Morgunblaðið - 20.08.2013, Blaðsíða 20

20 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 2013
www.gengurvel.is
Ég er einn þeirra manna sem tóku þátt í að reyna
ProStaminus á sínum tíma og sé ekki eftir því.
Ég tók 2 töflur á kvöldmatartíma í einn mánuð. Ég fann smátt og smátt að
þvagbunan styrktist til muna og salernisferðum á nóttunni fækkaði verulega.
ProStaminus virkaði sem sagt vel á mig en samt sem áður ákvað ég að taka
ekki meira inn að sinni.
Eftir að ég tók mér hlé fór bunan versnandi og næturferðum
á salernið fjölgaði aftur með tilheyrandi svefntruflunum og
orkuleysi og þá ákvað ég að hefja aftur inntöku á ProStaminus
og árangurinn lét ekki á sér standa. Bunan styrktist strax og
salernisferðum á nóttunni fækkaði og ég hef lofað sjálfum
mér því að halda áfram að taka ProStaminus því líðanin er
miklu betri og árangurinn framar vonum.
Pétur Maack Pétursson -
69 ára fyrrum sendibílsstjóri
og nú parkinssonsjúklingur
PRO•STAMINUS
ÖFLUGT NÁTTÚRULEGT EFNI FYRIR KARLMENN
P
R
E
N
T
U
N
.IS
PRO•STAMINUS fæst í flestum apótekum, heilsubúðum og heilsuhillum stórmarkaða
Pissar þú oft á nóttunni?
Er bunan orðin kraftlítil?
Á þeim tíma sem lið-
inn er af nýrri öld hafa
orðið róttækar breyt-
ingar á skipulagi fólks-
flutninga og tilhögun
samgöngumála á Ís-
landi. Sérleyfi sem
sinnt hafði verið af
kostgæfni um langt
skeið voru lögð niður
vegna breyttra sam-
keppnisreglna og
nýju, viðamiklu og flóknu fyr-
irkomulagi var komið á með lögum
um samgöngumál árið 2001. Í ágúst
2005 voru nýju sérleyfin, vegna
áætlunar- og skólaaksturs fyrir árin
2006 til 2008, boðin út undir yf-
irstjórn Ríkiskaupa. Var þetta í
fyrsta sinn sem sérleyfi til fólks-
flutninga um allt land voru boðin út.
Í framkvæmdafréttum Vegagerð-
arinnar frá þessum tíma var því
haldið fram „að það hafi sýnt sig á
undanförnum árum að á mörgum
sérleyfisleiðum [væri] ekki rekstr-
arlegar forsendur til að halda uppi
viðunandi þjónustustigi og því
[væri] í þessu útboði óskað eftir til-
boðum í umframkostnað á viðkom-
andi sérleyfisleið eða -leiðum“, þ.e.
þann mismun áætlaðra tekna og
gjalda sem bjóðandi tel-
ur sig þurfa til að geta
staðið undir rekstri á
viðkomandi leið eða
leiðum.
Þegar umrædd lög
voru sett árið 2001
höfðu einkaaðilar haft
með höndum sérleyf-
isakstur á Íslandi í
meira en hálfa öld og í
raun byggt upp það net
almenningssamgangna
sem til var orðið með
lágmarksaðkomu rík-
isins og takmörkuðum stuðningi
hins opinbera. Með breytingum í
samgöngumálum, aukinni einkabíla-
eign, betri vegum og flugsam-
göngum varð veruleg breyting á
rekstri þeirra fyrirtækja sem sinnt
höfðu reglubundnum fólksflutn-
ingum á landi og fyrirtæki stækkuðu
og önnur lögðu upp laupana. Á þeim
tíma sem liðinn er frá því að lögin
gengu í gildi er þó ljóst að á Íslandi
hafa risið upp fyrirtæki bæði ný og
gömul sem telja sig í stakk búin til
að takast á við þær áskoranir sem
fylgja rekstri og þjónustu í reglu-
bundnum fólksflutningum á landi.
