Morgunblaðið - Sunnudagur - 03.02.2013, Side 51

Carlos og Laura höfðu séð snjó áður en
þau fluttu hingað enda skíðafólk en þetta
voru fyrstu kynni drengjanna af honum. „Þeir
urðu strax ægilega spenntir enda jafnast fátt
á við að leika sér í snjó þegar maður er
krakki. Núna eru þeir jafnan með fyrstu
börnum út þegar byrjar að snjóa.“
Piltarnir hafa líka lagað sig að sjávarhit-
anum en þeir töldu ekki eftir sér að svamla í
Nauthólsvíkinni í fyrrasumar. „Það var mjög
fyndið, því á sama tíma sátu börn systur
minnar, sem var hér í heimsókn með fjöl-
skylduna, á ströndinni – í lopapeysum,“ upp-
lýsir Carlos og skellir upp úr.
Borða hangikjöt og skyr
„Synir mínir lifa orðið alveg eins og Íslend-
ingar, sérstaklega Alfonso,“ heldur hann
áfram. „Á þorranum í fyrra prófaði hann
meira að segja hákarl. Honum fannst hann að
vísu ekki góður – en hann smakkaði. Hann er
sólginn í hangikjöt, fisk og skyr. Sérstaklega
skyr. Íslenskur matur er almennt mjög góður
og langi okkur í eitthvað sem minnir meira á
Mexíkó, svo sem taco eða tortillur, er lítið mál
að ná í það. Það er helst að við söknum ávaxt-
anna, framboðið er mun meira þar en hér.“
Jólin á Íslandi eru töluvert frábrugðin því
sem synirnir áttu að venjast í Mexíkó, ekki
síst fyrir þær sakir að jólasveinarnir eru
þrettán en ekki einn. „Sú staðreynd vakti
mikla lukku hjá bræðrunum og það er alveg
ljóst að þeim verður ekki fækkað aftur sama
hvort við munum búa á Íslandi eða annars
staðar í framtíðinni,“ segir Carlos kíminn.
Hann bætir við að Alfonso og Alex hafi
stundum verið svo spenntir fyrir jólin að þeir
glaðvöknuðu um miðjar nætur til að kíkja í
skóinn.
Carlos segir íslenskt samfélag til fyr-
irmyndar um margt. „Hér er 100% læsi og
menntunarstigið hátt. Því er ekki að heilsa í
Mexíkó enda þótt það mjakist í rétta átt.
Samfélagsgerðin er almennt sterk, heilbrigð-
iskerfið, velferðarkerfið. Hér er mikil velmeg-
un og hún hefur aukist frekar en hitt frá því
að ég kom hingað fyrst sem drengur. Þrátt
fyrir bankahrunið og kreppuna virðist efna-
hagur þjóðarinnar heilbrigður í öllum veiga-
mestu atriðum og á hægri en öruggri uppleið.
Það er alltént minn skilningur. Auðvitað
gengu menn of hratt um gleðinnar dyr í góð-
ærinu en það gerðu fleiri þjóðir líka.“
Sumarhús í miðri byggð
Carlosi þykir Reykjavík hafa stækkað mikið
frá því hann kom hingað fyrst á áttunda ára-
tugnum, Kópavogur og Hafnarfjörður ekki
síður. „Ég man þegar ég var lítill að vinkona
mömmu átti sumarhús í Kópavogi, fjarri allri
byggð. Hún á þetta hús ennþá en núna er það
í bænum miðjum.“
Carlos fann fljótt að hraðinn í Reykjavík er
mikill. „Þetta kom mér svolítið á óvart í
fyrstu en ég var eigi að síður fljótur að laga
mig að hraðanum. Íslendingar eru almennt
séð mjög niðursokknir. Ég átti til dæmis von
á því að sjá meira af ættingjum mínum. Á
móti kemur að ég hef sjálfur verið mjög upp-
tekinn í mínu námi. Kannski gefst aðeins
meiri tími núna þegar því er lokið.“
Carlos Atli Córdova Geirdal er
hæstánægður með dvölina á Íslandi
og er heillaður af þekkingunni sem
hér hefur byggst upp í orkumálum.
