Læknablaðið - 15.03.2010, Blaðsíða 82

Cymbalta"
"auloxetine HCI
STYTT SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS:Heiti lyfs lyfjaform og pakkningastærðir: CYMBALTA 30 mg hörð sýruþolin hylki eða CYMBALTA 60 mg
sýruþolin hylki. CYMBALTA 30 mg fæst I 28 hylkja pakkningum. CYMBALTA 60 mg fæst í 28 og 98 hylkja pakkningum. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hvert hylki inniheldur 30 mg eða 60 mg af duloxetini sem duloxetin hýdróklórið.
Ábendingar:Til meöferðar á alvarlegum þunglyndislotum (major depressive episodes).Til meöferðar á útlægum taugaverkjum vegna sykursýki hjá fullorðnum.Til meöferöar á almennri kvíðaröskun. Skammtar og lyfjagjöf: Til inntöku. Fullorðnir:
Alvarlegar þunglyndislotur: Ráðlagður upphafsskammtur og viðhaldsskammtur er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltíða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag hafa verið metnir með tilliti til öryggis í
klínískum rannsóknum. Hins vegar benda upplýsingar úr klínískum rannsóknum ekki til þess að sjúklingar sem svara ekki ráölögum upphafsskammti hafi gagn af hærri skammti. Svörun sést venjulega eftir 24 vikna meðferð. Mælt er með að
meöferö sé veitt i nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að foröast bakslag. Almenn kviðaröskun: Ráölagöur upphafsskammtur fyrir sjúklinga með almenna kviðaröskun er 30 mg einu sinni á dag með eða án matar. Fyrir sjúklinga sem svara
meðferð ekki nægilega vel á að auka skammtinn í 60 mg, sem er venjulegur viðhaldsskammtur hjá flestum sjúklingum. Upphafsskammtur og viðhaldsskammtur hjá sjúklingum sem þjást einnig af alvarlegum þunglyndislotum er 60 mg einu sinni á
dag. Skammtar allt að 120 mg á dag hafa sýnt verkun og hafa verið metnir með tilliti til öryggis í kliniskum rannsóknum. Auka má skammt upp í 90 mg eða 120 mg hjá þeim sjúklingum sem svara ekki nægilega vel 60 mg skammti. Aukning skammta
á að byggjast á klíniskri svörun og þolanleika. Mælt er með aö halda meðferð áfram í nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til aö koma i veg fyrir bakslag. Útlægir taugaverkir vegna sykursýki: Ráölagöur upphafsskammtur og viðhaldsskammtur
er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltíða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag gefiö í jöfnum skömmtum hafa verið metnir með tilliti til öryggis I klíniskum rannsóknum. Mikill einstaklingsmunur er á
plasmaþéttni duloxetins. Því gætu sjúklingar með ófullnægjandi svörun á 60 mg haft gagn af hærri skammti. Svörun við meðferðinni skal metin eftir 2 mánuði. Ólíklegt er að sjúklingar sem fá ófullnægjandi svörun I upphafi fái frekari svörun eftir
þann tima. Endurmeta skal ávinning meðferöarinnar reglulega (að minnsta kosti á þriggja mánaða fresti). Aldraðir: Ekki er mælt með skammtaaölögun hjá öldruðum sem eingöngu er byggð á aldri. Aldraðir skulu meðhöndlaðir með varúð eins og
við á um önnur lyf, sérstaklega með CYMBALTA120 mg/dag þar sem takmarkaðar upplýsingar eru til um notkun lyfsins við alvarlegum þunglyndislotum. Böm og unglingar: Ekki er mælt með notkun duloxetins fyrir böm og unglinga þar sem ekki