Þegar Vegagerðin kannaði fyrir
nokkru hugmyndir eigenda fyr-
irtækja sem sinna fólksflutningum á
landi um fyrirkomulag sérleyf-
isferða kom í ljós að nokkur öflug
fyrirtæki voru tilbúin, að gefnum
ákveðnum forsendum, til að sinna
sérleyfisakstri, þ.e. fólksflutningum
á landi, um allt land án sérstaks
framlags frá ríkinu. Það verður því
að teljast furðulegt að ríkið skuli
velja þá leið að greiða sveit-
arfélögum og sveitarsamlögum háar
fjárhæðir til að sinna þessu verkefni.
Má ætla að þarna sé brotið gróflega
á lögum um samkeppni í viðskiptum
auk þess sem velta má fyrir sér sið-
ferðilegum álitamálum um rétt
stjórnvalda til að breyta leikreglum
á frjálsum markaði með þessum
hætti.
Í fréttum RÚV miðvikudaginn 7.
ágúst var talað við Geir Kristin Að-
alsteinsson, formann Eyþings, sam-
taka sveitarfélaga í Eyjafirði og
Þingeyjarsýslu, um sérleyfisakstur
Strætó bs á Eyjafjarðarsvæðinu. Í
máli hans kom fram að ekki væru
forsendur til að halda áfram að
sinna umræddri þjónustu sam-
kvæmt samkomulagi við ríkið nema
að verulegur fjárhæðir kæmu til við-
bótar frá hinu opinbera til að standa
undir kostnaði við akstur Strætó bs.
Geir sagði það ekki ásættanlegt að
taka við verkefni frá ríkinu og þurfa
síðan að borga með því.
Þessi frétt vekur óhjákvæmilega
þá spurningu helsta, hvers vegna
Strætó bs, fyrirtæki í eigu bæj-
arfélaga á höfuðborgarsvæðinu, fær
verulegar greiðslur frá hinu op-
inbera (og hugsanlega einnig frá
sveitarfélögum utan höfuðborgar-
svæðisins) til að sinna áætlunar-
akstri um mest allt land, í ljósi þess
að öflug einkafyrirtæki, sem hafa
sinnt sambærilegum verkefnum um
áratugaskeið voru og eru tilbúin til
að sinna umræddu verkefni án sér-
staks viðbótarframlags frá ríki og/
eða sveitarfélögum. Þá er rétt að
minna hér á, að umfang og eðli verk-
efnisins er einnig með þeim hætti,
að lög kveða á um það skuli boðið út,
í heild eða minni einingum, þar sem
um er að ræða rekstur þar sem sam-
keppni ríkir á markaði.
Almenningssam-
göngur og einkaleyfi
Eftir Þór
Ingvarsson
Þór Ingvarsson
» Á þeim tíma sem
liðinn er af nýrri
öld hafa orðið róttækar
breytingar á skipulagi
fólksflutninga og
tilhögun samgöngumála
á Íslandi.
Höfundur er framkvæmdastjóri
Þingvallaleiðar ehf.
Í greininni Er sérkennsla markviss
úrbót eða stjórnlaus sóun? eftir
Sturlu Kristjánsson, sem birtist
föstudaginn 16. ágúst sl., misfórst
ein setning, en rétt hljóðar hún
svona: „Samt er þörf þeirra fyrir
einhvers konar aðstoð brýn og öflug
aðstoð við slíkar aðstæður skilar
nemandanum gjarnan vel áleiðis í
námi og hefur sérkennslan þá ekki
sannað gildi sitt?“
Beðist er velvirðingar á
mistökunum.
Leiðrétting
Aukablað um bíla fylgir
Morgunblaðinu alla þriðjudaga
Viðar Magnússon,
læknir, yfirlæknir
bráðaþjónustu utan
sjúkrahúsa, skrifaði
nýverið erindi til
landlæknis og ráð-
herra heilbrigðismála.
