Læknablaðið - 15.06.2000, Blaðsíða 40

Seretide Diskus
Flixotide og Serevent í einu innöndunartæki.
Leiðir að einföldun astmameðferðar
Astmasjúklingur þar sem ekki næst að halda niðri einkennum með innöndunarstera og stuttverkandi 62- agónista. ► Seretide Diskus
Flixotide flutikason Diskus (t.d. 250 mg). Serevent salmeterol Diskus (t.d. 50 mg). ► Seretide Diskus (t.d. 50/250)2'
Pulmicort budesonide Turbuhaler. Serevent salmeterol Diskus. * Seretide Diskus
—
Pulmicort budesonide Turbuhaler. Oxis formoterol Turbuhaler. ► Seretide Diskus
Flixotide flutikason Diskus (t.d. 250 mg). Oxis formoterol Turbuhaler. ► Seretide Diskus
Seretide Diskus fæst í þremur styrkleikum.
Seretide Diskus 50/100
Seretide Diskus 50/250
Seretide Diskus 50/500
(salmeterol 50 mg
(salmeterol 50 mg
(salmeterol 50 mg
+ flutikason 100 mg).
+ flutikason 250 mg).
+ flutikason 500 mg).
Seretide Diskus
OldXU VVCI ILUrilti n UJ n l\ UD n(D ( ( t ... .
Innúöaduft (duft í afmældum skömmtum til innúðunar meö Diskus-tæki). Hver afmældur skammtur inniheldur: Salmeterolum INN, xinafóat 72,5 míkróg samsvarandi Salmeterolum INN 50 míkróg og Fluticasonum INN, propionat
100 míkróg, 250 míkróg eöa 500 míkróg. Ábendingar: Seretide er ætlaö til samfelldrar meöferðar gegn teppu i öndunarvegi, sem getur gengiö til baka, þ.m.t. astma hjá börnum og fullorönum, þar sem samsett meðferö (berkjuvikkandi
lyfs og barkstera til innöndunar) á viö s.s.: Hjá sjúklingum sem svara viöhaldsmeðferð meö langvirkandi berkjuvikkandi lyfjum og barksterum til innöndunar. Hjá sjúklingum sem hafa einkenni þrátt fyrir aö nota barkstera til innöndunar.
Hjá sjúklingum á berkjuvíkkandi meöferö, sem þurfa barkstera til innöndunar. Skammtar og lyfjagjöf: Lyfið er eingöngu ætlaö til innöndunar um munn. Benda þarf sjúklingum á aö nota lyfið reglulega til aö ná hámarks árangri,
jafnvel þótt einkenni séu ekki til staðar. Sjúklingar ættu að koma reglulega i læknisskoðun svo aö hægt sé aö fylgjast meö þvi aö þeir noti réttan styrkleika. Finna þarf lægsta skammt sem nær aö halda einkennum niðri. Sjúklingar
ættu aö fá þann styrkleika sem inniheldur viöeigandi skammt af flútíkasónprópíónati m.t.t. sjúkdómsástands. Ráölaqöirskammtar fyrir fullorOna oq börn eldri en 12 ára: Einn skammtur (50 mikróg+100 míkróg, 50 míkróg+250 míkróg
eða 50 míkróg+500 mikróg) tvisvar á dag. Séntnkiryúklingahópar. Ekki þarf aö breyta skömmtum hjá öldruðum eöa sjúklingum meö skerta nýrna- eöa lifrarstarfsemi. Skammtastœröir handa bömum 4 ára ogÆú: Einn skammtur
(50 míkróg salmeteról og 100 míkróg flútikasónprópiónat) tvisvar á dag. Ekki eru til upplýsingar um notkun lyfsins hjá börnum yngri en 4 ára. Frábendingar: Þekkt ofnæmi gegn einhverjum af innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorð og
varúöarreglur: Meöferö á teppu i öndunarvegi, sem getur gengiö til baka, ætti venjulega aö fylgja áfangaáætlun og svörun sjúklings ætti aö meta út frá klíniskum einkennum og lungnaprófum. Lyfið er ekki ætlað til meöhöndlunar a
bráöum einkennum. í slíkum tilfellum ætti aö nota stuttverkandi berkjuvíkkandi lyf (t.d. salbútamól) sem sjúklingar ættu ávallt aö hafa viö höndina. Aukin notkun stuttverkandi berkjuvíkkandi lyfja við astmaeinkennum gefur til kynna
versnandi astma. Skyndileg og hröö versnun sjúkdómsástands getur veriö lifshættuleg og sjúklingurinn ætti að vera undir eftirliti læknis. íhuga ætti aö auka skammtinn af barksterum. I þeim tilfellum sem lyfiö veitir ekki viöunandi
meöferö viö breytanlegri teppu í öndunarvegi ættu sjúklingar aö leita læknis. Viðbótarskammtur af barkstera kæmi til greina og sýklalyfjagjöf ef sýking er til staðar. Meöferð á ekki aö stööva skyndilega. Gæta ber varúöar við notkun
hjá sjúklingum með lungnaberkla eins og viö notkun allra annarra lyfja sem innihalda barkstera. Aögát skal höfö við notkun lyfsins hjá sjúklingum meö ofstarfsemi skjaldkirtils. Gæta ber varúöar þegar sjúklingar eru settir a
innúöaduftsmeöferð, sérstaklega ef grunur er á að starfsemi nýrnahettna sé skert eftir fyrri sterameöferö um munn. Flútikasónprópiónat oq nýmahettustarfsemin: Einhver lækkun á kortisólgildum i plasma getur sést hjá einstaka
fullorönum sjúklingum á háum skömmtum af flútíkasónprópíónati til innöndunar (t.d. > 1 mg/dag). Hinsvegar helst nýrnahettu- starfsemin venjulega innan eölilegra marka viö flútikasónprópiónatmeöferö til innöndunar.
Aukaverkana vegna bælingar á nýrnahettustarfsemi hefur ekki oröiö vart í klinískum rannsóknum hjá sjúklingum sem fengiö hafa viöhaldsskammta af flútíkasónprópíónati. Sérstaklega má nefna aö vaxtartruflun yngri sjuklinga er
ólíkleg. Kosturinn við meðferö með flútíkasónprópíónati til innöndunar er að hún ætti aö draga úr þörfinni á sterum til inntöku, en bæling getur oröiö á nýrnahettustarfsemi í nokkurn tíma hjá sjúklingum sem færöir eru af sterum til