Fréttatíminn - 13.06.2014, Side 28

ÍS
LE
N
SK
A/
SI
A.
IS
/M
SA
6
82
19
0
3/
14
Mjólkursamlag KEA hóf framleiðslu á Ísbúa árið 1989.
Fyrirmyndin var hinn vinsæli Danbo-ostur frá Danmörku,
bragðmikill ostur með flauelsmjúka áferð og margslungið
bragð sem er í senn grösugt og kjötkennt með ávaxtasætu
í endann. Ísbúi parast jafn vel með sætu og söltu meðlæti
og er virkilega skemmtilegur eftir matinn.
ÍSBÚI
HERRALEGUR
www.odalsostar.is
T sering þýðir langlífi og Gyal þýðir sigur. Þetta eru algeng nöfn í Tíbet þar sem flest nöfn hafa mikla merkingu. Gyal er ekki eftirnafnið mitt því í Tíbet eru engin eftirnöfn,“ segir Tsering sem situr fyrir
svörum á meðan Kun Sung stússast í eldhúsinu. „Ég kom
hingað fyrir þrettán árum frá Indlandi en ég bjó í nokkur ár í
Dharamsla þar sem ég starfaði við tíbeska menningarmiðstöð,“
segir Tsering sem er menntaður í tíbeskum bókmenntum. „Ég
vann þarna í nokkur ár undir handleiðslu þýsks prófessors við
að safna í skrár öllu sem tengist tíbeskum bókmenntum alls
staðar að úr heiminum. Þetta var nokkuð skemmtilegt starf
en ég ákvað að fara á vit ævintýranna. Langt, langt í burtu, á
kaldan, dimman stað,“ segir Tsering og hlær.
Hló mikið að tómu strætisvögnunum
„Ég man hvað ég var hissa þegar ég vaknaði upp á Birkimel þar
sem ég bjó fyrstu árin mín hér. Ísland er eins ólíkt Indlandi og
hugsast getur. Hér er kalt en þar er heitt, hér er allt svo hreint
en þar er skítugt og hér er lítið af fólki en þar er ótrúlega mikið
fólk allsstaðar sem þú ferð. Ég man að ég kíkti út um gluggann
og spurði hvort það væri einhver frídagur því það væri bara
enginn á ferli. Svo fór ég út að ganga og sá strætisvagnana
keyra í hringi, tóma! Mér fannst þetta alltaf jafn fyndin sjón. Á
Indlandi eru strætisvagnarnir svo fullir að fólk þarf að hanga
utan á þeim,“ segir hann og hlær enn meira.
Tsering réð sig í byggingarvinnu stuttu eftir að hann kom
til landsins en fór svo að vinna á veitingastöðum og vann sem
sushi kokkur í nokkur ár. „Ég kom til að upplifa eitthvað nýtt
en ég viðurkenni að þetta voru mikil viðbrigði. Ég hafði aldrei
áður unnið svona líkamlega vinnu og svo var nokkuð erfitt
að venjast myrkrinu,“ segir Tsering, hlær og rifjar upp þegar
hann mætti nokkrum sinnum til vinnu um miðja nótt þegar
hann hélt að það væri komin dagur. „Það tók langan tíma að
venjast þessu. Í Tíbet og á Indlandi er alltaf nótt og dagur, ekki
stundum alltaf nótt og stundum alltaf dagur.“
Sex Tíbetar á Íslandi
Kun Sung flutti til landsins vegna ástarinnar en hann kynnt-
ist íslenskri konu sinni á Spáni þar sem hann vann í búddískri
menningarmiðstöð. Hann fluttist hingað fyrir þremur árum og
þeir Tsering voru ekki lengi að kynnast. „Við erum bara sex
Tíbetar á Íslandi svo það er erfitt að frétta ekki af því ef einhver
nýr kemur til landsins,“ segir Tsering. „Mig hafði lengi dreymt
um að opna eigin stað og í fyrstu langaði mig að opna sushibar.
En svo er komið svo mikið af sushi út um allt núna að ég ákvað
að gera eitthvað annað.
Þegar ég sá þennan stað hérna ákváðum við að gera svona
lítinn súpubar. Bara eitthvað einfalt og gott. Þetta er góð stað-
setning því hér er mikið af ferðamönnum,“ segir Tserign en á
meðan við spjöllum saman yfir tíbeskum tebolla koma nokkrir
hundblautir ferðamenn inn, margir hverjir nýkomnir úr sjóferð,
biðja um súpu til að hlýja sér og verða eitt bros þegar þeir taka
við stórri skálinni fullri af gómsæti.
Tíbetarnir Tsering Gyal og Kun Sung
Tsering reka saman súpustaðinn Ramen
Mono í Tryggvagötu. Tsering hefur búið
hér í þrettán ár en Kung Sun í þrjú. Þeir
þekktust ekkert áður en voru fljótir að
finna hvor annan þar sem aðeins sex
Tíbetar búa á Íslandi. Þeir njóta þess að
elda súpur frá grunni enda lengi verið
draumurinn að reka eigin stað.
Tsering Guyal og Kun Sung Tsering eru ánægðir með viðtökurnar á nýja staðnum sínum. Súpurnar segja þeir vera undir áhrifum frá Kína,
Japan og heimalandinu, Tíbet. Ljósmynd/Hari
Ramen Mumo
„Ramen eru japanskar eggjanúðlur en Momo er tíbekst
nafn yfir kínverska dumplings. Þetta eru okkar tíbesku
súpur en undir áhrifum frá Japan og Kína,“ segir Tsering.
„Ég nota líka Udon núðlur sem eru stærri og þykkari en
Ramen núðlurnar og eru úr hveiti. Svo gerum við sterka
kryddsósu eftir tíbeskri uppskrift fyrir þá sem vilja sterkt.
Við setjum líka smá þara í súpurnar en það eru áhrif frá
Japan, það er aldrei gert í Tíbet. En það langmikilvægasta
í súpunni er soðið og það fer líka mestur tími í það. Við
byrjum á því snemma á morgnana og látum það svo malla
í nokkra klukkutíma. Svona súpur eru mjög hversdags-
legar í mest allri Asíu, borðaðar allt árið um kring og á
hvaða tíma sólarhringsins sem er. Áður fyrr gerðu allir
sínar núðlur heima en nú eru þær oftast keyptar út í búð.
Á mínu heimili var það mamma sem gerði bestu núðlurn-
ar, miklu betri en pabbi,“ segir Tsering sem er farinn að
vinna á meðan við spjöllum enda komið úrhelli og æ fleiri
ferðamenn tínast inn í leit að heitri súpu. „Það góða við
þennan stað er hve lítill hann er, það er bara alltaf fullt hjá
okkur.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Núðlurnar hennar
mömmu bestar
28 viðtal Helgin 13.-15. júní 2014