Frúin - 01.07.1962, Blaðsíða 7

aðarstundinni og bjóst ekki við að
sjá hann framar.
Um leið og hann kvaddi hana
muldraði hann eitthvað fyrir munni
sér, sem hún skildi ekki. Og þegar
hún svaraði ekki brýndi hann raust-
ina, aldrei þessu vant og spurði:
— Svarið þér mér ekki? — Spurð-
uð þér mig einhvers? sagði hún. —
Ég var að spyrja yður hvort þér vild-
uð giftast mér. í lítilli vasabók, sem
frú Fleming fann eftir lát hans var
aðeins skrifað eitt orð: JÁ. Og dag-
setningin var 9. nóvember 1952.
Þann 9. apríl 1953 voru gefin sam-
an í hjónaband í Sofíukirkju Amalia
Contsouris Voureka og Alexander
Fleming, hinn heimsfrægi uppgötv-
ari penicillinsins og Nóbelsverð-
launahafi. Þann 11. marz 1955 lauk
þeirra samverustundum. Skyndilega
var lífi hins mikla manns lokið. Eft-
ir jarðarförina fóru vinir og fjöl-
skylda heim með frú Fleming, hún
bar svarta slæðu fyrir andlitinu eins
og siður er í heimalandi hennar. En
þegar hún lyfti slæðunni kom í ljós,
hve sorgbitin hún var, svo að vin-
irnir kvöddu fljótlega og hún varð
ein eftir með sorg sína. Hinn látni
eiginmaður hennar var ekki einung-
is syrgður af henni heldur og öllum
heiminum, sem átti honum svo mik-
Vegir skiljast — Allt fer ýmsar leðir
inn á fyrirheitsins lönd.
Einum lífið arma breiðir,
öðrum dauðinn réttir hönd.
Einum flutt er árdagskveðja,
ið að þakka. Næstu þrjú árin vann
hún látlaust að því verkefni, sem frá
var horfið. Hún varðveitti öll skjöl,
sem fylltu stærðar möppu, og afhenti
síðan rithöfundinum André Maurois,
sem skrifaði bókina um Alexander
Fleming. Amalia Fleming er, eins
og áður er sagt, tilfinninganæm
kona, allt að því feimin. En frægðin
hefur einnig fært henni gleði. Til
dæmis fékk hún bréf frá lítilli kín-
verskri telpu í Hiroshima, sem hafði
orðið alvarlega veik, en penicillinið
hafði bjargað lífi hennar. Hún bað
frú Fleming um mynd af velgerð-
armanni sínum. Móðir hennar hafði
sagt henni að hún gæti ekki beðið
um mynd af svo miklum manni nema
láta vita hver hún væri, svo að hún
skrifaði litla frásögn með prentstöf-
um á japönsku og sendi mynd af
sér. Heitasta ósk hennar var að fá
að leggja blóm á leiði Alexanders
Fleming. Hún sendi því frú Flem-
ing fallegustu frimerkin sín og bað
hana að selja þau og kaupa blóm fyr-
ir sig. Frú Fleming eignaðist ekk-
ert barn, svo að hún var djúpt snort-
in þegar hún fékk bréfið frá litlu
stúlkunni, hinum megin á hnettin-
um, sem átti manni hennar líf sitt að
þakka, eins og svo ótal margir aðrir.
öðrum sungið dánarlag.
Allt þó saman knýtt sem keðja,
krossför ein með sama brag.
Veikt og sterkt í streng er undið,
stórt og smátt er saman bundið.
Einar Benediktsson.
Þessum þætti er ætlað það hlut-
verk að birta bréf frá lesendum um
hugðarefni þeirra og áhugamál. —
Blaðið tekur með þökkum við bréf-
um frá sem flestum lesendum og mun
birta þau hér í þættinum eftir því
sem efni standa til og rúm leyfir.
Bréfin má senda til afgreiðslu blaðs-
ins, Bergstaðastræti 11, Rvk. Blaðið
birtir að þessu sinni stuttan kafla úr
bréfi til ritstjóra frá konu úti á
landi. Bréf þetta var að vísu upphaf-
lega ekki ætlað til birtingar, en bréí-
ritari hefur leyft að birta þann kafla,
sem hér fer á eftir.
. .. „Þá er aprílmánuður liðinn og
vonandi erum við í fámenninu laus
við aprílgabb það sem eftir er af
þessu Herrans ári.
Annars er það svo með aprílgabb-
ið, eins og svo margt spott og spé, að
í því efni er vandratað meðalhófið,
ef allir eiga að geta tekið þvi. Ég
hef ekkert á móti því, að blöð og
útvarp bregði á leik annað slagið, en
ef aprílgabb á að verða árlegur og
fastur þáttur hjá þeim, þá tel ég
það of mikið af svo góðu. Að vísu
hafði ég gaman af þætti útvarpsins
fyrir nokkrum árum um siglingu
Vanadísarinnar upp Ölfusá og ég
hafði ekkert á móti frétt eins og
þeirri, að fljúgandi diskur hafi lent
á Sólheimasandi og vel má birta
mynd af fljúgandi strætisvagni yfir
Reykjavíjc, allt er þetta græskulaust
gaman. Hins vegar féU mér illa þátt-
ur útvarpsins af unga skáksnillingn-
um frá Grímsey og nú síðast þáttur
Morgunblaðsins um silfur Egils
SkaUagrímssonar. Slíkir þættir eru
að mínum dómi óhæfir og eiga ekki
að koma fram, þótt 1. apríl sé.“
Blaðið getur að sínu leyti tekið
undir þessi ummaeli bréfritara.
FRÚIN
7