Morgunblaðið - 20.08.2013, Page 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 2013
✝ Stefanía Sig-rún Eggerts-
dóttir Nielson
fæddist 25. febrúar
1935 í Sveinskoti,
Álftanesi. Hún lést
á heimili dóttur
sinnar í Bandaríkj-
unum 10. júní
2013.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Eggert Sveinbjörn
Davíðsson, f. 8. apríl 1901, d. 4.
september 1952, og Rósbjörg
Sigurðardóttir, f. 16. nóvember
1910, d. 13. febrúar 2005. Eft-
irlifandi eiginmaður hennar er
Einer Rosener Nielson, f. 13.
janúar 1932, danskrar ættar.
Börn þeirra eru Eggert Einer
Rosener Nielson, kvæntur Mic-
helle Lyn Nielson, og Else Har-
riett Rosener Edwards, gift
William Dwain Edwards.
bjuggu þau hjón hér á Íslandi,
en fluttu þá til Washington DC,
Bandaríkjunum. Stefanía Sig-
rún bjó ásamt fjölskyldu sinni í
Japan í sex ár vegna starfa
Einer. Síðustu árin hafa þau
hjón búið í Round Hill, Virg-
inia. Stefanía Sigrún var
heimavinnandi húsmóðir alla
tíð, var virk í félagsstarfi eins
og félagi Íslendinga í Wash-
ington DC og gegndi for-
mennsku þess um tíma. Hún
var meðlimur í Vienna Wo-
men’s club, Vienna Womens’s
Garden club, Vienna’s Lion’s
club og Danis club. Þessi störf
gefa mynd af áhugasviði henn-
ar. Hún var mikil hann-
yrðakona og blómagarðurinn
hennar var hennar stolt og
yndi. Minningarathöfn um Stef-
aníu Sigrúnu verður í Kapellu
Fossvogskirkju í dag, 20. ágúst
2013, og hefst athöfnin kl. 13.
Barnabörnin eru
Else Rosener Bon-
field, Elizabeth
Ruth Bonfield,
Stefania Jane Dodd
og Taylor Russell,
Briana Russell og
Eggert Thomas
Nielson. Systkini
Stefaníu eru Erla
Eggertsdóttir og
Hallgeir Eggerts-
son, hann er látinn.
Stefanía Sigrún ólst upp með
fjölskyldu sinni í Reykjavík.
Hún útskrifaðist úr Kvenna-
skólanum í Reykjavík vorið
1952. Vann fyrsta árið við
skrifstofustörf, fór sem au pair
til London og starfaði sem flug-
freyja hjá Flugfélagi Íslands
næstu árin. Stefanía Sigrún
giftist eftirlifandi eiginmanni
sínum 1. nóvember 1955.
Fyrstu fimm hjúskaparárin
Nú þegar ég kveð systur mína
Stefaníu Sigrúnu, Rúnu eins og
hún var kölluð, hinstu kveðju og
hugsa til baka þá er það góð minn-
ing og þrátt fyrir búsetu hennar
erlendis meira en fimmtíu ár höf-
um við notið ánægulegra samvista
við hana og fjölskyldu hennar í
ríkum mæli. Ferðir hennar heim
til Íslands voru tíðar. Hún naut
þess að ferðast um landið og
kynna börnum sínum land og þjóð
og enn halda börn hennar áfram
að koma með sínar fjölskyldur til
landsins, og sonur hennar hefur
sest hér að með sína fjölskyldu.
Æskuárin í Skerjafirði voru
ljúf. Í minningunni var alltaf sól og
þá klæddumst við kjólum og
sportsokkum. Í götunni okkar
voru leikfélagarnir margir. Mjólk-
in var sótt í brúsum í Reynista-
ðabúið og kýrnar skoðaðar í leið-
inni. Okkar sólarströnd var fjaran
undir bárujárnsgirðingu Shell-
stöðvarinnar í Nauthólsvíkinni.
Systir mín hafði ákaflega létta
lund, var skemmtileg og góður fé-
lagi, átti margar vinkonur og pass-
aði börn fyrir nágrannana. Þessir
eiginleikar fylgdu henni í gegnum
lífið. Rúna kynntist dönskum
manni, Einer Rosener Nielson, og
hann ákvað strax við fyrstu kynni
að hún skyldi verða konan hans.
