Fréttablaðið - 30.08.2014, Page 26

30. ágúst 2014 LAUGARDAGUR| HELGIN | 26
Mér
finnst bara
rosalega
gaman að
vinna í
búð, ég er
bara búðar-
kona.
Lóa Dagbjört
Kristjánsdóttir
Svona er hann, alltaf í símanum,“ segir Lóa Dagbjört Kristjánsdótt-ir með bros á vör og nikkar í átt til sambýlismanns síns, Alberts Þórs Magnússonar, er þau taka á móti blaðamanni á skrifstofu Lin-
dex í Smáralindinni. Skrifstofan er reynd-
ar í heimilislegri kantinum, með stóru
leik- og sjónvarpsherbergi, setustofu og
rúmgóðu eldhúsi. Þau viðurkenna að skrif-
stofan er þeirra annað heimili.
Það eru rúm fjögur ár síðan þau Albert
og Lóa fengu hugmyndina að því að opna
útibú frá sænsku verslanakeðjunni Lindex
á Íslandi. Keðjan er einn helsti samkeppn-
isaðili Hennes og Maur itz og vel þekkt í
Skandinavíu en hún fagnar 60 ára afmæli
á árinu. Ævintýrið byrjaði við eldhúsborð-
ið heima en nú reka þau þrjár verslanir,
tvær á höfuðborgarsvæðinu og svo eru
þau nýkomin að norðan þar sem Akureyr-
ingar tók vel á móti þriðju búðinni.
Albert og Lóa hafa verið saman í 16
ár og eiga þrjú börn, þau Daníel Victor,
Magnús Val og Önnu Sóleyju. Fjölskyld-
an er samheldin, en með dyggri aðstoð
frá móður Lóu, Önnu, og föður Alberts,
Magnúsi, sameina þau fjölskyldulífið og
erilsama vinnudaga.
Vendi kvæði sínu í kross
Albert er frá Reykjavík en bjó í nokk-
ur ár með fjölskyldu sinni í Bandaríkj-
unum. „Þegar ég kom heim 12 ára fannst
mér ég vera mjög amerískur og margir
höfðu orð á því. Ég var smá öðru vísi,“
segir Albert sem stundaði nám í Verslun-
arskólanum og síðar lá leiðin í viðskipta-
fræði við Háskóla Íslands. Hann byrjaði
ungur að vinna hjá Vífilfelli og tók þar við
sinni fyrstu stjórnunarstöðu 18 ára gam-
all. Hann segist alltaf hafa haft gaman af
því að vinna.
„Þegar vinir mínir voru að fara út að
skemmta sér komst ég sjaldan með, ég
var alltaf að vinna. Sem var bara fínt
enda fannst mér það gaman.“
Síðar stofnaði Albert byggingarfyrir-
tæki með föður sínum en þar fékk hann
smjörþefinn af viðskiptaheiminum. Þá
gegndi hann stöðu framkvæmdastjóra
Atlantsolíu um hríð en ákvað svo skyndi-
lega að venda kvæði sínu í kross og fara í
framhaldsnám í viðskiptafræði í Svíþjóð.
„Margir voru undrandi á þessari
ákvörðun okkar að rífa fjölskylduna upp
enda höfðum við það mjög gott hér. Okkar
langaði hins vegar bæði að prófa að búa í
útlöndum og ég sá það í hillingum að sitja
undir tré með bók og slaka aðeins á.“
Hlutirnir æxluðust samt ekki alveg
eins og búið var að plana, enda segja þau
það vera rauðan þráð í lífi sínu, ævintýrin
virðast öðlast sitt eigið líf. „Í fyrsta tím-
anum leit kennarinn yfir hópinn og sagði
að hann væri mjög ánægður með breidd-
ina í bekknum. Allir ættu heima í þessu
námi nema einn nemandi, og benti á mig.
Svo hélt hann áfram með tímann og ég
sat eftir steinhissa og eiginlega pínu
móðgaður. Eftir tímann kallaði hann á
mig og ég spurði strax hvort hann gerði
sér grein fyrir því að ég og fjölskyldan
hefðum fórnað miklu til að vera hérna.
Kennarinn fór að skellihlæja og sagði mig
misskilja sig. Hann sagði að ég væri með
of mikla reynslu til að vera nemandi og
bauð mér kennarastöðu við háskólann,“
segir Albert hlæjandi og Lóa tekur undir.
„Þetta er mjög lýsandi fyrir Albert, hann
tekur allt alla leið. Alger fullkomnunar-
sinni og ég er meira svona slumpari. Við
eigum vel saman.“
Alltaf á fullu
Sjálf er Lóa sveitastelpa í húð og hár,
ólst upp í Flóanum þar sem hún lærði
að taka til hendinni. „Mamma og pabbi
eru bæði mjög dugleg og ég man ekki
eftir þeim öðru vísi en að vera að vinna.
