Morgunblaðið - Sunnudagur - 02.06.2013, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - Sunnudagur - 02.06.2013, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2.6. 2013 S teinunn Þórarinsdóttir myndhöggvari hefur átt mikilli velgengni að fagna síðustu árin, bæði hér heima og ekki síst erlendis. Tvær stórar farandsýn- ingar á útilistaverkum eftir hana eru í Bandaríkjunum, önnur þeirra, Horizons, hefur verið á ferðalagi síðan 2007 og er nú í Birmingham Museum of Art í Alabama. Hin sýn- ingin, Borders, hóf ferð sína í New York á Dag Hammarskjöld Plaza við höfuðstöðvar Sameinuðu þjóð- anna, fór síðan til miðborgar Seattle og er núna í listahverfinu í Dallas í Texas. Þekktur athafnamaður í Dallas, Craig Hall, kostar þá sýn- ingu en hann hefur safnað verkum Steinunnar frá árinu 2000. Borders- sýningin fer síðan til Chicago í ágúst, þar sem hún verður sett upp skammt frá Chicago Art Institute og Millennium Park. Gallerí Stein- unnar í Bandaríkjunum er Scott White Contemporary. Sýning á útilistaverkum eftir Steinunni, sem heitir Situations, var svo nýlega í London á torginu Eco- nomist Plaza í Mayfair og stefnt er að því að verk hennar verði sýnd á Berkeley Square sem er í hjarta borgarinnar. Gallerí Steinunnar í Lundúnum, Osborne Samuel, skipu- leggur þessi verkefni. Steinunn er mikið á ferðalögum vegna sýninga á verkum sínum er- lendis en næst liggur leið hennar í norðrið til Færeyja þar sem hún sýnir rúmlega tuttugu verk á sum- arsýningu Norðurlandahússins í Þórshöfn ásamt ungri færeyskri listakonu, Silju Ström. Sýningin verður opnuð 7. júní. Það er hin ís- lenska Sif Gunnarsdóttir, for- stöðumaður Norðurlandahússins í Færeyjum, sem hefur veg og vanda af sumarsýningunni. Hin alþjóðlega velgengni gleður Steinunni vitanlega. „Ég er innilega glöð að finna fyrir slíkum meðbyr,“ segir hún. „Það er líka áhugavert að bera erlendan myndlistarheim sam- an við myndlistarheiminn hér heima og horfa á hann úr fjarlægð.“ Hvernig er íslenski myndlistar- heimurinn í samanburði við þann erlenda? „Ég hef ekki haldið sýningu á Ís- landi síðan 2006 og þá er eins og maður gleymist dálítið. Ég get þó í sjálfu sér ekki kvartað. Mér hefur verið mjög vel tekið hér heima og það er auðvelt að koma sér á fram- færi miðað við það sem gerist er- lendis. Hins vegar eru það fáir að- ilar sem ráða íslenska myndlistar- heiminum og því hvernig hann þróast. Ég er fegin að þurfa ekki að reiða mig eingöngu á hann heldur eiga stærra svið. Með fleiri gall- eríum, eins og nú virðist vera að gerast, breytist þessi sena vonandi. Á stundum hefur ástandið í mynd- listinni hér heima verið mjög ein- hæft og bundið við ákveðnar stefnur og samtrygging og örsamfélagið hefur að einhverju leyti sett svip á ástandið. Þetta er reyndar gömul saga og ný í þessu litla landi. Er- lendis er meira um það að allri flór- unni séu gefnir möguleikar og leyft að blómstra, þó auðvitað sé sam- keppnin gríðarlega hörð.“ Kynlaus tákn mennskunnar Þessar kynlausu fígúrur sem þú ert svo þekkt fyrir heilla fólk. Þetta eru fígúrur sem mann langar ósjálfrátt til að snerta. „Fígúrurnar eru kynlaus tákn mennskunnar. Ég vil að fólk geti nálgast verk mín, fundið samhljóm í þeim og túlkað á sinn hátt. Karakt- erinn í fígúrum mínum er frekar hlutlaus. Þær eru ekki ógnandi og þess vegna finnst fólki sennilega að það geti nálgast þær. Stundum er það næstum því of nærgöngult – ef það er þá hægt. Verkin tengjast áhorfandanum á beinan og að vissu leyti líkamlegan hátt vegna þess að þau eru gjarnan í líkamsstærð og oft staðsett á sama plani og í sama rými og áhorfandinn. Það hvetur til samtals milli listaverks og áhorf- anda. Samt er það ekki líkaminn sjálfur sem vekur áhuga minn, held- ur hin mannlega nánd. Ég er búin að vinna fígúratív verk í 35 ár, þetta er orðinn langur ferill. Þegar ég byrjaði í námi og fór að vinna á þennan hátt var það dá- lítið eins og að koma heim. Ég var að fást við eitthvað sem mér fannst ég þekkja en um leið var listsköp- unin ónumið land og endalaus inn- blástur fyrir mig. Eitt af því sem ég geri stundum til að ná ákveðnum áhrifum, er að ég nota mörg mót fyrir hvert verk þannig að fígúrurnar verða oft dálít- ið skrýtnar og að mörgu leyti ófull- komnar, eins og við mannfólkið er- um. Ég held að það eigi kannski þátt í að laða fólk að verkunum, þau eru ekki goðumlíkir einstaklingar. Á vissan hátt eru verkin líka eins kon- ar landslag og innihalda lífrænan sprengikraft í áferð og formun og hafa í rauninni afar lítið með raunsæi að gera. Sum verka minna eru frásagn- arleg og segja sögu sem hefur merk- ingu fyrir mig þótt aðrir sjái kannski ekki þá sögu í þeim heldur einhverja allt aðra sögu. Önnur eru á almenn- ari nótum. Ég hef mikið notað son minn, Þórarin Inga, sem módel og með því að nota hann tengist ég verkunum enn sterkari böndum þó svo að lokaniðurstaðan verði ekkert lík honum í sjálfu sér. Grunnurinn er samt nátengdur mér.“ Hvenær ákvaðstu að verða mynd- listarmaður? „Ég var í menntaskóla þegar ég ákvað að verða myndlistarmaður. Mér fannst eiginlega ekkert annað koma til greina. Ég fór til Bretlands í fornám og kynntist ýmsum list- greinum en strax á fyrsta árinu í BA-námi var ég komin á kaf í skúlp- túrinn. Skúlptúrinn er nokkuð sem ég valdi og hef aldrei fundið þörf fyrir að yfirgefa.“ Var ekkert erfitt á þessum tíma að vera kona og ætla sér að verða myndhöggvari? „Ég byrjaði í listnámi árið 1974 og þá voru mjög fáar konur hér á landi sem unnu að höggmyndalist en ég var svo ung að ég var ekkert að velta því fyrir mér hvort þetta væri erfiðara svið en annað í myndlistinni. Þegar ég kom heim frá námi voru einungis rúmlega fimmtán manns í Myndhöggvarafélaginu og fjórar konur en nú eru þar yfir hundrað manns og stór hluti þeirra eru kon- ur. Sumir segja að myndlistarheim- urinn sé erfiðari fyrir konur en karla en ég hef ekki fundið neitt sér- staklega fyrir því og spái ekki í það heldur. Ég hef gert mikið af stórum útiverkum og þá eru verkin að hluta til unnin í vélsmiðju og þar vinn ég aðallega með karlmönnum. Það sam- starf hefur gengið frábærlega en Vélsmiðjan Héðinn hefur verið minn aðalsamstarfsaðili.“ Talandi um stór útilistaverk þá var slíku verki eftir þig stolið í Hull. Hvernig varð þér við? „Það var hringt í mig frá Hull snemma morguns og mér sagt að búið væri að stela verkinu. Ég hélt satt að segja að þetta væri grín. Verkið var á undirstöðu í fjögurra metra hæð og 300 kíló og úr bronsi. Þetta hafa verið hálfgerðir snillingar á vissan hátt því stuðlabergssúlan sem fígúran stóð á var óhögguð og óbrotin. Þarna var nær örugglega verið að stela bronsinu, en slíkur þjófnaður er nokkuð algengur, sér- staklega í Bretlandi. Sem betur fer var hægt að endurgera verkið sem var svo afhjúpað aftur formlega. Mér leið dálítið eins og ég væri í kvikmyndinni Groundhog Day þegar ég var komin í annað sinn til að vera viðstödd afhjúpun á sama verk- inu.“ Kominn tími á giftingu Vegna velgengni þinnar í útlöndum ertu mikið fjarverandi. Maðurinn þinn, Jón Ársæll Þórðarson sjón- varpsmaður, hefur líka verið á þön- um vegna sjónvarpsþáttagerðar. Hafa fjarvistir einhver áhrif á heim- ilislífið? „Jón hefur alltaf verið helsti stuðningsmaður minn. Hann er skapandi maður. Það er erfitt starf að vera myndlistarmaður og því er mikilvægt fyrir mig að eiga maka eins og hann. Við erum búin að vera saman í 33 ár, erum mjög ólík að flestu leyti en bætum hvort annað upp og erum miklir vinir. Við giftum okkur núna fyrir jólin á þrítugs- afmæli eldri sonar okkar. Það var kominn tími á giftingu, en það vissi enginn af henni nema strákarnir okkar. Við eigum tvo syni, sá yngri, Þórður Ingi, var að útskrifast úr fornmáladeild Menntaskólans í Reykjavík. Hann hefur verið að semja tónlist, sérstaklega raftónlist Hin mannlega nánd STEINUNN ÞÓRARINSDÓTTIR MYNDHÖGGVARI HEFUR VAKIÐ MIKLA ATHYGLI ERLENDIS FYRIR VERK SÍN. STEINUNN RÆÐIR Í VIÐTALI UM LISTINA, ÍSLENSKAN OG ERLENDAN MYNDLISTARHEIM OG FARSÆLT EINKALÍF, EN HÚN GIFTI SIG UM SÍÐUSTU JÓL. Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@mbl.is Steinunn Ég vil að fólk geti nálgast verk mín, fundið samhljóm í þeim og túlkað á sinn hátt. Svipmynd AGA GAS ER ÖRUGGT VAL HEIMA OG Í FRÍINU Þú getur verið afslappaður og öruggur við grillið með AGA gas. Öruggur um að þú ert að nota gæðavöru og að þú fáir góða þjónustu þegar þú þarft áfyllingu á gashylkið, hvort sem þú nýtir þér heimsendingarþjónustu á höfuðborgarsvæðinu eða þegar þú heimsækir söluaðila AGA. Farðu á www.gas.is og finndu nálægan sölustað eða sæktu öryggisleiðbeiningar og fáðu upplýsingar um AGA gas. www.GAS.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.