Skessuhorn - 19.12.2012, Síða 98

98 MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2012
Erla Þórð ar dótt ir er frá Godda­
stöð um í Döl um þar sem hún fædd­
ist og ólst upp. Nú býr hún á Akra­
nesi. Erla er mik ið fyr ir handa vinnu
og föndr ar í frí stund um sín um. Hún
mál ar, saum ar, ger ir út saum og ým is­
legt fleira. Flest af þessu lærði hún á
unga aldri í barna skóla á Laug um og
seinna í Hús mæðra skól an um á Stað­
ar felli. Blaða mað ur Skessu horns sótti
Erlu heim og ræddi við hana um ver­
una í hús mæðra skól an um. „Frá átta
ára aldri til fimmt ánda árs var ég í
Lauga skóla í Hvamm sveit í Döl um.
Um haust ið 1970 fór ég í Hús mæðra­
skól ann á Stað ar felli og þar lærð um
við stelp urn ar ým is legt. Við fór um í
raun inni að heim an og það var auð­
velt að í mynda sér að mað ur væri far­
inn að búa og við lærð um snemma að
treysta sjálf um okk ur og að standa á
eig in fót um. Það var rosa leg breyt ing
að fara svona ung að heim an. Ég segi
það fyr ir mig að ég varð opn ari fyr­
ir vik ið og eign að ist mik ið af góð um
vin um í skól an um," seg ir Erla.
Gekk á ýmsu
Í hús mæðra skól an um fór mik ill tími
í alls kyns hús haldstengd an lær dóm.
„Það fyrsta sem við byrj uð um á að
læra um haust ið var slát ur gerð, svo
lærð um við vefn að, út saum, að sauma
með hönd un um og í sauma vél eft ir
snið um upp úr blöð um. Við lærð um
að baka og þjóna í eld hús inu þeg ar
veisl ur voru haldn ar. Svo var okk ur
kennt sér stak lega að starfa í þvotta­
hús inu, svo sem að flokka þvott inn.
Skítugi þvott ur inn okk ar var all ur
sett ur í haug á gólf ið og mig minn­
ir að við höf um ver ið fjór ar í einu
sem átt um að þvo af öll um hin um.
Það fyrsta sem við þurft um að gera
var að flokka hvað mætti þvo sam an.
Við þurft um bara að læra á mið ana á
föt un um og að þvo í hönd un um það
sem ekki mátti þvo í vél," seg ir Erla.
Stúlk urn ar lærðu þó ekki ein­
göngu heim il is störf. „Það gekk á
ýmsu í skól an um og við sett um upp
leik rit á árs há tíð og ann að á þorra­
blóti. Séra Þór ar inn Þór var prest ur á
Reyk hól um og hann kom og kenndi
okk ur að leika og var svo lít ið strang­
ur. Við urð um að læra alla rull una
svo rétt færi. Það kom líka mað ur að
kenna okk ur að syngja og það var bú­
inn til kór úr hópn um. Allt var þetta
gert til að stytta ver una og því vor um
við alltaf að gera eitt hvað."
Áttu 40 ára af mæli
Erla held ur sam bandi við stelp urn ar
sem voru með henni í hús mæðra skól­
an um. Þó þær hafi sinnt miklu námi
gafst líka tími fyr ir af þr ey ingu. „Við
vor um 24 stúlk ur sam an í skól an­
um þenn an vet ur og við höld um enn
sam bandi og hitt umst reglu lega. Við
átt um end ur fund í fyrra í til efni þess
að 40 ár voru lið in frá því við vor­
um í skól an um. Stelp urn ar voru alls
stað ar að af land inu en eft ir ver una á
Stað ar felli hafa marg ar orð ið bænda­
kon ur og sest að í Döl um. Við höf­
um oft hleg ið að því stelp urn ar þeg­
ar við hitt umst, hvað þetta var mik­
il drauma tíð. Að ég tali nú ekki um
strák ana sem fóru með okk ur á rúnt­
inn. Við feng um líka að fara á böll í
Búð ar dal. Þá kom upp það vanda­
mál að tvær stelp ur voru ekki nema
fimmt án ára og þær þurftu að fá leyfi
hjá sýslu manni til að kom ast inn á
böll in, þar sem að ald urs mark var 16
ára inn á böll in. Við feng um þó ekki
að fara á öll böll in og þeg ar við feng­
um að fara voru okk ur sett ar regl ur
og við urð um að gegna skóla regl um
þó við vær um að skemmta okk ur,"
seg ir Erla.
Stúlk urn ar fóru ekki oft heim yfir
vet ur inn. „Þó ég væri úr Döl un um
komst ég ekki meira heim en hin ar
stelp urn ar. Við vor um alltaf í skól­
an um og um helg ar líka. Skóla ár ið
var frá hausti til jóla og frá jan ú ar til
páska. Þá var frí og eft ir það vor um
við í skól an um til maíloka. Þá voru
skóla slit en mik ið grát ið því öll sam­
ver an var á enda. Yfir vet ur inn höfðu
for eldr ar okk ar ein stöku sinn um
sam band og for vitn uð ust um hvern­
ig okk ur liði."
Þakk lát fyr ir það sem
hún hef ur lært
Erla seg ist á nægð með það sem hún
hef ur lært á Laug um og í Hús mæðra­
skól an um. Þó er hún ekki viss um að
sömu kennslu hætt ir myndu líð ast í
dag. „Þeg ar ég var á Laug um í barna­
skóla var okk ur kennd handa vinna.
Krist ín Tóm as dótt ir, kona skóla­
stjór ans, kenndi okk ur og þá saum­
uð um við mjög mik ið, jafnt strák ar
sem stelp ur. Þannig lærði ég út saum,
því ég saum aði rosa lega mik ið þeg­
ar ég var barn. Þá var þetta keppni að
klára sem mest. Þetta þótti leið in legt
á þess um tíma en þeg ar upp er stað ið
er ég mjög þakk lát fyr ir hvað ég hef
lært. Það mætti marg ur kenna börn­
un um sín um í dag margt af þessu. Í
dag er ég já kvæð fyr ir því að senda
börn in í heima vist ar skóla, en í dag fá
þau bara að vera að heim an í fimm
daga í Reykja skóla. Ég byrj aði átta
ára í skól an um og þá vor um við lok­
uð inni í mán uð í senn til að læra. Ef
þetta væri svona í dag held ég að ein­
hverj ir myndu láta heyra í sér," seg ir
Erla að lok um.
sko
Þenn an út saum gerði Erla á Laug um
1966 þeg ar hún var barn og þætti
henni gam an að vita hvað spor in heita
í prufu klút þess um.
Vet ur inn á Stað ar felli var mik il drauma tíð
Rætt við Erlu Þórð ar dótt ur um Hús mæðra skól ann á Stað ar felli
Móð ir Erlu tók búta úr efn um sem hún átti og mældi þá og þvoði til að sjá hvað hún gæti not að efn ið í. Erla gerði slíkt hið
sama í hús mæðra skól an um og held ur þess um sið enn. Nú hef ur hún nýtt alla gömlu bút ana frá sér og móð ur sinni í vegg­
teppi.
Hér er helm ing ur inn af stúlk un um í Hús mæðra skól an um á Stað ar felli vet ur inn ´70­71.