórnarandstöðuna. Allt var því gert í
ósætti og andstöðu. Hún hefur því lýst því yfir að ein-
göngu sé tjaldað til einnar nætur með öllu þessu
hringli. Ein afleiðing þessa uppnáms stjórnarráðsins
birtist í því að þegar sjávarútvegsstjóri ESB og sjáv-
arútvegsráðherra Noregs hittu kollega sinn íslenskan
til að fjalla um mikilvæga deilu um makríl þá mætti ís-
lenski „nýsköpunarráðherrann“ til fundarins. Það
land í heiminum, sem á hvað mest þeirra allra undir
sjávarútvegi og fiskveiðum, hefur ekki lengur sér-
stakan sjávarútvegsráðherra! Nei nýsköpunarráð-
herra skal það heita, í samræmi við aðra pólitíska flat-
neskju, rétt eins og nýsköpun í landinu eigi sér aðeins
stað á málasviði eins ráðuneytis.
Þrengt að fólki og fyrirtækjum
Sköttum hefur verið breytt yfir hundrað sinnum. Það
þýðir fleiri en tvær skattabreytingar á mánuði í heilt
kjörtímabil og enn er þó áttundi partur eftir. Og orðið
„skattabreytingar“ er í tilfelli þessarar ríkisstjórnar
auðvitað undantekningarlaust eða -lítið til hækkunar.
Á daginn kom, eins og vitað var, að skattheimtan
dregur þrótt úr fólki og fyrirtækjum, allir lifa við
samfellda óvissu í skattalegum efnum sem bætist við
aðra óvissu. Hækkaðir skattstofnar skila þar með
ekki því sem byggt var á að fengist. Það sem er skatt-
lagt dregst saman og við því bregst vinstristjórn með
því að hækka álögur enn. Það er því ekki aðeins að
utanaðkomandi fjárfestingu sé gert erfitt fyrir. Hin
innlenda er slegin út af borðinu nánast með sama
högginu.
Sífellt er þrengt að þeim sem minnst svigrúmið
hafa, þvert á fögur fyrirheit um „norræna velferð“.
Landspítalanum er haldið saman á límböndum eins
og starfsfólk þar lýsir ástandinu. Tækin bila eitt af
öðru. Sjúklingar, sem eiga ekki í önnur hús að venda,
sjá fyrr en ella glitta í kistubotninn, þar sem kraft-
mikið lækna- og hjúkrunarlið hefur ekki lengur færi á
að beita þekkingu sinni og hæfni til fulls. Þeir eru sem
sagt látnir bíða, sem síst allra mega við því að bíða.
Á meðan er 1.300 milljónum króna hent í óþarfa at-
lögu að stjórnarskrá íslenska lýðveldisins og sagt að
helmingi lægri fjárhæð en það sé ekki til í endurnýjun
tækja fyrir spítalann. Norræn velferð hvað? Tvisvar
hafa þýðingarmestu samningar þessarar ríkisstjórn-
ar við erlenda aðila verið sendir til þjóðarinnar. Í bæði
skiptin fékk stjórnin falleinkunn. Ekki bara fall með
4,9 þegar lágmarkið var 5. Nei kolfall í bæði skiptin,
svo annað eins hefur ekki sést, hvorki nær eða fjær.
Og þessi ríkisstjórn hékk samt áfram eins og ekkert
hefði gerst. Hafði áður sýnt að hún ber litla virðingu
fyrir sannleikanum, enn minni fyrir eigin loforðum og
sýndi loks, svo ekki varð um villst, að hún ber minnsta
virðingu fyrir sjálfri sér. Þá átti hún þó loks nokkra
samleið með þjóðinni. Kannanir sýna aftur og aftur að
þjóðin ber litla virðingu fyrir þessari ríkisstjórn.
Og svo er það stolna fjöðrin
Ákvarðanir sem teknar voru á hinum hamslausu dög-
um, þegar bankarnir voru að bila, voru einstakar og
eru að fá viðurkenningu sífellt víðar, þegar tíminn líð-
ur frá. Þær og sú staðreynd að þjóðin býr við mynt
sem er hennar og tekur mið af því sem gerist hjá
henni sjálfri, en lýtur ekki framandi lögmálum,
tryggði öruggar batahorfur þjóðarinnar eftir áfallið.
Batinn hefur komið, eins og spáð var í fyrstu viku
októbermánaðar 2008. En hann hefur vissulega verið
hægari en þurfti. Ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms
getur eignað sér þann einasta og aumasta þátt máls-
ins óskiptan. En ekki mikið annað.
Morgunblaðið/Ómar
21.10. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 45