Læknablaðið - 15.06.2000, Síða 12

ið.gjöf fexófenadín hýdróklóriðiog erýt.hrómýcíns eða ketðkónazóls samtfmis
f. Breytingarnar leiddú ekmif/^HfIfa á'öjýbilið og ekki til aukinna aukaverkana,
ni fexófenadíns í blðði eítir samhliða gjöf erýthrómýcíns og ketókónazóls virðist
ii með galli eða minnkunar á seytingu í meltingarvegi. Engar milliverkanir milli
idandi lyfiaiéiri innihalda ál- eða magnesíum hýdroxíð lilaup 15 mínútum lyrir
í meltingarveginum. Ráðlagr er að láta 2 klst. Ifða á milli inntöku fexófenadín
tovíkt1
auKin3 nfsgæði
^ 'ffevandi

Telfast töflur: ATC- flokkur R06 A X 26. Hver 120 mg tafla inniheldur: Fexofenadinum hydrodoricum 120 mg. Hvtr 180
hydrocloricum 180 mg. Töflurnar innihalda litarefnin títantvíoxíð (E-171) og járnoxíð (E-172) gult og rautt. Ábendingar: Töflur 120 mg: 6egn árstíðabundnu
ofnæmiskvefi (seasonal allergic rhinitis). Töflur 180 mg: Draga úr einkennum sem koma fram vegna langvinnspfsakláða (chronic idiopathic urticaria). Skammtar:
Tullorðnir og börn 12 Ara og eldri. Ofnœmiskvef: Ráðlagður skammtur af fexófenadín hýdróklóríði fyrirfullöfðna og börn eldri en 12 ára, er 120 mg einu sinni
á dag. Einkenni vegna langvinns ofsakláða: Ráðlagður skammtur af fexófenadín hýdróklóríðnýrir fullorðna og börn eldri en 12 ára er 180 mg einu sinni á dag.
Börn yngri en 12 ára: Virkni og öryggi fexófenadín hýdróklóríðs hefur ekki VeVið rannsakað hjá börnum yngri en 12 ára. Sérstakir áhœttuhópar: Rannsóknir á
sérstökum áhættuhópum (öldruðum, sjúklingum röeð skerta lifrar- eða nýrnastarfsemi) hafa sýpt að ekki ér nauðsynlegt að'öreyta skömmtum fexófenadín
hýdróklóríðs hjá þessum sjúklingum. Frábendingar: Lyfið er ekki ráðlagt sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjmri af innihaldsefnum lyfsins.
Varnaðarorð ogvarúðarreglur: Einsog gildir um flest ný lyf eru einungis til takmarkaðar upplýsingar um notktin lyfsiþs hjá öldruðum og sjúklingum sem hafa
askal varúðar við gjöf fexófenadínf«1«»«.rAHBmjaÆ. =* •
skerta nýrna- eða lifrarstarfsemi
og hefur þvj ekki áhrif á önnur lyf sem eru umbrotin þar. Komið hefur
leiðir til þess að þéttni fexófenadíns í blóði verður tvisvar til þrisvar sinnum .
borið saman við lyfin gefin sitt i hvoru lagi. Dýratilraunir hafa sýnt að aukin
•• vera vegna aukins frásogs í meltingarvegi og annaðhvort minnkunar á útski1
fexófenadins og ómeprazó hafa komið fram. Hins vegar veldur inntaka sýri
inntöku fexófenadín hýdróklóríðs minnkun í aðgengi, Ifkleea veana bindin
hýdróklórfðs og sýrubindandi lyfja sem innihalda ál og
vegna bindjng
—'fum. Með'
nga og brjóstagjöf: Engin reynsla er af notkun fexófenadín hýdróklóríðs hjá
barnshafandi konum. Eins og á við um önnur lyf aetti ekki að nota fexófenadín hýdróklórfð á meðgöngu, nema að tilætlaður árangur sé mikilvægari en möguleg
áhætta fyrir fóstrið. Engar upplýsingar eru fyrir hendi um innihald móðurmjólkur kvenna eftir töku fexófenadfn hýdróklóríðs. Engu að síður kom í Ijós, þegar
terfenadín var gefið mjólkandi mæðrum. að það útskilst í brjóstamjólkinni. Þvf er konum sem hafa börn á brjósti ekki ráðlagt að taka fexófenadín hýdróklóríð.
