Læknablaðið - 15.04.2003, Blaðsíða 68

Brúðkaupsafmæli sem
Ebixa 10 mg filmuhúðaðar töflur. ATC-flokkur: N06DX01.
Upplýsingar um lyfið (útdráttur úr SPC) Hver filmuhúðuð tafla
inniheldur 10 mg af memantínhýdróklóríði (samsvarandi 8,31 mg
memantín). Ábendingar: Meðferð sjúklinga sem haldnir eru
Alzheimers-sjúkdómi á nokkuð háu eða háu stigi. Skammtar og
lyfjagjöf: Töflurnar má taka með eða án matar. Fullorðnir:
Hámarksdagskammtur er 20 mg. Hefja skal meðferð með 5 mg
á dag fyrstu vikuna. Aðra vikuna skal taka 5 mg tvisvar á dag og
þriðju vikuna er mælt með 10 mg að morgni og 5 mg að kvöldi.
Frá fjórðu viku má halda áfram meðferð með ráðlögðum
viðhaldsskammti, 10 mg tvisvar á dag. Hjá sjúklingum með nokkuð
skerta nýrnastarfsemi er rétt að minnka dagskammtinn niður í 5
mg tvisvar á dag. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða
einhverju hjálparefnanna. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur
við notkun: Þar sem engar upplýsingar liggja fyrir varðandi
sjúklinga með verulega skerta nýrnastarfsemi (kreatínfn úthreinsun
innan við 9 ml/mín/1,73 m2) er ekki mælt með meðferð. Af
lyfjafræðilegum forsendum og einstökum tilvikum er mælt með
því að varúð sé viðhöfð þegar flogaveikisjúklingar eiga í hlut. Rétt
er að forðast samhliða notkun N-methýl-D-aspartats (NMDA,
taugaboðefni) blokka á borð við amantadín, ketamín eða
dextrómetorfan. Þessi efni verka á sömu viðtakaog memantín og
því geta óæskileg lyfjaviðbrögð (einkum tengd miðtauga-kerfi)
verið tíðari eða sterkari. Sumir þættir sem geta hækkað sýrustig
í þvagi geta krafist strangs eftirlits með sjúklingi. Meðal slikra
þátta eru gagngerar breytingar á mataræði, til dæmis úr kjötfæði
í jurtafæði, eða mikil inntaka sýru-bindandi lyfja. Einniggetur
sýrustig í þvagi hækkað vegna nýrnapíplablóðsýringar eða alvarlegra
þvagfærasýkinga í þvagrás af völdum Proteus baktería. Við flestar
klínískar rannsóknir voru sjúklingar sem nýlega höfðu fengið
hjartaáfall, ómeðhöndlaða blóðríkishjartabilun (NYHA-III-IV) og
óheftan, háan blóðþrýsting útilokaðir. Þar af leiðandi liggja litlar
upplýsingar fyrir og þarf að fylgjast vel með sjúklingum sem hafa
orðið fyrir ofangreindu. Milliverkanir: Vegna lyfjafræðilegra áhrifa
memantíns og verkunarmáta kann að verða vart við eftirfarandi
milliverkanir: Virkunarmáti bendir til þess að áhrif L-dópa,
dópamínvirkra efna og andkólínvirkra efna geti aukist við samtímis
meðferð með NMDA-blokkum, svo sem memantíni. Draga kann
úr áhrifum barbitúrsýrusambanda og sefandi lyfja. Samtímis gjöf
memantíns og krampalosandi efnanna, dantrólens eða baklófens,
getur breytt áhrifum þeirra og leiðrétting á skammti kann að vera
nauðsynleg. Samtímis notkun memantíns og amantadíns ber að
forðast, þar sem henni fylgir hætta á sturlun vegna lyfjaeitrunar.
Bæði efnasamböndin eru efnafræðilega skyld NMDA-blokkar.
Sama kann að eiga við um ketamín og dextrómetorfan. Skýrsla
hefur verið birt um eitt tilvik um hugsanlega hættu af samspili
memantíns og fenýtóíns. önnur lyf á borð víð címetidín, ranitidín,
prókaínamíð, kínidín, kínín og nikótín nýta sama katjóníska