Fréttablaðið - 04.03.2014, Blaðsíða 25

íslandsmót iðn- og verkgreina 2014 ●ÞRIÐJUDAGUR 4. MARS 2014 5
ir
ið tók þriggja anna nám sem endaði með
avík, auk þess að vera verktaki hjá Exton í
kfræðigreina árið 2012. „Þar áttum við að
ra höfðu keppendur fengið þremur mán-
tt lítillega fyrir keppnina. Ég fór full rólega
aginn eftir þegar ég var betur undirbúinn.“
a sem tóku þátt í heimsmeistaramóti
rið 2013. „Þar vann maður við gjörólíkar
l dæmis í 30 stiga hita. En þetta var mikil
r atti ég kappi við 32 keppendur frá jafn
ninni hérlendis segir Börkur aðstæður
ega út og framtíðarhorfur eru góðar.
Ágústa Ýr Sveinsdóttir útskrifaðist
sem rafvirki frá FB árið 2011.
Hún hefur starfað sem rafvirki á
Grænlandi og Íslandi og auk þess
fengið að kynnast ólíkum aðstæðum
rafvirkja á Indlandi.
„Það var eiginlega alveg óvart að ég varð
rafvirki. Mig hafði langað til að læra sýning-
arstjórnun en til þess þurfti ég að byrja á að
taka grunnnám í rafvirkjun,“ segir Ágústa
Ýr en þegar til kom fannst henni rafvirkj-
unin svo skemmtileg að hún hætti alveg við
sýningarstjórnunardrauminn.
„Rafvirkjanámið er mjög aðgengilegt og
félagsskapurinn var mjög góður og þetta
átti allt mjög vel við mig,“ segir Ágústa sem
stundaði námið í fjarnámi við Fjölbrauta-
skólann í Breiðholti. Fyrst grunnnámið og
síðan sérnámið í framhaldinu en þar valdi
hún rafvirkjun fremur en rafeindavirkjun
þar sem hún taldi hana bjóða upp á meiri
fjölbreytni.
Rafvirkjun hefur þótt fremur karllæg
grein en Ágústa var þó ekki eina stelpan í
skólanum. „Ég og önnur stelpa fylgdumst að
allt námið og svo sótti ég tíma með tveimur
öðrum sem voru á undan og eftir mér á ári.“
HENTAR VEL STELPUM
Eftir að skólanum lauk hóf Ágústa starfs-
nám hjá ÍSAL. „Þar fékk ég að prófa allt
milli himins og jarðar og fékk smjörþef-
inn af því að starfa sem rafvirki,“ segir
Ágústa sem ber fyrirtækinu vel söguna.
„Það var mjög gott að læra þar enda var
lögð áhersla á að ég lærði alltaf eitthvað
nýtt, fundin krefjandi verkefni fyrir mig
og allt útskýrt mjög vel fyrir mér,“ segir
Ágústa sem telur rafvirkjun að mörgu leyti
henta stelpum mjög vel. „Maður getur dá-
lítið valið sitt starfssvið og því þarf þetta
ekki að vera líkamlega erfitt. Ég hef þó allt-
af unnið í iðnaði þar sem sumt er líkamlegt
en í dag er áhersla lögð á að nota hjálpar-
tæki eins og krana og lyftara þegar lyfta
þarf þungum hlutum og því þarf ekki að
nota mikið afl. Ég hef í það minnsta aldrei
lent í vandræðum.“
ÖNNUR VINNUMENNING Á INDLANDI
Ágústa lauk sveinsprófi í júní 2011 og
ákvað í framhaldinu að ferðast í hálft ár
um heiminn. „Flestum sem ég hitti þótti
áhugavert að ég væri rafvirki. Ég var á
Indlandi um skeið og þá æxlaðist það þann-
ig að ég eyddi heilum degi með indversk-
um rafvirkja og fylgdist með störfum hans.
Þetta er allt annar heimur en við þekkjum
en mjög skemmtilegur. Hann kom og sótti
mig á mótorhjólinu sínu um morguninn og
við ókum á milli heimila. Mér kom á óvart
hversu lítið er hugað að öryggi. Hér heima
vinnur maður til dæmis alltaf með ein-
angruð skrúfjárn en það gerði hann ekki,
svo var hann ekkert að hafa fyrir því að slá
út rafmagninu þegar hann var að vinna í
því,“ lýsir Ágústa en skemmtilegast fannst
henni þó að þau fengu hvergi að hefja vinnu
fyrr en búið var að sitja með fjölskyldunni
og drekka tebolla. „Yfirleitt fór hálftími í
það áður en hægt var að gera það smá viðvik
sem beið.“
EINANGRUN Í GRÆNLANDI
Þegar Ágústa kom heim fór hún að vinna
sem rafvirki hjá íslensku fyrirtæki í Ilul-
issat á Grænlandi. „Við unnum við að reisa
virkjun fyrir hina grænlensku „Landsvirkj-
un“. Þetta var mjög skrítin reynsla og tók
oft á. Maður var þarna í fjórar vikur í senn
og með takmarkað samband við umheim-
inn,“ segir Ágústa sem var eina konan í
hópnum. „Ég þroskaðist mikið bæði vinnu-
lega séð og sem persóna enda þurfti maður
að læra að sníða sér stakk eftir vexti enda
ekki aðgangur að öllum verkfærum sem
þurfti á hverjum tíma og því þurfti að skipu-
leggja sig vel.“
GÓÐUR GRUNNUR FYRIR FREKARA NÁM
Ágústa vinnur enn hjá sama fyrirtæki en
nú sem verktaki á sínum gamla lærdóms-
stað ÍSAL. „Við erum að byggja nýtt hreinsi-
virki,“ segir hún glaðlega.
