Morgunblaðið

Dagsetning
  • fyrri mánuðurfebrúar 2013næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    272829303112
    3456789
    10111213141516
    17181920212223
    242526272812
    3456789

Morgunblaðið - 21.02.2013, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 21.02.2013, Blaðsíða 30
30 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2013 ✝ Elísabet Elías-dóttir fæddist í Reykjavík 10. nóvember 1949. Hún lést á Land- spítalanum í Foss- vogi 15. febrúar 2013. Foreldrar henn- ar voru Elías Guð- mundsson, f. 17.9. 1923, d. 10.3. 1989, og Lovísa Ósk Jónsdóttir, f. 14.11. 1921, d. 26.12. 2008. Systkini Elísabetar eru Sig- rún Aðalsteinsdóttir, f. 29.12. 1941, lést ung af slysförum, og Sigþór Elíasson, f. 24.10. 1946. Hinn 4.12. 1976 giftist hún eig- inmanni sínum Jóni Halldóri Bjarnasyni, f. 30.7. 1949. For- eldrar hans voru Bjarni Þor- geir Bjarnason, f. 24.11. 1924, d. 11.4. 1995, og Svava Jóns- dóttir, f. 26.7. 1928, d. 9.2. 1974. Systkini Jóns Halldórs eru Lárus Bjarna- son, f. 28.4. 1947, d. 6.6. 1950, Ragn- hildur Bjarnadótt- ir, f. 26.4. 1951, Lárus Bjarnason, f. 18.10. 1954, Svava Bjarnadótt- ir, f. 21.5. 1964, og Bjarni Þorgeir Bjarnason, f. 27.1. 1967. Börn Jóns Hall- dórs og Elísabetar eru Elías Árni Jónsson, f. 6.9. 1976, gift- ur Ingibjörgu Jónsdóttur, eiga þau tvö börn, fyrir á Elías eitt barn, Bjarni Þorgeir Jónsson, f. 25.7. 1978, á hann tvö börn, Lovísa Ósk Jónsdóttir, f. 11.1. 1983, á hún eitt barn, sam- býlismaður Lovísu er Hlynur Stefánsson. Útför Elísabetar fer fram frá Fríkirkjunni í dag, 21. febrúar 2013, og hefst athöfn- in kl. 13. Það var erfitt að bíða eftir að litli ömmustrákurinn vaknaði til að geta sagt honum að englarnir hefðu komið og tekið ömmu með sér til himna. Hugsunin um það að hitta ömmu aldrei aftur var óbærileg en það var hægt að hugga sig við það að maður gæti hitt hana í huganum og svo í al- vörunni þegar maður færi sjálf- ur til himna. Elsku mamma mín, sem hélt utan um mig á hverju kvöldi, leyfði mér að sofa uppi í hjá sér til þrettán ára aldurs og saum- aði á mig allt sem mig langaði í er nú búin að kveðja þennan heim. Það verður erfitt að geta ekki hringt í mömmu þegar maður er að búa til jafninginn og græja jólasteikina, til að vita hvernig gardínur maður ætti að fá sér næst eða bara til að tala um allt og ekkert. Alltaf fann hún það á sér ef eitthvað bjátaði á hjá litlu stelpunni sinni og gerði allt til að geta hjálpað, sama hvað. Ég hugga mig við það að hún gat séð mig blómstra og var svo endalaust stolt af mér og svo ánægð að ég væri loksins búin að finna ást- ina í lífi mínu. Þessarar ynd- islegu konu, mömmu minnar, sem og góðrar vinkonu verður sárt saknað. Söknuður mikill sækir mér að og sársauki bærist í hjarta. Bænina okkar ég þá bað um betri veröld og bjarta. Móðurhöndin frábær var hún fingurna mína huldi. Þögul ástin leyndist þar Þó alls staðar væri kuldi. Fátt er betra en móðurást ég fæ þig stundum að dreyma. Samferða ert án þess að sjást þú sársauka lætur mig gleyma. (Heiða Jónsd.) Lovísa Ósk Jónsdóttir. Í dag verður elskuleg tengda- móðir mín, Elísabet Elíasdóttir, borin til grafar eftir stutta en erfiða sjúkralegu. Við trúðum því alltaf að hún myndi rífa sig upp úr veikindunum því hún var mikill baráttujaxl, en að lokum varð hún að láta undan. Ég vil þakka henni fyrir allar stund- irnar sem við áttum yfir kaffi- bolla við eldhúsborðið á Öldu- götunni, við kíktum í blöðin, púsluðum, réðum krossgátur eða skiptumst á hugmyndum í tengslum við prjónaskapinn. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Elsku Nonni, Elli, Bjarni, Lovísa Ósk og barnabörn missir ykkar er mikill og megi Guð styrkja ykkur á þessum erfiðu tímum. Hvíl þú í friði, elsku Beta mín. Þín tengdadóttir Ingibjörg. Elsku amma Beta, vonandi líður þér betur núna eftir erfið veikindi. Takk fyrir öll púslin sem við púsluðum saman og ég hugsa mikið til þín og sakna þín mikið. Ég fel í forsjá þína, Guð faðir, sálu mína, því nú er komin nótt. Um ljósið lát mig dreyma og ljúfa engla geyma öll börnin þín, svo blundi rótt. (Matthías Jochumsson.) Þinn, Jón Kristinn. Elsku amma Beta. Ég sakna þín rosalega mikið ég vildi að þú værir lifandi með okkur. En ég skil alveg að þetta var það besta sem gat gerst. Þú varst góð amma meðan þú varst lifandi. Við söknum þín öll. Legg ég nú bæði líf og önd, ljúfi Jesús, í