Morgunblaðið - 25.03.2013, Side 34

34 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. MARS 2013
VIÐTAL
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
D
aði Guðbjörnsson
myndlistarmaður sýn-
ir verk sín á kaffihús-
inu Mokka á Skóla-
vörðustíg. Sýningin
heitir Eins og myndirnar á Mokka og
titillinn er sóttur í vinsælt dægurlag
sem Ragnar Jóhannesson gerði texta
við.
Kaffihúsið Mokka hefur um ára-
tugaskeið notið mikilla vinsælda
meðal listamanna og þangað kom
Daði fyrst ungur að árum. „Þegar ég
var 15-16 ára þá var ég alveg jafn
metnaðargjarn og ég er núna og mig
langaði til að sýna á Mokka,“ segir
Daði. „Ég sýndi Hring Jóhannessyni
myndir eftir mig. Hann fór í gegnum
bunkann og sagði að það væri senni-
lega skynsamlegast fyrir mig að bíða
með sýninguna. En nú er ég loksins,
að verða sextugur, kominn með sýn-
ingu á staðnum þar sem ég vildi sýna
þegar ég var unglingur.
Þessar myndir á Mokka eru litlar
olíumyndir unnar á síðustu árum en
þó flestar nýlegar. Myndirnar eru
flestar óræðar enda ekki um neins
konar konseptsýningu að ræða. Það
mætti frekar segja að litir og form
séu látin ráða ferðinni án sérstakrar
stjórnskipunar. Mér finnst þessi að-
ferð vænleg í listum.“
Hvernig minningar átt þú frá
Mokka?
„Ég var strákur úr Kópavogi sem
fékk listamannagrillur og kom á
Mokka með vinum mínum. Við feng-
um okkur kaffi og horfðum á lista-
mennina með andakt. Þarna voru
Dagur Sigurðarson, Jón Gunnar
Árnason, Hringur Jóhannesson og
fleiri séní. Ég kynntist þeim síðan
flestum nokkuð vel, sérstaklega
Hring. Ég vann síðan svolítið með
Gylfa Gíslasyni og Mokka var stað-
urinn þar sem maður gat hitt á hann
í hádeginu.
Hér hefur maður líka séð frábær-
ar sýningar og líka öðruvísi sýn-
ingar. Mokka hefur lítið breyst og ég
kem þangað reglulega. Listamaður
sem vinnur mikið einn á vinnustofu
sinni, talar kannski við sjálfan sig og
svarar jafnvel sjálfum sér hefur gott
af því að fara út á kaffihús og spjalla
við aðra.“
Myndirnar mála sig sjálfar
Daði á verk á annarri sýningu,
samsýningu listamanna en einnig
sjáenda og heilara í Hafnarborg. Sú
sýning ber heitið Tilraun til að beisla
ljósið. Um þá sýningu segir Daði:
„Birta Guðjónsdóttir myndlist-
armaður og sýningarstjóri hefur
safnað saman myndum eftir fólk
sem gerir myndir sem byggjast ein-
hverskonar á andlegri leit. Erla
Stefánsdóttir sjáandi er svo með
einkasýningu í kjallaranum sem
heitir Skynjun mín. Birta valdi þrjú
stór málverk eftir mig á samsýn-
inguna. Mér finnst það sérlega gott
framtak að halda sýningu eins og
þessa þar sem áhersla listamann-
anna er á hið andlega. Áherslan á hið
vitsmunalega hefur verið mjög
ríkjandi undanfarin ár svo þetta eru
viss tíðindi.“
Segðu mér frá þinni andlegu leit.
„Sem unglingur hafði ég mikinn
áhuga á andlegum málefnum og
hafði lesið mér til um þau. Mín
þroskaleið byggist á jóga hugleiðslu
og ég fer ekki á skyggnilýsingar eða
miðilsfundi. Ég er hvorki að grufla í
hugmyndum um annað líf né forvitn-
ast um það hjá spákonum hvað muni
gerast í framtíðinni. Ég er mest í
núinu.
Mér hefur oft fundist að í aðra
röndina máluðu myndirnar mínar
sig sjálfar og að ég væri að reyna að
hafa áhrif á ferlið. Árið 2005 byrjaði
ég að stunda Sahaja-yoga, síðan hef-
ur Kundalini, sem er annað orð yfir
heilagan anda, fylgt mér og hjálpað
mér við að skilja sjálfan mig og kom-
ast í betra andlegt jafnvægi. Það að
gera hlutina út frá þessari vitund
leiðir til þess að ég geri ekkert held-
ur gerist það fyrir tilstuðlan Kundal-
ini. Ég viðurkenni að þetta er nokk-
uð erfitt að skilja, jafnvel fyrir mig
sjálfan.
Ég er að reyna að búa til myndir
sem hafa jákvæð áhrif á fólk. Bæði
ljósið í myndunum og hin sveigðu
form gegna þar ákveðnu hlutverki.
Ég vil að eitthvað sé að gerast í
myndunum. Þetta „eitthvað“ sem
þjónar þeim tilgangi listarinnar að
hjálpa manninum við að tengja and-
ann innra með sér við alheimssálina
og skilja sjálfan sig þar af leiðandi
betur. Á barokktímanum voru menn
að skapa list sem hefði jákvæð and-
leg áhrif. Johann Sebastian Bach er
gott dæmi um þetta en flest tónverk
hans voru samin Guði til dýrðar. Á
seinni árum hef ég leitast við að gera
myndir sem endurspegla hin and-
lega heim. Þessi verk eiga ekki að
höfða til skynseminnar heldur sálar-
innar.“
Af hverju hófst þessi andlega leit,
varstu vansæll?
Ekki beinlínis. Ég hef ekki verið
sérlega óhamingjusamur í lífinu en
ég var leitandi. Þeir sem leita vita oft
ekki að hverju þeir eru að leita. Það
sem ég veit núna er að maður þarf að
tengja andann við alheimsvitundina.
Þannig getur maður breytt sjálfum
sér til hins betra. Sá maður sem er í
jafnvægi í andanum lifir í núinu og
losnar að miklu leyti við þau óþæg-
indi sem fylgja því að vera stöðugt
upptekinn af því sem gerðist í fortíð-
inni og hann er heldur ekki upptek-
inn af framtíðinni sem hann getur
ekki vitað neitt um og þarf þess held-
ur ekki. Hann nýtur þess að vera
núinu og er þar af leiðandi hamingju-
samur.“
Verk sem höfða til sálar
 Daði Guð-
björnsson mynd-
listarmaður sýnir
á Mokka og á verk
á samsýningu í
Hafnarborg
Sjávarhæð Mynd á Mokka.
Leiðin til hjartans Mynd af samsýningunni í Hafnarborg.
»Ég vil að eitthvað sé að gerast í myndunum.Þetta „eitthvað“ sem þjónar þeim tilgangi list-
arinnar að hjálpa manninum við að tengja andann
innra með sér við alheimssálina og skilja sjálfan sig
þar af leiðandi betur.
bestalambid.isBeztu uppskriftirnar okkar
Enn einn dagur
í Paradís