Eftir fimm ára hjúskap á Íslandi
flytja þau búferlum til Wash-
ington DC með börn sín tvö. Þar
bjuggu þau sér gott heimili. Rúna
féll vel inn í nýtt samfélag og fann
sig í þátttöku ýmissa félaga. Hún
var meðlimur félags Íslendinga í
Washington DC, og formaður
þess um tíma, meðlimur í fé-
lagsskap kvenna í Vienna, blóma-
klúbbi kvenna í Vienna, Vienna’s
Lion’s club og Danis club, að
ógleymdum saumaklúbbi íslensku
kvennanna, sem unnu að kynn-
ingu lands okkar og þjóðar. Rúna
bjó í Japan í sex ár með fjölskyldu
sinnni, vegna starfa Einer, og
naut þess vel.
Á efri árum ferðuðust þau hjón-
in mikið og heimsóttu fjarlægar
slóðir eins og Síle, Mchu Picchu,
Easter Island, Hong Kong, Taí-
pei, Perú og fleiri.
Ferðalangurinn systir mín er
nú farin sína hinstu ferð. Við sem
eftir erum minnumst hennar með
þakklæti fyrir allar Íslandsferð-
irnar. Þær sköpuðu eftirvæntingu
hjá þeim yngri sem eldri, enda
fylgdi Rúnu og hennar fólki alltaf
kátína og framandi andblær.
Ég bið góðan Guð að vaka yfir
fjölskyldu hennar og gefa þeim
styrk. Þau eiga minningar um
góða eiginkonu og góða móður,
það er huggun.
Ég kveð þig, systir mín, og
þakka þér fyrir allar okkar góðu
stundir.
Erla Eggertsdóttir.
Rúna frænka mín var yndisleg
kona, brosmild, lífsglöð og
skemmtileg. Hún hafði fallega
framkomu, spilaði á píanó og hafði
góða söngrödd. Þannig minnist ég
hennar. Rúna ólst upp á góðu
heimili hjá traustum foreldrum
með tveimur eldri systkinum.
Þegar ég var 14 ára kom ég til
Reykjavíkur til að ganga í skóla og
var þá hjá Rósu móðursystur
minni og fjölskyldu hennar á Nes-
veginum. Við Rúna vorum saman í
herbergi, hún var orðin dama, sex
árum eldri en ég og vann hjá Sam-
bandinu en seinna varð hún flug-
freyja. Rúna keypti á mig föt sem
ég var mjög ánægð með, þannig
var hjartalag hennar, að gleðja
með gjöfum en þó gladdi hún aðra
mest með návist sinni. Rúna hafði
gaman af því að ferðast og hafði
farið víða um heiminn. Eftir að
hún var gift og flutt til Ameríku
kom hún reglulega til Íslands. Þá
fórum við mamma í heimsókn til
Rósu til að hitta Rúnu eða hún
kom til okkar í Garðinn.
Að leiðarlokum þakka ég Rúnu
fyrir vináttu hennar og hlýhug alla
tíð. Ég votta Einari, Eggerti, Elsu
og fjölskyldum þeirra dýpstu sam-
úð mína og fjölskyldu minnar.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherj-
ardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson.)
Kristjana Vilhjálmsdóttir.
Stefanía Sigrún
Eggertsdóttir Nielson
✝ María OlenaMagnúsdóttir
fæddist á Eskifirði
31. maí 1923. Hún
lést á Hrafnistu 21.
júní 2013.
Olena var dóttir
hjónanna Guðnýjar
Þorbjargar Guð-
jónsdóttur, f. 4.
mars 1899, d. 29.
apríl 1977, og
Magnúsar Eiríks-
sonar, f. 3. júní 1898, d. 19. júní
1965. Systkini hennar: Kristín
Magnúsdóttir (látin), Guðný
Magnea Magnúsdóttir og Guðni
Þór Magnússon.
Olena gekk að eiga Jónatan
Ágúst Helgason, f. á Húsavík
12. mars 1916, d. 7. janúar
1981. Sonur þeirra er Magnús
Jónatansson, f. 5.
febrúar 1949. Syn-
ir hans eru Ágúst,
f. 2. júlí 1971, móð-
ir hans er Inga
Rósa Guðjóns-
dóttir, f. 13. mars
1948, og Magnús
Sævar, f. 3. ágúst
1976, móðir hans
er Jóna Theódóra
Viðarsdóttir, f. 22.
júní 1957. Maki
Magnúsar er Ágústa Finnboga-
dóttir, f. 12. ágúst 1963. Synir
hennar eru Victor, f. 24. febr-
úar 1987, Finnbogi Arnar, f.