þína hönd, síðast þegar ég sofna fer sitji Guðs englar yfir mér. (Hallgrímur Pétursson.) Kær kveðja, þín Elísa. „Að fara og koma, – þessi sorgarsaga er sungin oss á hverri fleygri stund, en fáir skilja lögmál lífs síns daga unz lokuð eru lífsins dimmu sund. Þú lilja Guðs, er hvílir hér á fjölum, hve hörð og ströng var útivistin þín! Ó, blessuð stund, er bar þig heim úr kvölum! Nú býrðu þar, sem eilíft sumar skín. Hve sárt að sjá þá góðu og göfgu líða, og geta hvergi rétt þeim líknarhönd; en þó er holt að sjá þá stynja og stríða er standast vel, þó brenni líf og önd. Sem ljóssins barn þú lékst, á meðan sólin með lán og yndi skreytti fold og mar; sem ljóssins barn þú leiðst er fauk í skjólin, þá lánið þraut og nóttin komin var. Þú lifir enn; þitt dæmið dyggðaríka það dvínar ei þó helið byrgi láð. Þú hjá oss áttir harðla fáa líka að hjartans auð og fölskvalausri dáð. Þú lifir enn; í Drottins dýrðarsölum þín dáðrík sál fær nýtt og hærra starf. En niðjum þínum hér í döprum dölum mun Drottinn blessa fagran móðurarf. Þú lifir enn! Hvað væri veröld þessi, ef vonin misti lífsins stóru trú! Þú lifir, lifir: Drottins dýrð þig blessi! Í Drottins ljósi vinum fagnar þú.“ (Matthías Jochumsson ) Ástkær mágkona, svilkona og vinkona okkar, Elísabet Elías- dóttir, er látin langt fyrir aldur fram eftir skamma en harðvít- uga baráttu við illvígan sjúk- dóm. Þegar Nonni og Beta hófu búskap sinn í kjallaranum að Vallhólma 18, Kópavogi, kynnt- umst við fyrst þeirri takmarka- lausu gestrisni, glaðværð og góðmennsku sem fylgdi þeirra sambúð alla tíð síðan. Það var sama hvort þau bjuggu í Kópa- vogi, á Höfn í Hornafirði eða í Hafnarfirði. Alltaf var jafn gott að sækja þau heim. Öllum var tekið opnum örmum á heimili þeirra. Þá var Beta raungóð á erfiðum stundum sem björtum. Æðruleysi sýndi hún er veikindi fóru að hrjá hana í seinni tíð. Því þótti okkur við hæfi að kveðja hana með ljóðinu sem fylgir hér, svo vel sem það á við lundarfar það sem henni var gefið. Við minnumst margra ómetanlegra samverustunda með Betu í faðmi fjölskyldunn- ar. Söknuðurinn er mikill og stórt skarð höggvið í fjölskyld- una. Ég, Habba og börnin vott- um Nonna og fjölskyldu hans okkar innilegustu samúð vegna andláts Betu. Blessuð sé minn- ing Elísabetar Elíasdóttur. Lárus Bjarnason. Hún Beta kom inn í líf mitt 1975. Ég var svo einstaklega heppin að leiðir hennar og Jóns Halldórs bróður míns lágu sam- an um það leyti sem ég missti móður mína og alltaf gat ég leit- að til Betu þegar ég þurfti að- stoð með hvað sem var. Það var gott að hafa þau búandi í kjall- aranum í Vallhólmanum og það var enn betra að getað verið ná- lægt henni og þeim á Höfn eftir að þau fluttu þangað. Eftir að ég eignaðist fyrsta barnið mitt hann Daníel, vorum við nánast daglegir gestir hjá henni. Hún hafði einstakt lag á Daníel og var hann henni sem sonur alla tíð. Hún var mamman sem mig vantaði þegar hann fæddist og hún kom alltaf til að hjálpa þó svo að hún hefði þá Lovísu litla heima og strákana. Daníel átti alltaf skjól hjá Betu og er missir hans mikill nú þegar hún er far- in frá okkur. Einstök fjöl- skyldubönd sem eru svo ómet- anleg. Hún var svo góð og dugleg hún Beta, kenndi mér svo margt og var alltaf tilbúin að gera allt fyrir mig og síðar börnin mín eftir að þau komu í heiminn. Beta var þolinmóð og góð kona, hæfileikarík og handlagin. Hún var góður kennari og gafst ekki upp á að kenna mér að prjóna og sauma. Hún var alltaf boðin og búin að hjálpa til alls staðar, dyrnar stóðu alltaf opn- ar og mikill gestagangur ein- kenndi heimili hennar og Jóns á Hornafirði. Á meðan Jón stund- aði sjómennsku hélt hún utan um fyrirtækið heima en þar ráku þau skartgripaverslun og voru með þjónustu í kringum það. Það var aldrei lognmolla í kringum hana. Það eru nokkur hugtök sem standa upp úr þeg- ar ég hugsa til góðu stundanna okkar saman, við töluðum mikið um „frú Sigríði“ og „þetta byrj- aði svona í honum Bjarti“ sem var notað þegar einhver var að gera eitthvað öðruvísi vitlaust og „bolludagurinn“ var ávallt haldinn hátíðlegur, kannski gaflara eitthvað en það eru eng- ar sérstakar skýringar á þess- um orðum og þeir sem þekktu Betu brosa í gegnum tárin þeg- ar þeir lesa um hana og þessar tilvitnanir. Við þurfum ekki að segja meira. Síðustu misseri voru Betu erfið þar sem hún átti við veik- indi að stríða en hún var ekki að bera raunir