liggja fyrir nægjanlegar upplýsingar um öryggi og verkun. Skert lifrarstarfsemi: CYMBALTA má ekki að gefa sjúklingum með lifrarsjúkdóm með skertri lifrarstarfsemi. Skert nýmastarfsemi: Ekki er þörf á skammtaaðlögun hjá sjúklingum með væga
eöa miölungs skerðingu á nýmastarfsemi (kreatinin úthreinsun 30 til 80ml/min). Ekki má gefa sjúklingum með mikið skerta nýmastarfsemi (kreatínin úthreinsun <30 ml/min) CYMBALTA. Meðferð hætt: Forðast skal að hætta snögglega að taka
lyfiö. Þegar meðferð með CYMBALTAer hætt, skal skammturinn lækkaöur hægt og rólega á einum til tveimur vikum til þess að minnka hættu á fráhvarfseinkennum. Ef fráhvarfseinkenni koma fram eftir aö skammtur hefur verið lækkaður eða eftir
aö meðferð er hætt má íhuga að halda áfram meöferö á sama skammti og ávísað var áður. I framhaldi af þvi getur læknirinn haldið áfram að lækka skammtinn en mun hægar en áöur. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju
hjálparefnanna. CYMBALTAá ekki nota samhliða ósérhæfðum, óafturkræfum Mónóamín Oxidasa hemlum (MAO hemlum). Lifrarsjúkdómur með skertri lifrarstarfsemi. Ekki ætti að nota CYMBALTAsamhliöa fluvoxamini, ciprofloxacini eöa enoxacini
(þ.e. virkum CYP1A2 hemlum) því það veldur hækkaðri plasmaþéttni duloxetins. Mikiö skert nýmastarfsemi (kreatínín úthreinsun <30 ml/mln). Ekki má hefja meöferö með CYMBALTAhjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóm á vegna
hugsanlegrar hættu á hættulegri blóöþrýstingshækkun hjá sjúklingunum. Sérstök varnaöarorö og varúöarreglur viö notkun: Geðhæð og krampar: CYMBALTA skal notaö meö varúö hjá sjúklingum meö sögu um geðhæð eða sem hafa greinst
með geðhvarfasýki og/eöa krampa. Ljósopsstæring: Ljósopsstæringu hefur verið lýst og tengd við duloxetin, því ætti að ávisa CYMBALTA með varúð hjá sjúklingum með hækkaöan augnþrýsting eða með þekkta hættu á bráðri þrönghomsgláku.
Blóðþrýstingur og hjartsláttartiðni: Hjá sumum sjúklingum hefur duloxetin verið tengt hækkun á blóðþrýstingi og klínískt marktækum háþrýstingi. Þetta getur verið vegna noraðrenvirka áhrifa duloxetins. Greint hefur verið frá tilfellum af hættulegri
blóðþrýstingshækkun með duloxetini, sérstaklega hjá sjúklingum sem eru meö háþrýsting fyrir meöferö. Þar af leiöandi er ráölagt að fylgjast með blóöþrýstingi sérstaklega á fyrsta mánuöi meöferöar hjá sjúklingum með þekktan háþrýsting og/eða
aðra hjartasjúkdóma. Nota skal duloxetin með varúð ef aukin hjartsláttartiöni eöa hækkaöur blóðþrýstingur gæti stofnaö ástandi sjúklings i hættu. Einnig skal nota duloxetin með varúð með öðrum lyfjum sem geta skert umbrot þess. ihuga skal
annaöhvort lækkun skammta eða smám saman hætta meðferö ef sjúklingar finna fyrir viðvarandi hækkun á blóöþrýstingi meðan á duloxetin meöferö stendur. Hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóma á skal ekki hefja meöferð með
duloxetini. Skert nýmas/arfsem/.PIasmaþéttni duloxetins hækkar hjá sjúklingum með mikið skerta nýmastarfsemi sem krefst blóðskilunar (kreatinin úthreinsun <30 ml/min). Notkun með þunglyndislyTjum:Gæ\a skal varúöar sé CYMBALTA notað
samhliða þunglyndislyfjum. Sérstaklega er ekki mælt með samhliöa notkun sértækra afturkræfra MAO-hemla. Jóhannesarjurt:l\ön\ aukaverkana getur aukist ef CYMBALTA er notaö samhliða náttúrulyfjum sem innihalda Jóhannesarjurt (Hypericum
perforatum). Sjálfsvig.Alvarlegar þunglyndislotur og almenn kvíðaröskunP unglyndi er tengt aukinni hættu á sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaða og sjálfsvlgum (sjálfsvígstengdum atburöum). Þessi áhætta er til staöar uns marktækur bati fæst. Fylgjast
skal náið með sjúklingum uns bati fæst, því ekki er víst að batamerki sjáist á fyrstu vikum meöferöar. Almenn klinísk reynsla er að sjálfsvigsáhættan geti aukist á fyrstu batastigum. Aðrir geðsjúkdómar sem CYMBALTA er ávísaö fyrir geta einnig
átt þátt í aukinni hættu á sjálfsvígstengdum atvikum. Aö auki geta þessir sjúkdómar verið til staðar ásamt alvarlegu þunglyndi. Sömu varúðarráðstöfunum á þvi að fylgja þegar sjúklingar með alvariegt þunglyndi eru meðhöndlaöir og þegar sjúklingar
með aöra geðsjúkdóma eru meöhöndlaöir. Þekkt er að sjúklingum með sögu um sjálfsvígstengda atburði eða þeim sem hafa verulegar sjálfsvígshugsanir áður en meöferö er hafin er mun hættara við sjálfsvigshugleiðingum og sjálfsmoröshegöun
og þess vegna skal fylgjast náið með þeim meðan á meðferö stendur. Safngreining á gögnum úr klíniskum lyfleysusamanburðarrannsóknum á þunglyndislyfjum til meðferðar á geðsjúkdómum sýnir fram á að tilhneiging til sjálfsvígshegðunar er
rikari meöal sjúklinga, yngri en 25 ára, sem nota þunglyndislyf en þeirra sem fá lyfleysu. Dæmi eru um sjálfsvigshugsanir og sjálfsvígsatferii meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir að meðferð var hætt. Fylgjast skal náið með
sjúklingum sérstaklega þeim sem eru í sérstakri áhættu, einkum i upphafi meðferðar og ef skömmtum er breytt. Aðvara skal sjúklinga (og aöstandendur sjúklinga) um þörf á að fylgjast með hvort klinískt ástand versni, hvort um er að ræða
sjálfsvígshegðun eða sjálfsvígshugsanir og fylgjast með óvanalegum breytingum á hegðan og aö leita læknisaðstoðar samstundis ef þessi einkenni koma Uam.Útlægir taugaverkir vegna sykursýki:E\ns og viö á um önnur lyf meö svipuð lyfjafræðileg
áhrif (þunglyndislyf), eru einstaka dæmi um sjálfsvígshugmyndir og sjálfvígstilburði meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir að meðferð var hætt. Sjá upplýsingar hér að ofan um áhættuþætti sem tengjast sjálfsmorðstilhneigingum í
þunglyndi. Læknar skulu hvetja sjúklinga til að tilkynna um allar bölsýnishugsanir eða vanliðan. Notkun hjá bömum og unglingum undir 18 ára aldri:Engar klíniskar rannsóknir hafa verið framkvæmdar með duloxetini hjá bömum. Ekki ætti að nota
CYMBALTA til að meðhöndla börn og unglinga undir 18 ára aldri. Sjálfsvígstengd hegöan (tilraunir til sjálfsvigs og sjálfsvigshugsanir) og fjandskapur (aðallega árásarhneigð, mótþrói og reiöi) komu oftar fram í kliniskum rannsóknum hjá bömum
og unglingum sem voru meöhöndluö með þunglyndislyfjum samanborið við þau sem fengu lyfleysu. Ef samt sem áður er ákveðið að meöhöndla, byggt á kliniskri þörf, þarf að fylgjast vandlega með því hvort sjálfsvígseinkenni koma fram hjá
sjúklingnum. Aö auki skortir langtima upplýsingar um öryggi hjá bömum og unglingum á vöxt, þroska og vitsmuna og atferiisþroska. Blæðingar:Lýst hefur veriö óeölilegum blæöingum eins og flekkblæðingum, vefjablæðingum (purpura) og
blæöingum I maga og gömum hjá sérhæfðum serótónín endurupptöku hemlum (SSRI) og serótónin/noradrenalin endurupptöku hemlum (SNRI). Gæta skal varúöar hjá sjúklingum sem taka blóöþynningarlyf og/eða lyf sem vitað er að hafa áhrif á
starfsemi blóðflagna og hjá sjúklingum með þekkta tilhneigingu til blæöinga. Natríumlækkun i blóði:Mjög sjaldgæf dæmi eru um natriumlækkun I blóði, sérstaklega hjá öldruðum, þegar CYMBALTA er gefið. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem
eru i aukinni hættu á natríumlækkun I blóði; eins og aldraðir, sjúklingar með skorpulifur eða vessaþurrð og sjúklingar á þvagræsilyfjameöferð. Blóðnatriumlækkunin gæti veriö vegna tmflunar á seytingu þvagstemmuvaka (SIADH). Meðferð
hæff.Fráhvarfseinkenni eru algeng þegar meðferö er hætt, sérstaklega ef meðferð er stöðvuð skyndilega. ( kliniskum rannsóknum fengu u.þ.b. 45% sjúklinga sem meöhöndlaðir voru með CYMBALTA og 23% sjúklinga sem fengu lyfleysu
aukaverkanir þegar meðferð var hætt skyndilega. Hættan á fráhvarfseinkennum sem sjást hjá SSRI og SNRI lyfjum geta verið háð mörgum þáttum þ.á m. lengd og skammti meöferöar og hraða skammtalækkunar. Almennt eru þessi einkenni væg
eða hófleg, hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum allveruleg. Þau eiga sér yfirleitt stað á fyrstu dögunum eftir að meðferð er hætt, en örsjaldan hefur verið greint frá slikum einkennum hjá sjúklingum sem hafa óvart gleymt að taka skammt.
Almennt séð eru þessi einkenni skammvinn og ganga venjulega til baka innan 2 vikna, þó það geti tekiö lengri tima hjá sumum einstaklingum (2-3 mánuði eða lengur). Þess vegna er mælt með því að þegar hætt er á duloxetin meðferð sé það gert
hægt og rólega á tímabili sem spanni ekki minna en 2 vikur, allt eftir þörfum sjúklingsins. Aldraðir: Takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA120 mg hjá öldruöum sjúklingum með alvarlegar þunglyndisraskanir. Þess vegna skal gæta
varúöar þegar aldraöir eru meöhöndlaðir með hámarksskömmtum. Takmarkaðar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA hjá öldmðum sjúklingum með almenna kviðaröskun. Hvildaróþol/skynhreyfieirðaríeysi:Notkun duloxetins hefur verið tengd
myndun hvíldaróþols, sem einkennist af huglægu óþægilegu eða tilfinnanlegu eiröarleysi og þörf á hreyfingu og einnig oft vangetu til þess aö standa eða sitja kyrr. Þetta á sér oftast stað á fyrstu vikum meöferðar. Skaðlegt getur veriö að auka
skammta hjá þeim sjúklingum sem fá þessi einkenni. Lyf sem innihalda du/oxef/n.Mismunandi lyf sem innihalda duloxetin eru fáanleg við mismunandi ábendingum (meðferð við taugaverkjum vegna sykursýki, alvariegu þunglyndi, almennri
kvíöaröskun sem og áreynsluþvagleka). Forðast skal samhliöa notkun á fleiri en einu þessara lyfja.
