Fréttablaðið - 09.10.2014, Blaðsíða 29

FIMMTUDAGUR 9. október 2014 | SKOÐUN | 29
Eitt sinn söng
hljómsveit-
in Stjörnukisi
„Viltu deyja?“.
En þetta er ekk-
ert hlaðborð,
þér stendur
ekkert til boða.
Athugaðu að
á meðan fjöl-
miðlar teyma
þig í gegnum
uppstrílaðar
fyrirsagnir og
myndasirkus
er raunveru-
leikinn að ger-
ast. Hann er
óáhugaverður.
Hann er soðnar
kartöflur, rúg-
brauð með úld-
inni síld. Ekki
kræsilegt hlað-
borð. Um dag-
inn reyndum
við, Kolbeinn Óttarsson Proppé
og Lommi, að búa til umræðu-
vettvang þar sem ekkert átti að
vera leyfilegt nema hið óáhuga-
verða í knattspyrnu, staðreyndir
og hughrif sem venjulega fá ekki
aðgang að fjölmiðlum. Innan
tveggja daga var Fréttablaðið
búið að stilla þessu upp sem ein-
hverju „skrímsli“ og gríni.
Geta fjölmiðlar ekki sætt sig
við einlæg leiðindi?
Mannsheilinn hefur tvær
leiðir til að bregðast við síend-
urtekinni einhæfri vinnu. Sú
fyrri, er stuðningsmenn Frétta-
blaðsins og annarra slíkra
megin straums miðla boða, er
að forheimskast, horfa bros-
andi á færibandið og leiklesa
yfir pakkningarnar gamlar
sápu óperur. Sú seinni, sem við
aðhyllumst og boðum, er að
stækka vöðvana í skeifunni,
sjá að tetra pak kassi #75 er
næstum einsog tetra pak kassi
#85. Njóta leiðindanna og skilja
betur en nokkur hvernig allt
fúnkerar. Hvorum aðilanum
vorkennum við frekar? Réttur-
inn til að láta sér leiðast og eiga
nógu mörg tækifæri til að vera
leiðinlegur er rétturinn til lífs,
að vera lifandi og að skilja lífið.
Hættum að óttast það að vera
leiðinleg. Hættum að óttast það
að láta okkur leiðast.
Keyrðum okkur út
Karnivalið er búið. Við keyrðum
okkur út, í vinnustaðaleikjum,
skemmtistaðasleikjum, í skríls-
látum við flllippskúnkana í
svörtu maríu og núna loks í ein-
hverju gríni á Feisbúkk. Það er
enginn brandari að hefjast hér
og það sem sagt verður næst og
næst og næst er ekki pönslæn.
Þetta er leiðinlegt. Óáhugavert.
Njótið þess án þess að hörfa.
Um þig kveður aldan og
andvarans sog,
þér óma leiðindi, hjarta
á grafið,
til þín horfa loftsalsins
þjótandi log,
til þín streymir sál mín,
sem leiðinn í hafið.
Almáttku leiðindi hrein og há,
ég hneigi mig ann ykkur
brennandi þrá.
Stjörnudjásnið sem
draugrifinn smokkur
draum við áttum um leiðann,
en vinsældir þá vógu okkur.
Svona orti Einar Benedikts-
son aldrei, enda var hann leið-
inlegt skáld. Hann hefði aldrei
ort um rifinn smokk, hvað þá
draugrifinn, enda varð það orð
aðeins til vegna stuðlasetningar.
En einmitt leiðindi Einars sem
skálds, tilgerðarleikinn, orða-
gjálfrið, gerði það að verkum að
hann var á endanum huslaður í
þjóðargrafreitnum. Innst inni
tignum við nefnilega leiðind-
in, sérstaklega uppskafnings-
leg leiðindi. Og hvað er upp-
skafningslegra og leiðinlegra en
óáhugaverðar upplýsingar um
fótbolta? Jú, algjörlega óáhuga-
Rétturinn til að vera leiðinlegur er rétturinn til lífs
verðar fótboltaupplýsingar.
Eitt orð getur dimmu í dags-
ljós breytt, ef drulluleiðinlegt
er það, orti Einar einmitt ekki
heldur, en hefði betur gert.
Hyllum hið óáhugaverða
Verkið Hellirinn eftir Mervy
Peake hefst einhvern tíma um
ísöld, þegar ung, falleg stúlka
gengur inn í ókunnugan helli
og fjölskyldan sem býr þar veit
ekki hvort henni beri að hylla
hana sem gyðju eða myrða. Að
sjálfsögðu fara þau hinn gullna
meðalveg og gera misheppn-
aða tilraun til að drepa hana.
Í þriðja og síðasta þætti leik-
ritsins er hafin kjarnorkustyrj-
öld og aðalhetjan rís upp úr lík-
hrúgu og æpir á áhorfendur:
„Ó! Heimurinn er óendanlega
skrítinn en ég get ekki dáið. Get
ekki dáið. Dauðinn fær ekki að
eiga mig.“
Og sjáið. Hellirinn. Þæginda-
ramminn. Það er brennisteins-
mengun í loftinu, og einhver-
staðar eru þeir farnir að stafla
líkunum – ekki þessum efnis-
kenndu, heldur hugmyndafræð-
inni. Voninni. Þeir einu sem
nenna að rísa upp úr líkhrúgun-
um eru þeir sem hafa enga aðra
trú en að dauðinn sé glataður.
Heilu turnarnir reistir til þess
eins að segja manninum með
ljáinn að fökka sér, vegir sem
gera okkur kleift að finna guð
í fjörunni, IKEA í Garðabæ og
eymdina á Selfossi – en engan
dauða.
Við örkum niður Laugaveginn
og lítum brosandi á gangstétt-
ina. Ekki líta upp, þá sjáið þið
heimsendasýnina sem hrynur
brátt af þakbrúninni. Ókunn-
ugar ufsagrýlur sem skaga fram
úr gráum veggbrúnum bygg-
inganna. Hinar óáhugaverðu
staðreyndir sem flestir kjósa að
hunsa.
Það eina sem við viljum er
tækifæri til að gefa lífinu, jafnt
sem dauðanum, puttann og hylla
hið óáhugaverða.
SAMFÉLAG
Kolbeinn
Óttarsson Proppé
Jón Örn
Loðmfjörð
Höfundar eru
áhugamenn um
leiðindi
Býður Ásdísi Guðmundsdóttur og Karólínu Ólafsdóttur
velkomnar til starfa
Á stofunni starfa fyrir:
Bjarki Hjálmarsson, Elsa
Sæný Valgeirsdóttir, Hildur
Kristín Sveinsdóttir, Hólmfríður
Þorsteinsdóttir, María Jónsdóttir
og Sigrún Konráðsdóttir
Þjónusta í boði:
Úrlausn og greining
stoðkerfisvandamála
Heilsustoð – stuðningur til
betra lífs
Vefjagigtaklúbbur hefst í þessari viku
Heilsufarsmælingar
Fræðsla og ráðgjöf
Hreyfigreining
Hægt er að panta tíma í sjúkraþjálfun í síma 564 4067
eða senda póst á sjukrathjalfunin@sporthusid.is
Sjúkraþjálfunin Sporthúsinu - Dalsmára 9-11 - Kópavogi
Ásdís Guðmundsdóttir Karólína Ólafsdóttir
➜Það eina sem við viljum
er tækifæri til að gefa
lífi nu, jafnt sem dauð-
anum, puttann og hylla hið
óáhugaverða.