Ég var mjög ung farin að hjálpa til við
húsverkin og mér fannst ég alltaf mjög
mikilvæg. Þannig er ég í dag, mér finnst
gaman að hafa einhver verkefni, eitthvað
fyrir stafni. Á erfitt með að sitja auðum
höndum og við eigum það sameiginlegt,
hjónin,“ segir Lóa.
Er það ekki lykillinn að velgengninni?
„Jú, ætli það ekki. Við erum stöðugt að
hugsa um hvað við getum gert næst.“
Hugmyndin að Lindex fæddist við eld-
húsborðið í Halmstad. Lóa uppgötvaði
nýjan heim þegar hún flutti til Svíþjóðar
með eldri strákana tvo, í fæðingarorlofi
með þann yngri. „Allt þetta vöruúrval,
sérstaklega af barnafötum og á viðráð-
anlegu verði. Þegar ég var kynnt fyrir
Lindex var ég strax alveg yfir mig hrifin
og hugsaði með mér að þetta yrði ég að
kynna fyrir mömmunum heima,“ segir
Lóa sem stofnaði í kjölfarið barnafata-
verslun á Facebook undir nafninu Emil
og Lína. Umgjörðin var eins lítil og hugs-
að getur enda hún eini starfsmaðurinn,
lagerinn lítill og myndirnar af fötunum
teknar inni í stofu. Viðtökurnar létu ekki
sér standa.
„Einn daginn þegar ég kom heim úr
vinnunni blasti við mér eldhúsborð þakið
innkaupapokum og pökkum, á horninu sat
Lóa með fartölvuna að pikka inn pantanir
á meðan hún gaf brjóst og þegar ég kom
ýtti hún tölvunni frá sér og sagði: „Nei,
nú vil ég ekki taka við fleiri pöntunum,
þetta er of mikið.“ Þá hugsaði ég, nú verð
ég að bretta upp ermar og hjálpa til,“ rifj-
ar Albert upp.
„Ég var í fæðingarorlofi og ætlaði að
njóta lífsins í Svíþjóð með strákunum.
Baka pönnukökur og hafa alltaf heima-
lagaðan mat. Ég var búin að vera í námi
á Íslandi og að vinna hjá Innovit og hrað-
inn var mikill. Þess vegna ætluðum við að
vera mjög slök í Svíþjóð og njóta okkar sem
fjölskylda. Svo uppgötvuðum við þar að við
erum ekki þessari týpur. Við erum alltaf á
fullu og njótum okkar best þannig.“
Með búð í bílnum
Eftirspurnin eftir barnafatnaðinum frá
litlu versluninni á Facebook var mikil
og þegar þau komu heim um sumarið í
frí ákvað Lóa að bjóða viðskiptavinum
sínum upp á heimakynningar. „Ég sendi
smá lager heim og við keyrðum hringinn
í kringum landið í kynningar. Það var
brjálað að gera og þetta var hörkuvinna.
Við fylltum skottið af fötum og slám úr
Ikea sem maður þurfti að skrúfa saman,“
rifjar Lóa upp hálfhlæjandi.
Þau komu síðan upp lítilli verslun í bíl-
skúr á Selfossi og þar ákváðu þau að taka
hugmyndina skrefi lengra, opna alvöru
verslun í samstarfi við Lindex.
Í dag eru fjögur ár síðan ævintýrið
byrjaði og þau óraði aldrei fyrir þeim
góðu móttökum sem síðar urðu raunin.
Lindex var opnuð í nóvember 2011 og
var stærsta opnun í sögu sænska fyrir-
tækisins staðreynd. Örtröð myndaðist í
Smáralindinni á opnunardeginum, hleypa
þurfti viðskiptavinum inn í hollum og lag-
erinn tæmdist. Loka þurfti búðinni í tæpa
viku til að fylla á og ráða fleira fólk til
starfa.
„Við gátum ekki ímyndað okkur þetta,
ekki í okkar villtustu draumum. Þetta var
algerlega langt fyrir ofan okkar vænting-
ar. Svíarnir voru orðlausir og í dag eru
þeir smám saman að fatta að Íslendingar
eru ekki sambærilegir við aðrar þjóðir.
Við séum einstök hvað þetta varðar. Við
eigum mjög gott samstarf við þau úti,“
segir Albert. Hann eyðir meiri tíma á
skrifstofunni við utanumhald á meðan
Lóa flakkar á milli búðanna.
„Mér finnst bara rosalega gaman að
vinna í búð, ég er bara búðarkona. Að
vera með fötin í höndunum, fá að stilla út,
hitta viðskiptavinina og leysa vandamál.
