Skessuhorn - 19.12.2012, Qupperneq 80

80 MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2012
Óskum Vestlendingum gleðilegra jóla og farsældar á nýju ári
Guð rún Jóns dótt ir er mörg um
kunn á Vest ur landi en hún hef­
ur búið í Borg ar nesi und an far­
in 25 ár og á þeim tíma lát ið mik­
ið að sér kveða í sam fé lag inu á ýms­
um svið um. Hún hef ur til dæm is
starf að við mark aðs­ og kynn ing ar­
mál, fjöl miðl un, menn ing ar mál og
einnig ferða þjón ustu. Störf henn ar
hafa gef ið henni verð mæta reynslu
í þess um mála flokk um og seg ir hún
að ríku leg menn ing ar hefð og saga
hér aðs ins geti nýst svæð inu vel í
kynn ingu sinni. Þá sat hún í sveit­
ar stjórn Borg ar byggð ar kjör tíma­
bil ið 1998­2002. Nú gegn ir Guð­
rún stöðu for stöðu manns Safna­
húss Borg ar fjarð ar í Borg ar nesi,
einn ar helstu mið stöðv ar menn­
ing ar lífs ins í Borg ar firði. Skessu­
horn fékk Guð rúnu í spjall þar sem
hún seg ir frá veru sinni í Borg ar­
nesi, reynslu sinni og skoð un um á
mark aðs­ og kynn ing ar mál um hér­
aðs ins og starf inu í Safna hús inu. Að
auki ræð ir hún um gagn rýni sína á
skáld sög una Kon an við 1000 gráð­
ur eft ir Hall grím Helga son sem
byggð er á ævi móð ur henn ar þar
sem hún kall ar eft ir meiri um ræðu
um hvar sið ferð is mörk skuli liggja í
heimi skáld skap ar ins.
Ólst upp á Suð ur nesj um
Guð rún fædd ist í Reykja vík og bjó
þar til sex ára ald urs þeg ar hún
flutt ist á samt móð ur sinni og stjúpa
á sveita bæ skammt frá Hvals nes­
kirkju sunn an við Sand gerði. „Hús­
ið sem ég ólst upp í brann á átt unda
ára tugn um, en það var báru járns­
klætt timb ur hús á einni hæð. Mað­
ur náði svo lít ið í gamla tím ann þá,
það var t.d. eng inn sími hjá okk ur
og ég man eft ir því þeg ar ljósa staur
kom við hús ið. Næsti bær hét Ný­
lenda, þar bjó gott fólk og sú fjöl­
skylda hef ur ver ið mikl ir vin ir mín­
ir alltaf síð an. Móð ir mín Bryn hild­
ur Ge orgía Björns son ólst mik ið til
upp í Dan mörku og Þýska landi en
fað ir minn Jón Magn ús son var héð­
an úr Borg ar nesi, nán ar til tek ið al­
inn upp í Gamla spari sjóðn um við
Skúla götu. Þau skildu þeg ar ég var
þriggja ára og ég á eng in al systk ini
en eign að ist sjö hálf systk ini," seg­
ir Guð rún.
Sterk tengsl
við Borg ar fjörð inn
Ung tengd ist Guð rún Borg ar firði
sterk um bönd um. „Ég átti líka góða
fóstru sem tók mik inn þátt í upp­
eldi mínu, hún hét Guð rún Brynj­
úlfs dótt ir og var fædd í Anda kíln­
um í byrj un 20. ald ar. Hún var mik­
ill sagna þul ur og hjá henni fékk ég
verð mæta inn sýn í gamla tím ann,
sér lega hér í Borg ar firði. Ég flutt ist
svo í Borg ar nes fyr ir um 30 árum
á samt afa mín um Birni Sv. Björns­
syni, en hjá hon um og seinni konu
hans Nönnu Eg ils Björns son var
ég frá því ég var ung ling ur. Nanna
heit in lést í um ferð ar slysi árið 1979
og það var okk ur þungt á fall. Fimm
árum síð ar flutt um við svo hing að
því mig lang aði alltaf í Borg ar nes.