18. júní 1996, og Alexander, f.
2. mars 2005.
Útför Maríu Olenu fór fram í
kyrrþey að hennar ósk 28. júní
2013.
Móðir mín var dugmikil kona
sem aldrei féll verk úr hendi og
hafði sitt alþýðuvit, sem gagnað-
ist vel í harðri lífsbaráttunni þar
sem kjörin voru oft kröpp og lífið
snerist fyrst og fremst um það að
hafa í sig og á.
Í mínu uppeldi þá vakti hún yf-
ir öllu sem fram fór á heimilinu
og át ekki letinnar brauð. Hennar
klæðnaður var kraftur og tign.
Fyrir hvern þann sem hlýtur
slíkt uppeldi þá er það dýrmæt-
ara en perlur. Alltaf var metn-
aðurinn en jafnframt hvatningin
til staðar, sanngirnin en umfram
allt dugnaðurinn.
Ég man að mamma sagði alltaf
við mig alveg fram á síðasta dag:
„Mundu alltaf, Magnús minn, að
heppni og velgengni er ekki til
nema hjá þeim duglegu“ og
„heppni og velgengni er nokkuð
sem maður sækir, hún kemur
ekki til lúðulaka“ og við þetta
bættist að vera samviskusamur
og skyldurækinn
Þetta var rauður þráður í upp-
eldinu sem ég er þakklátur fyrir
og ég var einnig umvafinn kær-
leika og hlýju. Ég minnist for-
eldra minna með virðingu og
hlýju. Mamma var kannski ekki
mikið fyrir að tjá ást sína með
orðum eða blíðuhótum. Kærleika
sinn sýndi hún fyrst og fremst í
verki þar sem hún sinnti sínum
nánustu af natni og var til staðar
alla tíð, traust og trú
Mamma var verkakona og
vann af krafti og með trú-
mennsku í Hraðfrystihúsinu á
Eskifirði í hvorki meira né minna
en 43 ár! – og án þess að missa úr
mínútu. Hraðfrystihús Eskifjarð-
ar þakkaði henni langt og óeig-
ingjarnt starf með heiðursskjali
dagsettu 19. maí 1988.
Hún var kosinn heiðursfélagi í
verkafélaginu Árvakri á Eskifirði
þar sem henni var þakkað fyrir
farsæl störf í þágu verkafólks á
Eskifirði.
Mamma var mikil hannyrða-
kona og handlagin og útsjónar-
söm í öllum sínum verkum.
Mamma var alla tíð einstak-
lega heilsuhraust og dugleg að
hreyfa sig með gönguferðum og í
sundi.
Hún flutti suður árið 1988 og
bjó á neðri hæðinni hjá mér og
fjölskyldu minni. Hún var ómet-
anleg hjálp alla tíð er hugsa
þurfti um og líta til barnabarna
og hunda.
Hún var mikil íslenskumann-
eskja og lagði mikið upp úr því að
töluð væri vönduð íslenska.
Síðustu árin kom inn í líf henn-
ar Ágústa Finnbogadóttir sem
hún tengdist sterkum böndum.
Þær náðu einstaklega vel saman
og voru miklir mátar. Ágústa um-
vafði hana kærleika og hlýju sem
yljaði mömmu um hjartaræturn-
ar og létti henni lund, einmitt
þegar hún þurfti svo mikið á því
að halda, þegar ellin sótti að og
sporin þyngdust.
Í október síðastliðnum fluttist
mamma á Hrafnistu og dvaldi
þar við gott atlæti. Á síðasta af-
mælisdeginum sínum þegar
mamma varð níræð veiktist hún
hastarlega og svo dró smám sam-
an af henni þar til að hún lést
þann 21. júní síðastliðinn.
Mamma er ein af þeim dýr-
mætu og dugmiklu konum sem
við eigum öll svo mikið að þakka.
Hún stritaði og vann hörðum
höndum til að byggja upp það
samfélag sem við lifum í dag. Þau
lífsskilyrði sem við teljum sjálf-
sögð og eðlileg urðu ekki til af
sjálfu sér.