Greinargerð læknisins
er skrifuð vegna
beiðni til Landlækn-
isembættisins frá inn-
anríkis- og velferð-
arráðuneyti 12. júlí
sl., þar sem landlækni er falið að
skoða „hvort þjónusta þyrlulæknis
geti verið veitt af öðrum en lækn-
um, svo sem bráðatæknum“. Hug-
mynd ráðuneytisins er væntanlega
sprottin af þeirri viðleitni nýrrar
ríkisstjórnar að spara í útgjöldum
ríkisins hvar sem hægt er að koma
því við. Grein Viðars er gagnmerk
og góður vitnisburður um lækni
sem er trúr hugsjónum læknastétt-
arinnar. Í greinargerð Viðars kem-
ur fram að fyrir nokkrum árum
var neyðabílslæknirinn færður inn
á gólf bráðadeildarinnar. Hug-
myndin var hins vegar að áfram
yrði læknir tiltækur til að sinna út-
köllum utan sjúkrahússins. Viðar
getur þess að keypt hafi verið sér-
stök bifreið og hún hlaðin búnaði.
Það var hins vegar ekki lagt í þann
kostnað að ráða hæfan bifreiða-
stjóra. Vegna þessa vandræða-
gangs varðandi „fjárskort“ til að
ráða bifreiðastjórann þá endaði
málið þannig að enginn læknir
fékkst til að fara út úr húsi vegna
skorts á þjálfun og hæfni til að
sinna læknisverkum við erfiðar að-
stæður. Bifreiðin var seld eins og
Viðar segir og möguleikinn til að
koma reiðu á þessi mál hvarf úr
augsýn. Læknir sem kemur á slys-
stað þarf að hafa hæfni, ekki að-
eins sem læknir heldur sem sér-
fræðingur, í því að vinna
læknisverk við hinar erfiðustu að-
stæður. Hann þarf að vera fær um
að svæfa út í felti, framkvæma
ísetningu brjóstholsskera, aflimanir
og mögulega að framkvæma inn-
grip á borð við neyðarkeisaraskurð
og brjóstholsskurð. Störf neyð-
arlæknis utan sjúkrahúss eru væg-
ast sagt hin erfiðustu sinnar teg-
undar, aðgerðir framkvæmdar á
slysstað eða í sjúkrabifreið á
fleygiferð á spítala. Viðar telur það
af og frá að leggja niður starf
þyrlulæknisins og telur skyn-
samlegast að þyrlulæknirinn vinni
bæði störfin, að vera þyrlulæknir
og læknir neyðarbifreiðar. Þá þarf
að sjálfsögðu að kaupa fullkomna
neyðarbifreið og leggja jafnframt í
kostnað við ráðningu á sérþjálf-
uðum bifreiðastjóra. Ef þessi
sparnaðarhugmynd gengur fram er
líf borgaranna lagt í umtalsverða
hættu. Það er með engum hætti
réttlætanlegt að leggja ábyrgð á
bráðatækna að fara á vettvang þar
sem ætla má að í fjölmörgum til-
fellum sé nauðsynlegt að ekki að-
eins læknir heldur sérfræðingur í
utanhússlækningum vinni þau
verk. Viðar bendir á það að hann
er sérfræðingur á þessum vett-
vangi og þekkingu hans má nýta til
þess að byggja upp þetta þjón-
ustukerfi, þar sem hægt verður að
sinna veikustu sjúk-
lingunum á vettvangi
við erfiðar aðstæður.
Það er nýlega búið að
samþykkja lög á Al-
þingi um lækkun veiði-
gjaldsins um nokkra
milljarða króna. Til
stendur að úthluta
starfsmönnum Lands-
bankans, ríkisbanka,
fimm milljarða króna.
Sumir fá væntanlega
tvær milljónir og aðrir
fjórar milljónir fyrir „afrek“ und-
anfarinna ára í bankaþjónustu.
