Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.02.2014, Blaðsíða 53

16.2. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 53
Barnamenningarhátíðin
Börn fyrir börn verður
haldin í Hofi á Akureyri á
sunnudag. Hæfileikarík börn
á öllum aldri taka þátt auk þess sem
góðir gestir líta inn.
2
Hin árlega og sívinsæla sýn-
ing blaðaljósmyndara,
Myndir ársins, verður
opnuð í Gerðarsafni á laug-
ardag klukkan 15. Þá verða veitt
verðlaun fyrir bestu myndirnar auk
blaðamannaverðlaunanna. Þá verður
einnig opnuð sýning á ljómyndum
Sigurgeirs Jónassonar frá Vest-
mannaeyjum.
4
Sýningunni „Hnallþóra í sól-
inni“, með úrvali prentverka
Dieters Roth frá árunum
1957-1993, lýkur í menning-
armiðstöðinni Skaftfelli á Seyðisfirði
um helgina. Af því tilefni er blásið til
keppni á laugardag kl. 15, um mik-
ilfenglegustu tertuna.
5
Helga Lára Haraldsdóttir
opnar sýningu í sal Íslenskrar
Grafíkur að Tryggvagötu 17,
hafnarmegin, á laugardag
klukkan 16. Helga sýnir þar texta- og
ljósmyndaverk þar sem leitast er við
að varpa nýju ljósi á eða vekja athygli á
orðum og orðasamböndum með því
að tengja þau myndum.
3
Athyglisverðum gjörningi
Curvers Thoroddsen lýkur
í Ketilhúsinu á Akureyri á
sunnudag. Síðustu vikur hefur
hann dundað sér við það, nakinn og
lokaður af frá umheiminum, en þó
fyrir sjónum sýningargesta, að flokka
allrahanda persónuleg skjöl.
MÆLT MEÐ
1
Einn þáttur í starfsemi Listasafns ASÍ erað sýna verk úr safneigninni og í dag,laugardag, klukkan 16, verður opnuð
sýning þar sem verkum eftir expressjónist-
ann Svavar Guðnason (1909-1988) er stillt
upp með málverkum eftir tvo unga listamenn
sem einnig fást við málverk, þá Magnús
Helgason og Úlf Karlsson. Úlfur Eldjárn
mun flytja hljóðverk á opnuninni og vinna úr
því verk sem hljóma mun á sýningunni til
loka.
„Við notum allir nokkuð mikið liti og segja
má að verk okkar séu á vissan hátt óreiðu-
kennd,“ segir Magnús þegar spurt er hvers
vegna list þeirra sé stefnt saman. Þetta er
önnur sýningin í sýningaröð safnsins sem
kallast „Samspil“ og er Kristín G. Guðnadótt-
ir sýningarstjóri.
„Þetta er skipulögð kaos,“ segir Magnús og
bætir við að fyrir sýninguna hafi verk Svav-
ars verið tekin út úr borgaralegum og gyllt-
um römmunum. „Til þess að yngja hann upp.
Þegar Svavar kemur úr gullrömmunum er
eins og hann andi léttar,“ segir hann og per-
sónugerir verkin. „Það er mjög gaman að sjá
þau svona, Svavar er meiri uppreisnarmaður
svona án rammanna en hugmyndin er líka að
sýna hvað hann var framsækinn og að verk
hans eru ekkert svo ólík því sem listamenn
eins og við Úlfur erum að fást við í dag.“
Úlfur og Magnús sýna báðir verk sem þeir
hafa unnið á tréplötur. Magnús segist fást
talsvert við að púsla saman fundnum plötum
og mála. „Ég vinn þetta að vissu leyti eins og
garðyrkjumaður. Hann býr ekki til blómin
heldur velur þeim skemmtilegan stað og er
alltaf að leita að ákveðinni fegurð og sam-
ræmi. Einhver tilviljun hefur mótað þessar
plötur sem ég er að nota og ég raða þeim
upp, eins og garðyrkjumaður, bæti í og
mála,“ segir hann. „Úlfur dregur síðan upp
nokkuð grótestar og óreiðukenndar fígúrur –
hann er brjálaðastur af okkur öllum,“ segir
Magnús. efi@mbl.is
VERK EFTIR SVAVAR GUÐNASON, MAGNÚS HELGASON OG ÚLF KARLSSON Í LISTASAFNI ASÍ
Óreiðukennt samspil
„ÞETTA ER SKIPULÖGÐ KAOS,“ SEG-
IR LISTAMAÐUR UM SÝNINGUNA
Í LISTASAFNI ASÍ ÞAR SEM VERK
SVARARS ERU TEKIN ÚR RÖMMUM.