Nú þegar ég kveð mömmu þá
er efst í huga þakklæti fyrir allt
það sem hún var mér og hve gott
var að eiga hana að í lífi mínu.
Magnús Jónatansson.
Nú höfum við kvatt frænku
okkar, hana Ollu.
Við finnum til sorgar yfir að
samvistardögunum er lokið en
þökkum samfylgdina bæði á
Eskifirði og Reykjavík. En þrátt
fyrir sorgina þá munum við að
allt fólk vill fá að lifa með reisn,
það er misjafn eftir fólki í hverju
sú reisn felst. Reisn hennar fólst
einfaldlega í því að þurfa aldrei
að vera öðrum háð. Það fylgir því
ákveðin reisn að hafa alltaf full
yfirráð yfir sjálfri sér. Þegar svo
er komið að ráðin eru tekin af
manni er gott að fá að kveðja.
Hér hvílast þeir, sem þreyttir göngu
luku
í þagnar brag.
Ég minnist tveggja handa, er hár mitt
struku
einn horfinn dag.
Ó, guðir, þér, sem okkur örlög vefið
svo undarleg.
Það misstu allir allt, sem þeim var gef-
ið,
og einnig ég.
Og ég sem drykklangt drúpi höfði yfir
dauðans ró,
hvort er ég heldur hann, sem eftir lifir,
eða hinn, sem dó?
(Steinn Steinarr)
Fjölskyldunni sendum við
samúðarkveðjur,
Guðný Ísleifsdóttir og
Sóley Rut Ísleifsdóttir.
María Olena
Magnúsdóttir
Blómasmiðjan Grímsbæ
v/Bústaðaveg
S: 588 1230
Samúðarskreytingar
Útfaraskreytingar
VirðingReynsla & Þjónusta
Allan sólarhringinn
www.kvedja.is
571 8222
82o 3939 svafar
82o 3938 hermann
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN SIGRÍÐUR ANDRÉSDÓTTIR,
Hólavegi 32,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
föstudaginn 16. ágúst.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÖRN GÍSLI HARALDSSON
rafvélameistari,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
sunnudaginn 11. ágúst.
Hann verður jarðsunginn frá Lágafellskirkju
fimmtudaginn 22. ágúst kl. 13.00.
Sonja Sjöfn Albertsdóttir,
Guðný Arnardóttir,
Haraldur Örn Arnarson,
Bergþór Már Arnarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRIR ÞORSTEINSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
fimmtudaginn 15. ágúst.
Jarðarförin fer fram í Kópavogskirkju
mánudaginn 26. ágúst kl. 15.00.
Arndís Halla Guðmundsdóttir,
Halldóra Þórisdóttir, Karl Alfreðsson,
Rebekka Þórisdóttir, Jónas Hólmgeirsson,
Guðmundur Þórisson, María Edda Sverrisdóttir,
Silja Þórisdóttir, Jóel Þorsteinsson,
Arnar Þór Þórisson, María Worms,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HALLDÓR ALBERT BRYNJÓLFSSON,
skipstjóri og útgerðarmaður,
Garðvangi, Garði,
áður Lágseylu 3,
Reykjanesbæ,
sem lést föstudaginn 16. ágúst, verður jarðsunginn
frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 22. ágúst kl. 13.00.
Elísabet Ólafsdóttir,
Ólafur Árni Halldórsson, Jóna Þórðardóttir,
Sesselja Guðrún Halldórsdóttir, Árni Tómasson,
Kristín Halldórsdóttir, John Mulligan,
Helga S. Halldórsdóttir, Hlynur Steinn Kristjánsson,
Halldór Guðjón Halldórsson, Rebekka Rós Viggósdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN ÞORBERGSSON
frá Syðri-Reistará,
Lindasíðu 15,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri sunnudaginn
11. ágúst.
Útförin fer fram frá Möðruvallakirkju í Hörgárdal
fimmtudaginn 22. ágúst kl. 13.30.
Jarðsett verður í Akureyrarkirkjugarði sama dag.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Sjúkrahúsið á Akureyri.
Ragna Guðný Pedersen,
Sigurbjörg Soffía Sveinsdóttir,
Hanna Rósa Sveinsdóttir, Kjartan Kristinsson,
afabörn og langafabörn.