sínar á torg. Við sem sitjum eftir með hugann fullan af spurningum og skiljum ekki hver tilgangurinn er. Saga Betu endar ekki þó að hún sé farin frá okkur því afkomendur hennar eru fallegu börnin henn- ar þrjú og barnabörnin sem nú ung að aldri fylgja móður og ömmu til grafar. Góðu minning- arnar standa upp úr og þær eru margar um góða manneskju sem við geymum í hjörtum okk- ar. Ég vil að lokum þakka Betu minni fyrir samfylgdina og allt það góða sem við áttum saman og ég bið hann sem öllu ræður að styrkja Jón Halldór og börn- in í sorginni. Þó veturinn komi með kulda og klaka og hríðar og snjó. Hún lifir í hug mér sú lilja og líf hennar veitir mér fró. Svava Bjarnadóttir. Elsku vinkona, það verður skrýtið að heyra ekki oftar frá þér eftir að hafa spjallað nokkr- um sinnum í viku árum saman. Ótal minningar spretta fram, eins og við tvær saman á Spáni eða með Lovísu og Nonna litla. En það stendur þó upp úr að geta minnst góðrar vinkonu, aldrei sundurorða né einu sinni pirruðum við hvor aðra, hvílík vinkona, hvílík manneskja. Jóni, börnum þeirra og fjöl- skyldum, aðstandendum og vin- um bið ég Guðs blessunar. Vinkonu minni ljósið lýsi á leið sem enginn sér góða konu Guð nú hýsi gekk hans veginn hér. Farðu í friði, kæra vinkona, og megi hið eilífa ljós lýsa þér veginn. Helena Högnadóttir. Í dag kveðjum við Betu vin- konu okkar. Við kynntumst Betu, eins og hún var alltaf köll- uð, þegar hún byrjaði að vinna með okkur í Fjarðarkaupum. Þetta voru skemmtilegir tímar, alltaf var gaman hjá okkur. All- ar samverustundirnar með Betu eru okkur dýrmætar, hvort sem það var í vinnunni, heima hjá einhverri okkar eða á Spáni. Þegar komið er að leiðarlokum viljum við þakka Betu fyrir allar samverustundirnar og sam- fylgdina á lífsleiðinni. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Við vottum Nonna, Ella, Bjarna og Lovísu, tengdabörn- um, barnabörnum okkar dýpstu samúð. Guð geymi þig, elsku Beta mín. Helena, Auður og Steina. Elísabet Elíasdóttir ✝ Elskulegur maðurinn minn, faðir, tengdafaðir, afi, bróðir og mágur, EGILL GR. THORARENSEN, Bólstaðarhlíð 50, Reykjavík, lést á hjúkrunarheimilinu Mörk mánudaginn 18. febrúar. Útför hans verður auglýst síðar. Ásdís Matthíasdóttir, Grímur Thorarensen, Lilja Andrésdóttir, Egill Thorarensen, Darri Már Grímsson, Kristín Thorarensen, Örn Vigfússon, Guðríður Thorarensen, Þórður Ásgeirsson, Guðlaugur Thorarensen, Gloría Thorarensen, Daníel Thorarensen, Sigurður Thorarensen, Áslaug Guðmundsdóttir. ✝ Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát ástkæra pabba, afa og langafa, GUÐMUNDAR KRISTINS JÓNSSONAR, Sóleyjarima 9, Reykjavík, sem andaðist á Sjúkrahúsi Selfoss sunnudaginn 10. febrúar. Útförin hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Innilegar þakkir færum við starfsfólki á Klausturhólum, Kirkjubæjarklaustri, og Sjúkrahúsi Selfoss fyrir góða umönnun. Edda Björk Ragnarsdóttir, Kristopher M. Bremer, Erin Bremer, Eric N. Bremer, Katrín L. Jónsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og aðrir aðstandendur. ✝ Elsku hjartans eiginkona mín, yndislega móðir okkar, tengdamóðir og amma, SIGRÍÐUR HELGA SIGFÚSDÓTTIR snyrtifræðingur, Helgubraut 15, Kópavogi, lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi aðfaranótt mánudagsins 18. febrúar. Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði mánudaginn 25. febrúar kl. 15.00. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands. Björn Gíslason, Þorsteinn Björnsson, Sóley G. Karlsdóttir, Anna Lilja Björnsdóttir, Ragnar Garðarsson, Finnbjörn Már Þorsteinsson, Sigríður Ragnarsdóttir, Tinna Ósk Þorsteinsdóttir, Benedikt Björn Ragnarsson. ✝ Ástkær frænka okkar, MARÍA SIGRÍÐUR JÓHANNSDÓTTIR frá Hömrum, lést á hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð á Akureyri sunnudaginn 10. febrúar. Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 25. febrúar kl.13.30. Fyrir hönd aðstandenda, Elís Valtýsson. ✝ Okkar ástkæri, STEFÁN HERMANNS, Álfaskeiði 64, Hafnarfirði, lést á gjörgæsludeild Landspítalans þriðjudaginn 19. febrúar. Hann verður jarðsunginn í Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 1. mars kl. 15.00. Ástvinir. ✝ Okkar ástkæri VALDIMAR JÓNASSON húsgagnasmiður, Álfhólsvegi 64, Kópavogi, lést á Landspítalanum þriðjudaginn 12. febrúar. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Börn, tengdabörn og fjölskyldur.