Þar nýt ég mín best og fæ bestu tilfinn-
inguna fyrir því hvað er í gangi. Ég dvel
langminnst á skrifstofunni,“ segir Lóa.
Bjuggu á lagernum
Fyrsta árið eftir að Lindex var opnuð
var fjölskyldan búsett á Selfossi, svo það
var dágóður spotti að keyra á milli. Á
Þorláksmessunótt 2011 voru þau hjón-
in á leiðinni á Selfoss með elsta dreng-
inn sinn í blindbyl, á tveimur bílum
sem voru fullir af jólagjöfum og mat.
Þeirra fyrsta jólatörn í búðinni að baki,
Lóa dauðþreytt og keyrði út af á Hellis-
heiðinni. „Ég horfði á eftir henni með
Daníel keyra út í skafl og það var vendi-
punkturinn fyrir okkur. Við ákváðum að
þetta gengi ekki lengur, til þess að þetta
gengi upp yrðum við að flytja í bæinn.
Við fundum húsnæði sem var ekki til-
búið strax svo í einn mánuð í millibils-
BYRJUÐU Í BÍLSKÚR Á SELFOSSI
Albert Þór Magnússon og Lóa Dagbjört Kristjánsdóttir hafa á fáum árum byggt upp eina farsælustu fatakeðju lands-
ins. Hugmyndina fengu þau í bílskúr á Selfossi, grunlaus um móttökurnar, sem voru framar þeirra björtustu vonum.
GÆÐASTUNDIR Þau Albert og Lóa leggja mikla áherslu á að sameina fjölskylduna og vinnuna enda eru þau bæði vinnu-
hestar sem er lykillinn að velgengni verslunarinnar. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
● 32.000 viðskiptavinir heimsóttu Lindex fyrstu
tvær vikurnar á Akureyri
● Við opnun í Smáralind seldi einn kassi meira en
söluhæsta verslunin í Ósló
● Heildarflatarmál sem Lindex á Íslandi starfar á
eru um 2.600 m2
● Starfsmenn áttu upphaflega að vera 10 til 12
en eru nú yfir 90
● Lindex hefur séð 2.200 börnum fyrir skólagögn-
um í Búrkína Fasó skv.skýrslu UNICEF
● Lindex Iceland Facebook-síðan er með tæplega
50.000 aðdáendur
● Lindex á Íslandi hefur haldið óbreyttu verði frá
upphafi og er hluti af neysluvísitölu Hagstof-
unnar
● Lindex hefur stutt baráttuna gegn brjósta-
krabbameini
Lindex í tölum
ástandi bjuggum við í alvörunni á lag-
ernum okkar í Kópavogi. Áttu að vera
bara nokkrir dagar en dróst á langinn,“
rifjar Albert upp og Lóa hristir hausinn.
„Það var nú meira ruglið. Ég var nýorð-
in ólétt af Önnu Sóleyju og ekki í mínu
besta formi. Þannig að það var fljótt sem
við áttuðum okkur á því að það gengi
ekki upp.“
Lágt verð aðalmálið
Það sem hefur einna helst vakið athygli
og ánægju meðal viðskiptavina hérlendis
er lágt vöruverð, þau fá oft athugasemd-
ir frá viðskiptavinum sem segja þetta
vera eins og að koma til útlanda.
„Við erum með góða samninga við
Lindex úti þar sem okkar helsta mark-
mið hefur alltaf verið að halda verðinu
lágu. Það er partur af upplifuninni og
því sem ég heillaðist af úti í Svíþjóð. Að
geta keypt gæðaföt á fjölskylduna á lágu
verði. Það hefur ekki hvarflað að okkur
að hækka verðið bara af því að við getum
það,“ segir Lóa og Albert kinkar kolli.
Verkefnalisti hjónanna tæmist seint en
næst á dagskrá er að opna fjórðu búð-
ina, nærfataverslun Lindex í Kringlunni,
eftir rúman mánuð. Einnig eru þau að
taka á móti nýrri línu sem fatahönnuð-
urinn heimsfrægi, Jean Paul Gaultier,
hannaði fyrir Lindex og kemur í versl-
anir hér á landi 8. október.
En er ekkert frí í kortunum?
„Við erum byrjuð að plana fjöl-
skyldufrí eftir áramót. Við erum ekkert
sérstaklega góð í að fara í frí og ef ég
þekki okkur rétt verðum við með vinn-
una bak við eyrað. Þrátt fyrir að vera
miklir vinnuhestar þá eyðum við mikl-
um tíma saman, fjölskyldan, við höfum
fundið leið til að sameina vinnuna og
gæðastundir með fjölskyldunni. Það var
alltaf planið,“ segir Albert að lokum.
Álfrún
Pálsdóttir
alfrun@frettabladid.is