Fréttatíminn - 13.06.2014, Side 25

H
V
ÍT
A
H
Ú
SI
Ð
/
S
ÍA
Salóme
Fannberg við
vefstólinn í
Flatey.
mjög upptekin af því að hún sé
kannski bara að fara að deyja
og verði ekki alltaf til staðar. Ég
mætti til hennar á hverjum degi
með myndavélina og fylgdist
með henni vefa, sem hún hafði
tekið upp aftur eftir að hún flutti
heim. En hún var ekki svo hrifin
af þessu því hún vildi ekki láta
sjá sig sem sjúkling.“
Myndin átti upphaflega að
vera um ævi og störf listakonun-
unnar Salóme en þróaðist svo
þar að auki út í að vera mynd
um sjálft sköpunarferlið og
hvað það er að gera mynd. „Allt
í einu var þetta orðið að mynd
um það hvernig ég mætti henni
með mitt handrit og mína hug-
mynd og svo um það sem hún
vill. Þetta fjallar því á endanum
um líf hennar en líka um sam-
band okkar og þá staðreynd að
hún vill ekki vera hluti af heim-
ildamynd. Mamma er bara til-
tölulega sátt við myndina í dag,
er stolt af mér og hefur gaman
af því að henni skuli ganga vel
en hún hefur engan áhuga á því
að vera einhver stjarna. Hún
hefur alltaf sagst vera með fleka
í undirbúningi til að flýja land
þegar myndin verði sýnd.
100% samstarfsverkefni
Salóme er fyrsta mynd Yrsu,
sem er lærð myndlistarkona líkt
og mamma hennar. Hún hefur
mestmegnis unnið videóverk
hingað til, auk þess sem hún
tekur myndir og málar. „Ég
fluttist til Bretlands frá Svíþjóð
til að læra myndlist og ákvað
svo að taka master í heimilda-
myndagerð í Barcelona. Þannig
að þegar ég kom hingað til að
gera myndina um mömmu hafði
ég ekki verið hér neitt að ráði í
mörg ár,“ segir Yrsa sem hefur
unnið á Elliheimilinu Grund
síðastliðin fjögur ár á milli þess
sem hún myndaði mömmu sína.
„Það eru auðvitað engir pen-
ingar í þessu, það litla sem mað-
ur fær fer í að borga öðrum sem
að myndinni koma. Ég fór alltaf
til Spánar til að klippa myndina
svo ég var alltaf að safna mér
peningum hér til að komast
aftur út og klippa meira. Ég vildi
vinna myndina úti, aðallega til
að fá fjarlægð á efnið og þar er
fólk sem talar sama tungumál
og ég. En það er auðvitað ekki
bara ég sem geri þessa mynd,
það er Helga Rakel framleiðandi
og Steffí klippari auk vina minna
á Spáni. Hún er 100% samstarfs-
verkefni.“
Tengir best við kynslóð
ömmu sinnar
Á döfinni hjá Yrsu núna er að
gera minni myndir sem eru
ekki jafn langar í vinnslu. „Mig
langar að gera heimildamyndir
sem jaðra við myndlist. Mér
finnst heimildamyndirnar
áhugaverður miðill sem kemur
miklu meira á óvart en skáld-
skapurinn. En svo langar mig
líka að taka fleiri ljósmyndir og
mála meira og skrifa. Ég nota
ekki bara kvikmyndaformið til
að tjá mig,“ segir Yrsa og bætir
því við að hún vilji líka prjóna
meira. „Mamma röflaði um það
í mörg ár að ég þyrfti að læra að
prjóna en svo var það vinkona
mín á Grund sem kenndi mér
það, hún hafði þolinmæðina sem
mamma hafði ekki. Ég á mjög
góða vini á Grund sem ég tengi
í raun miklu betur við heldur
en það Ísland sem er að finna
annarsstaðar. Þetta er það Ís-
land sem mér finnst í raun best,
kynslóðin hennar ömmu. Það
hefur verið mikið hlegið að mér
fyrir að vera með sömu áhuga-
mál og fólkið á Grund.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Ég á mjög góða vini á Grund
sem ég tengi í raun miklu
betur við heldur en það Ís-
land sem er að finna annars-
staðar. Þetta er það Ísland
sem mér finnst í raun best,
kynslóðin hennar ömmu.
viðtal 25 Helgin 13.-15. júní 2014