x

Morgunblaðið

Gerð af titli:
Flokkur:
Gegnir:
ISSN:
1021-7266
Tungumál:
Árgangar:
111
Fjöldi tölublaða/hefta:
55740
Skráðar greinar:
3
Gefið út:
1913-í dag
Myndað til:
30.09.2024
Skv. samningi við Árvakur útgáfufélag Morgunblaðsins er ekki hægt að sýna efni frá síðustu þremur árum Morgunblaðsins í almennum aðgangi á Tímarit.is.
Útgáfustaðir:
Ritstjóri:
Vilhjálmur Finsen (1913-1921)
Þorsteinn Gíslason (1921-1924)
Jón Kjartansson (1924-1947)
Valtýr Stefánsson (1924-1963)
Sigurður Bjarnason frá Vigur (1963-1970)
Matthías Johannessen (1959-2000)
Eyjólfur Konráð Jónsson (1960-1974)
Styrmir Gunnarsson (1972-2008)
Ólafur Þ. Stephensen (2008-2009)
Davíð Oddsson (2009-í dag)
Haraldur Johannessen (2009-í dag)
Útgefandi:
Félag í Reykjavík (1924-1947)
Árvakur (1947-í dag)
Efnisorð:
Lýsing:
Dagblað. Fréttir og greinar um innlend sem erlend málefni.
Styrktaraðili:
Fylgirit:

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað: 43. tölublað (21.02.2013)
https://timarit.is/issue/370922

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

43. tölublað (21.02.2013)

Aðgerðir: