Skessuhorn - 19.12.2012, Qupperneq 85

85MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2012
var líka hægt að fá nið ur greiðslu á
pöss un inni fyr ir ein stæða for eldra,
eins og hafði tíðkast í Reykja vík.
Þetta var sig ur. En það var tal að
illa um dag for eldra hér áður. Hins
veg ar var ég alltaf á kveð in í því að
verða góð í þessu og pass að börn­
in eins og ég vildi að gert væri við
mín eig in börn, það var og er mitt
mottó." Þeg ar spurt er um hvort
hún gæti hugs að sér að vinna með
annarri konu við þetta er svar ið af­
drátt ar laust nei. „Það myndi aldrei
ganga. Ég hef mín ar skoð an ir og vil
gera hluti eft ir mínu höfði eins og
t.d. með fjölda barna sem ég passa
og tek að mér, en hver og ein dag­
móð ir má ekki hafa fleiri en fimm.
Það er því best að ég starfi ein."
Fleira hef ur breyst
Þeg ar börn hafa ver ið á heim il inu
í yfir 30 ár er freist andi að spyrja
hvort þau eða um gjörð in hafi breyst
þenn an tíma. „Börn hafa breyst. Þau
kunna ekki að leika sér í dag. Þau
ætl ast til að fá allt og þar leik ur sjón­
varp ið lík lega stór an leik og tím inn
fyr ir þau er á byggi lega ekki eins mik­
ill og var. Fatn að ur hef ur líka breyst
mik ið. Ut an yf ir föt in eru mik ið betri
ef fólk nenn ir að klæða þau í það en
ekki er eins mik ið ver ið með ull ar­
flík ur og var. Kannski er það tími
for eldr anna sem barn ið þarf mest
í dag. En það sem kannski er verst
að for eldr ar þora varla að aga börn­
in sín og veita þeim upp eldi. Hvern­
ig held ur þú að fólki gangi að vinna
með líf ið ef það hef ur aldrei agað
sig eða ver ið beitt aga? Ég lærði það
fljótt að börn eru skyn söm og ganga
eins langt og þau geta. Því segi ég
aldrei „æ,æ“ þeg ar þau detta því þá
grenja þau úr sér aug un. En ef mað­
ur seg ir „hva, kom gat á gólf ið“. Þá
verða þau svo for vit in og fara að gá.
Þá er eng in á stæða til að halda á fram
skæl um, nema að stærri hlut ir séu í
gangi. Það þýð ir ekk ert að ögra dag­
mömm unni." Þungi þekk ing ar ligg­
ur í þess um orð um.
Alltaf með heit an mat
Nú er far ið að und ir búa mat inn
á með an er spjall að og fylgst með
smá fólk inu. „Ég er alltaf með heit­
an mat handa börn un um mín um
en ætl aði fyrst að vera með slugs á
föstu dög um, hafa létt an mat og gaf
mér þá að for eldr arn ir væru með
góð an mat heima á þess um degi.
En börn in urðu svo ó þekk og leið­
in leg að eft ir þenn an fyrsta og eina
föstu dag á létta fæð inu gerði ég það
aldrei aft ur. Og þau fá ekki puls ur
eða mixað an mat hjá mér. Mat inn
versla ég ekki fyr ir börn in nema í
Ein ars búð þar sem ég hef ætíð feng­
ið góða þjón ustu. Hér er sem dæmi
slát ur og kart öflumús í boði því
gam al dags heim il is mat ur er góð­
ur og laus við auka efni." Í dag eru
það kál böggl ar og soðn ar kjöt boll ur
sem verða í mat inn með kart öfl um.
Börn un um var rað að í barna stóla
og beisli sett á alla á með an mat­
ur inn sauð á elda vél inni. „Ör ygg ið
er fyr ir öllu. Höf uð högg eru ekk ert
grín," seg ir Gulla mamma um leið
og hún fest ir beisl ið á síð asta barn ið.
„Ég vil ekki að neitt komi fyr ir mitt
fólk enda er ég líka með beisli í öll­
um vögn un um. Börn in fara yf ir leitt
út. Ég læt þó veð ur og heilsu þeirra
ráða því."
Ger ist prjóna kona yfir
svefn tím ann
Við mat ar borð ið ríkti líka agi þótt
greini legt væri á hin um smáu mat­
ar gest um að til hlökk un in var tölu­
verð vegna þess sem í vænd um var.