Akstur: Með tilliti til verkunar og verkunarháttar sem og þekktra aukaverkana er ekki líklegt að fexófenadín hýdróklóríð töflur hafi áhrif á aksturshæfni eða
hæfni til að stjórna vélbúnaði. í hlutlægum prófunum hefurTelfast ekki haft marktæk áhrif á starfsemi miðtaugakerfisins. Þetta þýðir í raun að sjúklingar
mega aka og vinna störf sem þarfnast einbeitingar. Engu að siður ér mikilvægt, þar sem fólk getur brugðist óvenjulega við lyfjum, að kanna viðbrögð hvers
og eins áður en farið er að aka eða vinna margbrotin störf. Aukaverkanir: ( klínískum samanburðarrannsóknunt voru algengustu aukaverkanirnar sem komu
fram eftirfarandi: höfuðverkur (7,3%), sljóleiki (2,3%), ógleði (1,5%), svimi (1,5%) og þreyta (0,9%). Tíðni þessara aukaverkana af fexófenadíni var svipuð og af
lyfleysu. í einstaka tilvikum hefur verið greint frá útbrotum, ofsakláða og kláða. Ofskömmtun og eitranir: Engin bráð eitrunartilvik af völdum fexófenadíns
eru þekkt. Staðlaðar aðferðir skal nota til að fjarlægja lyf sem ekki hefur frásogast. Blóðskilun fjarlægir fexófenadín hýdróklóríð ekki fullkomlega úr blóði.
Lyfhrif: Fexófenadin hýdróklórfð er H-]-andhistamín án róandi áhrifa. Fexófenadín er lyfjafræðilega virkt umbrotsefni terfenadíns. Lyfjahvörf: Fexófenadín
hýdróklóríð frásogast fljótt út í blóðið eftir inntöku, tneð Tmax u.þ.b. 1-3 klukkustundum eftir inntöku. Meðalgildi Cmax var u.þ.b. 494 ng/ml eftir 180 mg
skammt einu sinni á dag. Fexófenadín er 60-70% bundið plasmapróteinum. Umbrot fexófenadíns er hverfandi (i lifur eða utan lifrar), en það var eina efnið
sem fannst í þvagi og saur dýra og manna. Blóðþéttni fexófenadíns lækkar samkvæntt tveggja fasa ferli með helmingunartíma útskilnaðar frá 11 til 15
klukkustundum eftir endurtekna skammta. Lyfjahvörf fexófenadíns eftir einn skammt sem og eftir endurtekna skammta eru línuleg allt að 120 mg skammti
tvisvar á dag. 240 tng skammtur tvisvar á dag olli aðeins meira en línulegri aukningu (8,8%) í AUC í jafnvægi, sem bendir til þess að lyfjahvörf fexófenadíns
séu því sem næst línuleg við þessa skammta á milli 40 mg og 240 mg daglega. Talið er að útskilnaður sé aðallega meö galli en allt að 10% af þeim skammti
I sem tekinn er inn skilst út óbreytt með þvagi. Útlit: Töflur 120 mg, ferskjulitaðar og aflangar 16 mnt lengd, merktar 012. Töflur 180 mg ferskjulitaðar og
I aflangar, 17.6 mm lcngd, merktar 018. Pakkningastærðir og hámarksverð (1. apríl 2000); Töflur 120 mg: 30 stk. (þynnupakkað) 1.969 kr., 100 stk. (þynnupakkað)
5.062 kr. Töflur 180 mg: 30 stk. (þynnupakkað)
.498 kr.,100 stk
1) Day ]H. Et al. Ann Allergy Asthma Immunol 1997; 79: 553-40
2) Meltzer EO. Et al. Ann Allergy Asthma Immunol 1999; 83: 311-17
3) Howarth PH. Et al. J Allergy Clin Immunol 1999; 927-33
/ .- ■>• _____________________________________________________________________
(þynnupakkað) 6.455 kr. Afgreiðslutilhögun: Lyfið er lyfseðilsskylt. Greiðsluþátttaka: I
Heimildii
Umboðsaðili á íslandi:
Pharmaco hf.
Hörgatúni 2
210 Garðabæ