Einræðisherrann, verk Svarars Guðnasonar, og Guð neitar ásökunum eftir Magnús Helgason.
form, en eins og eistneska módelið af óp-
erusöng er – mótað af rússneskum hefðum
mikilla radda – þá get ég ekki keppt við
það, þar sem þarf að syngja hærra en
hljómsveitir. Mín söngtækni er ekki þannig,
hún er nær eldri tónlist og einnig tónlist
kórhefðarinnar. Hins vegar syng ég mikið af
samtímatónlist og mörg tónskáld hafa samið
verk sérstaklega fyrir mig. Ég lít á sjálfa
mig sem hljóðfæri. Um daginn kom ég fram
með Caput og slíkir tónleikar eru eitthvað
það skemmtilegasta sem ég geri; að koma
fram með litlum kammersveitum og vera
eins og eitt af hljóðfærunum. Þegar ég syng
með píanóleikara lít ég á hann sem jafninga,
hann er alls ekki undirleikari minn.“
Skýtur nýjum rótum hér
Var erfitt fyrir Tui að flytja til Íslands og
skilja við eistnesku ræturnar?
„Nei. Ég skýt nýjum rótum hér,“ segir
hún ákveðin. „Ég hef verið að skjóta þeim
frá 2008, þegar ég kom hingað fyrst, og síð-
an hef ég dvalið hér oft, í lengri og styttri
tíma. Hér fann ég ýmislegt sem var ekki að
finna í Eistlandi – og líklega eru rætur mín-
ar orðnar sterkari hér en þar.“
Hún kom ekki hingað vegna tónlistarlífs-
ins, heldur vegna fjölskyldunnar – þau Páll
Ragnar eiga saman fjögurra ára dreng sem
nú gengur hér í leikskóla. „En auðvitað er
tónlistarlífið ólíkt í þessum löndum, hér er
það alls ekki jafnmiðstýrt og í Eistlandi.
Hér er frelsi til að hrinda hugmyndum í
framkvæmd miklu meira. Í Eistlandi hættir
fólki til að bíða eftir fyrirmælum að ofan.“
Tui er ekki með mörg verkefni í gangi í
Eistlandi en nýlega var ákveðið að Adam’s
Lament-platan yrði flutt í heild sinni á tón-
leikum í Tallinn í haust.
„Ég vil helst komast þangað á sumrin, það
er besti tíminn, en það er fátækt land og
þótt einhver tónlistarverkefni gætu hentað
mér þá er yfirleitt enginn peningur til að
borga undir mig flugfar þangað. Hvað það
varðar hef ég líklega verið strokuð út af list-
anum!“ segir hún og hlær. „Hins vegar er
svo auðvelt að vera í sambandi við vini og
starfsfélaga í dag yfir netið. Ég er líka tón-
listarfræðingur að mennt og hef starfað sem
menningarblaðamaður fyrir dagblað í Eist-
landi; ég get sinnt því að hluta héðan. Ég
nýt þess að takast á við ólíka hluti í menn-
ingarlífinu, enda trúi ég því að tími fíla-
beinsturna í listum sé liðinn undir lok. Allir
sem starfa á þessu sviði eru jafnir, þurfa að
kynna sig og koma sér áfram.
Faðir minn er ljóðskáld og ég hef líka
skrifað alla tíð; nýt þess rétt eins og ég nýt
þess að syngja.“
Morgunblaðið/Einar Falur
* Hér er frelsi til aðhrinda hugmyndum í framkvæmd miklu meira.
„Ég nýt þess að takast á við ólíka hluti í menning-
arlífinu, enda trúi ég því að tími fílabeinsturna í
listum sé liðinn undir lok,“ segir Tui Hirv.