Ekk ert fum eða fát við und ir bún ing­
inn og spjall að við borð ið á með an
unn ið var. „Þeg ar búið er að borða
og börn in kom in í ró þá ger ist ég
prjóna kona. Ég er að nýta spotta.
Prjóna svo lít ið á fyr ir bura en ekki
síst húf ur á að eins eldri börn. Þær
eru tvö fald ar yfir eyr un svo það þarf
ekk ert vesen með bóm ull eða eitt­
hvað ann að," og Gulla sýn ir lista vel­
gerð ar húf ur í mörg um lit um með
ýms um mynd um. „Ég geri allt fyr­
ir börn in mín og reyni að hugsa fyr­
ir þörf um þeirra. Ég lærði að prjóna
svona sem barn heima á Borg ar firði
og rifj aði það svo bara upp. Prjóna­
skap ur er góð ur með."
Ótal nám skeið
Þau eru ófá nám skeið in sem hef ur
þurft að fara á vegna starfans. Sum
nám skeið in hafa ver ið minna merki­
leg. Sál ræn skyndi hjálp er það besta
sem Gulla mamma hef ur far ið á en
það var Jón Jó hanns son djákni sem
hélt það. Guð laug missti son sinn
í mót or hjólaslysi fyr ir fimm árum.
Hún vill ekki ræða það frek ar en seg­
ir þó að þetta nám skeið hafi hjálp að
sér í eig in sorg. Þeg ar slík á föll dynji
á læri mað ur að lifa með því en sorg­
in hverfi ekki.
Ým is legt rek ur
á fjör urn ar
Að vera með fullt hús af börn um í
ríf lega þrjá tíu ár hlýt ur jafn framt
að þýða að stund um hafi orð ið að
hringja í lækni. Guð laug við ur kenn­
ir að svo sé. „Ég hef haft lækna í
bak hönd inni, það er rétt. En lengst
af hef ég geta hringt í Reyni lækni,
hafi ég lent í vand ræð um. Það er
ó met an legt. Sem bet ur fer hef ég
aldrei þurft að leita til yf ir valda
vegna barn anna. Ég hef bara sjálf
ver ið yf ir vald ið. Svo er skemmti legt
að segja frá því að ég hef oft ar en
einu sinni ver ið búin að passa börn
í nokkurn tíma þeg ar ég komst að
því ég var skyld for eldr un um. Það er
gam an að þessu."
Ég er bara
Gulla mamma
Hús Guð laug ar stend ur við skóla
á Vest ur göt unni. Oft er veif að yfir
göt una og kall að, hæ Gulla mamma
og þyk ir henni afar vænt um það.
„Ég er bara Gulla mamma. Ef ein­
hver kunn ug ur seg ir Guð laug við
mig en ekki Gulla, þá spyr ég bara
hvort ég hafi gert hon um eitt hvað.
En þessi börn mín koma alltaf aft ur,
það er bara spurn ing hvenær. Sum
veifa yfir göt una önn ur koma með
eig in börn í pöss un."
Á með an spjall að var þurfti auð­
vit að að sinna ung við inu. Skipt var
um bleiu og það er gert á gólf inu,
þar eru all ir ör ugg ast ir, við þessa
at höfn, bæði mamm an og barn­
ið. Gulla mamma ger ir sér lít ið fyr­
ir og sest flöt um bein um, þrátt fyr ir
að greini legt sé að ann að hnéð er að
angra hana. Enda við ur kenn ir hún
að beð ið sé eft ir lið skipt um í hné en
ger ir ekk ert meira úr því. „Það er
margt sem kem ur upp í þessu starfi.
Börn in eru sann ar lega börn en hvert
og eitt ber sinn per sónu leika sem
þarf að virða. Þau vilja aga, festu og
hlýju. Hér er þetta allt í boði. Það
eru sér stök for rétt indi að vera dag­
manna og jafn framt að fá að passa
sín eig in barna börn með fram öðr­
um. Ef ég gæti gef ið þeim helm ing­
inn af því sem þau gefa mér, þá væri
þetta full komn að." Það er kom inn
mat ar tími. Ekki vert að tefja leng ur.
Litl ar og stærri hend ur veifa blaða­
manni er hann hverf ur út um dyrn­
ar. bgk
Öllu þarf að sinna og ekki er hægt að láta smá fólk ganga með eitt hvað ó þægi legt
á boss an um. En þrátt fyr ir lé legt hné er skipt um bleiur á gólf inu, það er best og
ör ugg ast fyr ir börn in.
landsbankinn.is 410 4000Landsbankinn Akranesi
Gleðilega hátíð