Þó henni líki starfið er hún ekki viss um
að hún muni verða eilíf í greininni. „Þetta
er mjög fróðlegt og er mjög góður undirbún-
ingur fyrir margar framhaldsgreinar í há-
skóla,“ segir Ágústa sem útilokar ekki frek-
ara nám í framtíðinni, líklega í verkfræði
eða tæknifræði. „Þeir verk- og tæknifræð-
ingar sem hafa iðnmenntun í grunninn eru
mjög eftirsóttir.“
Vann sem rafvirki á Grænlandi
Ágústa Ýr Sveinsdóttir vinnur sem rafvirki og vinnur
nú við að reisa nýtt hreinsivirki. MYND/ÁGÚST
Þorsteinn Eyfjörð er átján ára nemandi
á félagsvísindabraut Kvennaskólans í
Reykjavík. Þorsteinn leggur einnig stund
á raftónlistarnám og situr í ritstjórn
Framhaldsskólablaðsins.
„Ég valdi Kvennaskólann vegna orðspors-
ins. Þetta er metnaðarfullur, heimilislegur
og krúttlegur skóli þar sem kennarar þekkja
nemendur og styðja vel við bakið á þeim,“
segir Þorsteinn sem var í kröggum með skóla-
val fram á síðasta dag þegar kom að vali á
framhaldsskóla eftir grunnskólanám.
„Ég valdi bóknám því ég hef mikinn áhuga
á félagsfræði, mannfræði og samfélagsmál-
um. Bóknám varð einnig fyrir valinu vegna
þess að grunnskólarnir leggja ríkari áherslu á
bóknám umfram verknám og helst við vinsæl-
ustu skólana. Því er beinlínis haldið að nem-
endum að verknám sé þrepi neðar og að þeir
sem ekki eru sterkir námsmenn eigi að fara
á verknámsbraut.“
Þorsteinn telur grundvallarmisskilning
liggja í áróðri grunnskólanna.
„Þennan misskilning þarf auðvitað að upp-
ræta og hvetja í stað þess unglinga til að velja
sér nám eftir áhugasviði í stað þess að elt-
ast við ákveðna skóla. Unglingar taka gjarn-
an mið af hópnum og því skiljanlegt að þeir
keppist um inngöngu í vinsælustu skólana.
Því þarf að hvetja þá til sjálfstæðra ákvarð-
ana, gera þeim ljóst að þeir hafi val og að ekk-
ert sé athugavert við að velja annað en norm-
ið. Við búum enda við mikinn jöfnuð í skóla-
kerfinu á Íslandi og finnum hvarvetna gott
nám.“
Þorsteinn segist viss um að sér hefði liðið
vel í hvaða framhaldsskóla sem er enda sé
markmið skólanna og hagur að láta nemend-
um líða og líka vel.
„Mér líður afskaplega vel í Kvennó og finn
mig vel í bóknámi en sé nú að möguleikarn-
ir liggja annars staðar líka. Orðinn eldri og
þroskaðri hefði ég ugglaust valið mér nám
eftir áhugasviði og þá miklar líkur á að ég
hefði farið í annan framhaldsskóla. Ég hef þó
fyrst og fremst löngun til að læra og finn að
ég er alltaf að takast á við ný, spennandi og
áhugaverð efnistök.“
Eitt af því sem réð úrslitum hjá Þorsteini
þegar kom að skólavist í Kvennaskólanum var
möguleiki á að ljúka stúdentsprófi á þremur
árum.
„Það þótti mér spennandi kostur og hyggst
ljúka stúdentsprófinu á þremur árum. Eftir
stúdentinn ætla ég að taka ársfrí til að ljúka
raftónlistarnámi, vinna og ferðast um heim-
inn. Íslenskt nútímasamfélag krefst þess ekki
af mér að ljúka einu námi og finna mér ævi-
starf því tengt það sem eftir er. Ég get lært
allt mögulegt sem mun nýtast í hverju sem ég
tek mér fyrir hendur og sé fyrir mér að starfa
við eitthvað félagsfræðitengt en líka hvers
kyns listir. Nám er aldrei sóun því það nýt-
ist hvað með öðru og á meðan tækifæri gefst
ætti maður að læra eins mikið og hægt er.“
Nám er aldrei sóun
Þorsteinn Eyfjörð við Kvennaskólann í Reykjavík. MYND/DANÍEL
g 2013
ar, Börkur Guðmundsson, Laufey
na, Worldskills, í Leipzig í fyrra.
rafmagni
hreinlega heppinn að drepa mig ekki en
ppaði mig ekki,“ segir Börkur Guðmundsson
MYND/ÚR EINKASAFNI