Læknisþjónusta á Íslandi er til fyr-
irmyndar. Viðar leggur til að snúa
þessari þróun við varðandi neyðar-
þjónustu utan spítala og tryggja
störf þyrlulæknisins i framtíðinni
svo og störf neyðarlæknis á neyð-
arbifreið. Einnig að byggja undir
þekkingu lækna á bráðameðferð
utan spítala. Draumurinn um há-
tæknisjúkrahús er góðra gjalda
verður. Þessi þjónusta sem Viðar
ræðir um er þeirrar gerðar að það
verður að teljast hreint ámælisvert
að viðra hugmyndir um að leggja
hana niður. Starfsmenn í ráðu-
neytum og opinberum stofnunum
verða að taka sig taki og láta þá
sem eru sérfræðingar á þessum
vettvangi ráða ferðinni. Það geta
orðið slys af þeirri stærðargráðu
að þörf verður á hópi lækna sem
hefur þjálfun á þessum vettvangi.
Öflugt teymi bráðatækna, bifreiða-
stjóra, lækna og þyrluflugmanna
er ekki aðeins þarft í okkar sam-
félagi heldur vægast sagt nauðsyn-
legt. Ísland á að setja sér það
markmið að vera fremst allra þjóða
á þessum vettvangi. Við erum með
vel menntað fólk í heilbrigðiskerf-
inu, öfluga læknastétt og hjúkr-
unarfólk. Við erum með þyrlu-
flugmenn sem stöðugt leggja sig í
lífshættu í störfum sínum. Sama
má segja um bráðatækna á vett-
vangi og bifeiðastjóra sjúkra-
bifreiða. Við sýnum þeim þá virð-
ingu að búa þessum opinberu
starfsmönnum okkar viðunandi
vinnuskilyrði þannig að eftir því
verði tekið af öðrum þjóðum. Ís-
lendingar hafa orð á sér fyrir að
vera heiðarlegt fólk, vel menntað
og gott fólk heim að sækja.
Ferðamannafjöldi til Íslands á
næstu árum mun mögulega vaxa
umtalsvert og fljótlega verða ein
milljón manna. Þeir munu einnig
njóta þessa faglega umhverfis
bráðaþjónustunnar sem Viðar
berst fyrir . Bestu þakkir til Viðars
fyrir vasklega framgöngu í þessu
brýna hagsmunamáli allrar alþýðu
m.a. 3.000 bænda og 3.000 sjó-
manna vítt og breitt um landið.
Ráðgjafahópur um framtíð sjúkra-
flutninga hefur þegar markað
stefnuna í þessu máli og gengur í
sömu átt og málflutningur Viðars.
Þyrlulæknir
Eftir Ólaf Jónsson
Ólafur Jónsson
» Læknir sem kemur
á slysstað þarf að
hafa hæfni, ekki aðeins
sem læknir heldur sem
sérfræðingur.
Höfundur er uppfinningamaður.
Móttaka aðsendra greina
Morgunblaðið er vettvangur lifandi umræðu í landinu og birtir aðsendar greinar
alla útgáfudaga.
Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota
innsendikerfi blaðsins. Kerfið er auðvelt í notkun og tryggir öryggi í samskiptum
milli starfsfólks Morgunblaðsins og höfunda. Morgunblaðið birtir ekki greinar
sem einnig eru sendar eru á aðra miðla.
Að senda grein
Kerfið er aðgengilegt undir Morgunblaðslógóinu efst í hægra horni forsíðu
mbl.is. Þegar smellt er á lógóið birtist felligluggi þar sem liðurinn "Senda inn
grein" er valinn.
Í fyrsta skipti sem innsendikerfið er notað þarf notandinn að nýskrá sig inn í
kerfið. Ítarlegar leiðbeiningar fylgja hverju þrepi í skráningarferlinu. Eftir að við-
komandi hefur skráð sig sem notanda í kerfið nóg að slá inn kennitölu notanda
og lykilorð til að opna svæðið. Hægt er að senda greinar allan sólarhringinn.
Nánari upplýsingar veitir starfsfólk Morgunblaðsins alla virka daga í síma
569-1100 frá kl. 8-18.