Morgunblaðið/RAX
Erna Geirdal ásamt börnum sínum fjórum; Raúl Arturo, Ernu Dís Elenu, Alfonso Ara og Carlosi
Atla. Erna hefur búið meira og minna í Mexíkó í hálfa öld.
lofti. Ísland hefur hagað sínum orkumálum á
afar skynsamlegan veg undanfarna áratugi og
hér hefur orðið til yfirburðaþekking á end-
urnýjanlegri orku sem miðlað hefur verið
víða. Ég er ekki í nokkrum vafa um að þessi
þekking gæti komið að gagni í Mexíkó og í
Suður-Ameríku enda þótt erfitt gæti orðið að
mæta orkuþörfinni alfarið með þeim hætti.
En einhvers staðar verður að byrja. Það yrði
gaman að taka þátt í útflutningsverkefni af
þessum toga, möguleikar Íslands er miklir í
útflutningi á orkuþekkingu.“
Myrkrið erfiðast
Eitt er að koma í heimsóknir til Íslands, ann-
að að búa hérna allt árið um kring. Spurður
hverju hafi verið erfiðast að aðlagast nefnir
Carlos myrkrið. „Það er svakalegt myrkur
hérna á veturna, það hefur tekið tíma að
venjast því. Veðrið er minna mál, alla vega
fyrir mig. Maður þarf bara að klæða sig vel!
Auðvitað er miklu kaldara hér en í Mexíkó,
við bjuggum meira að segja síðustu árin í Cu-
ernavaca, Borg hins eilífa vors,“ segir Carlos
og brosir. „Á móti kemur að það væri synd að
segja að veturinn hérna á suðvesturhorninu
væri harður, það snjóar varla og hiti fer sjald-
an undir frostmarkið.“
3.2. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
REYST er samstarfsvettvangur Há-
skólans í Reykjavík, Orkuveitu
Reykjavíkur og Íslenskra Orkurann-
sókna um framhaldsnám á sviði
sjálfbærrar orkunýtingar. Um er að
ræða 18 mánaða meistaranám við
HR þar sem nemendur fá breiða
sýn á þau viðfangsefni sem snúa að
sjálfbærni í orkumálum, auk þess
að fást við afmarkaðari verkefni af
meiri dýpt. Námið er ætlað nem-
endum með fjölbreyttan bakgrunn,
en tvær meginlínur eru í náminu,
annars vegar tæknilína fyrir þá sem
sækjast eftir verkfræðigráðu en
hins vegar almenn lína fyrir þá sem
vilja leggja meiri áherslu á viðskipti
eða umhverfismál, að sögn Ágústs
Valfells, forstöðumanns námsins.
Mikil áhersla er lögð á að nem-
endur öðlist þá færni að geta leyst
margþætt vandamál sem krefjast
samstarfs fólks með mismunandi
sérfræðiþekkingu. Fyrsta árið
sækja nemendur námskeið þar sem
þeir njóta leiðsagnar margra sér-
fræðinga úr atvinnulífi og háskól-
anum, en að því loknu tekur við
meistaraverkefni.
Nám hófst við REYST haustið
2008 og hafa að meðaltali útskrif-
ast 7 meistaranemar úr hverjum
árgangi. Alþjóðlegur nem-
endahópur setur svip sinn á námið,
en um helmingur nemenda er er-
lendur með fulltrúa frá öllum
byggðum heimsálfum. Fyrir vikið
fær námið á sig alþjóðlegan blæ og
útskrifaðir nemendur mynda
tengslanet um allan heim. Við-
fangsefni meistaraverkefna eru líka
mjög fjölþætt, t.d. nýting kast-
varma í álveri, greining á hag-
kvæmni kolefnisbindingar í bergi,
innleiðing rafbíla, og nýting jarð-
hitavökva í yfirmarksástandi.
Nám með
alþjóðlegum
blæ