Ég var hér mik ið sem krakki hjá
föð urafa mín um og ömmu og fór
þess utan líka mik ið um sveit irn ar
með fóstru minni, var t.d. á Ferju­
bakka og á Litlu brekku. Svo var
ég eitt sum ar í sveit á Gils bakka og
hluta úr sumri í Ferju koti, en Krist­
ján Fjeld sted bóndi þar var æsku­
vin ur og frændi pabba. Eft ir að ég
flutti í Borg ar nes kynnt ist ég svo
mann in um mín um Ein ari G. Páls­
syni og hans góðu fjöl skyldu. Við
gift um okk ur 1988 og eig um orð­
ið fjög ur börn, það elsta 25 ára
og það yngsta 16 ára. Þau heita
Nanna, Gréta Sig ríð ur, Elín El­
ísa bet og Páll. Okk ur hef ur fund ist
frá bært að búa í Borg ar nesi. Hér
er fólk ið gott og það er nota legt að
búa í sam fé lagi sem mað ur þekk­
ir vel. Svo er bæj ar stæð ið líka svo
fal legt og alls stað ar stutt í fal lega
nátt úru fjarð ar ins og þess njót um
við mik ið."
Fór úr tón list
í mark aðs mál
Guð rún lauk stúd ents prófi árið
1977 frá Mennta skól an um við
Tjörn ina. Tón list var henni hug­
leik in að mennta skóla lokn um.
„Eft ir mennta skóla fór ég í tón­
list ar nám og lærði á hörpu, bæði
hér lend is hjá góðri vin konu minni
Mon iku Abendroth en síð an við
Tón list ar há skól ann í Vín í tvö ár
og Moz ar te um í Salz burg í eitt ár.
Ég spil aði þó nokk uð á náms ár un­
um, t.d. með Sin fón íu hljóm sveit
Ís lands þeg ar það vant aði aðra
hörpu, en eft ir að Nanna heit­
in lést hafði ég ekki eirð í mér til
að halda tón list ar nám inu á fram.
Ég hafði á sumr in unn ið sem flug­
freyja, en líka í gesta mót tök unni á
Hót el Borg og fór þar í fullt starf
þeg ar ég hætti námi. Svo tók ég
leið sögu manns próf og hef síð­
an alltaf af og til leið sagt þýsk­
um ferða mönn um um land ið og
ýms um hóp um um Borg ar nes og
Borg ar fjörð," seg ir hún og kveðst
eft ir á að hyggja sátt með þá breyt­
ingu. „Ég sé í dag ekki eft ir því að
hafa hætt í tón list inni. Ég hef gert
svo margt ann að skemmti legt og
haft meiri tíma með fjöl skyld unni.
Síð ari ár hef ég svo mik ið unn ið
að kynn ing ar mál um, fyrst hjá Vír­
neti hf, svo Mark aðs ráði Borg firð­
inga og síð an hjá Land bún að ar há­
skól an um. Með þessu vann ég svo
í nokk ur ár sem dag skrár gerð ar­
mað ur hjá RÚV fyr ir Vest ur land
og sat í sveit ar stjórn. Árið 2006
byrj aði ég svo að vinna sem menn­
ing ar full trúi Borg ar byggð ar sem
þá varð jafn framt for stöðu mað ur
Safna húss Borg ar fjarð ar. Menn­
ing ar full trúa starf ið var svo lagt
nið ur fyr ir þrem ur árum og starf
for stöðu manns ins gert að 100 pró­
sent starfi. Í Safna húsi kann ég af­
skap lega vel við mig og hef mik inn
á huga á því sem þar er að ger ast,"
bæt ir hún við.
Fjöl skyld an mik il væg
Guð rún hef ur ver ið þátt tak andi
á samt eig in manni sín um í dans­
hópn um Spor inu und an far in ár og
Nota legt að búa í sam fé lagi sem mað ur þekk ir vel
Rætt við Guð rúnu Jóns dótt u r for stöðu mann Safna húss Borg ar fjarð ar í Borg ar nesi
Guð rún Jóns dótt ir. Ljósm. Páll Ein ars son.
Guð rún á samt Nönnu dótt ur sinni í fugla skoð un ar göngu í Húna vatns sýslu.
Ljósm. Elín El ísa bet Ein ars dótt ir.