Lifrarbólga/Aukin Ufrarensím:Greint hefur veriö frá lifrarskaða við notkun duloxetins, þar með taliö verulegri hækkun á lifrarensímum (>10 sinnum eðlileg efri mörk), lifrarbólgu og gulu. Flest tilvikin áttu sér stað á fyrstu mánuðum meðferðar. Mynstur
lifrarskemmdanna var aðallega innan lifrarfrumnanna. Nota skal duloxetin með varúð hjá sjúklingum sem meðhöndlaöir eru með öðrum lyfjum sem tengjast lifrarskaða. Súkrós/.CYMBALTA hörð sýruþolin hylki innihalda súkrósa. Sjúklingar með
mjög sjaldgæft arfgengt frúktósa óþol, glúkósa-galaktósa vanfrásog eða súkrasa-isomaltasa skort skulu ekki taka lyfiö. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Lyfsem verka á miðtaugakerfið: áhættan á gjöf duloxetins samhliða öðrum
lyfjum meö verkun á miðtaugakerfiö hefur ekki veríö metin kerfisbundið nema eins og lýst er i þessum kafla. Þar af leiðandi skal gæta varúðar þegar CYMBALTA er tekiö samhliða öðrum lyfjum og efnum sem verka á miötaugakerfiö þar með taliö
áfengi og róandi lyf (t.d. benzodiazepin lyf, morfinlík lyf, sefandi lyf, phenobarbital, andhistamin með róandi verkun). Monóamin Oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegna hættu á serótónín heilkenni skal ekki nota duloxetin samhliða ósérhæfðum,
óafturkræfum MAO hemlum eða innan minnst 14 dögum frá þvi aö meöferö með MAO hemlum var hætt. Miðað viö helmingunartima duloxetins skulu liða minnst 5 dagar frá því aö meöferö með CYMBALTA var hætt áður en meöferö með MAO
hemlum hefst. Fyrir sérhæfða, afturkræfa MAO hemla, eins og moclobemid, er hættan á serótónín heilkenni minni. Samt sem áður er ekki mælt með samhliöa notkun á CYMBALTA og sérhæfðum, afturkræfum MAO hemlum. Serótónin heilkenni:
mjög sjaldgæf dæmi eru um serótónin heilkenni hjá sjúklingum sem nota SSRI lyf (t.d. paroxetin, fluoxetin) samhliöa serótónvirkum lyfjum. Gæta skal varúöar ef CYMBALTA er gefið samhliða serótónvirkum þunglyndislyfjum eins og SSRI lyfjum,
þríhringlaga þunglyndislyfjum eins og clomipramini og amitriptylini, Jóhannesarjurt (Hypericum perforatum), venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli, pethidini og tryptophani. Áhrif duloxetins á önnurlyf. Lyfsem eru umbrotin af CYP1A2: engin
marktæk áhrif á lyfjahvörf teófýllíns, sem er CYP1A2 hvarfefni, þegar það var gefið samtímis duloxetini (60 mg tvisvar á dag). Lyf umbrotin afCYP2D6: duloxetin er miölungs öflugur CYP2D6 hemill. Þegar duloxetin var gefið 160 mg skammti tvisvar
á dag með stökum skammti af desipramíni, sem er CYP2D6 hvarfefni, jókst AUC desipramins þrefallt. Samtimis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar á dag) eykur jafnvægis AUC tolterodins (2 mg tvisvar á dag) um 71% en hefur ekki áhrif á lyfjahvörf
virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaölögun. Ef CYMBALTA er gefið samhliöa lyfjum sem eru aöallega umbrotin af CYP2D6 (risperidón, þrihringlaga geödeyfðarlyf [TCAsj svo sem nortriptýlín, amitryptýlin og ímipramin)
skal það gert með varúð sérstaklega ef þau eru með þröngan lækningalegan stuöul (svo sem flekainið, própafenón og metóprólól). Getnaðarvamartöflur og aðrír sterar: niðurstööur in v'rtro rannsókna sýna að duloxetin örvar ekki ensimvirkni CYP3A.
Sérstakar in vivo rannsóknir á milliverkunum lyfjanna hafa ekki verið framkvæmdar. Segavamarlyf og blóðflöguhemjandi lyf: Gæta skal varúöar þegar duloxetin er notaö samtimis segavamarlyfjum til inntöku eða blóöflöguhemjandi lyfjum vegna
hugsanlegrar aukinnar hættu á blæðingum sem rekja má til milliverkunar. Hækkanir á INR (Intemational Normalized Ratio) gildum hafa komið fram þegar sjúklingum er gefið duloxetin samtimis warfarini. Samhliða notkun duloxetins og warfarins
við stöðugt ástand I heilbrigöum einstaklingum I klíniskri lyfjafræöirannsókn sýndi hins vegar ekki fram á marktæka breytingu á INR frá grunnlínu eöa á lyfjahvörfum R- eða S- warfaríns. Áhrífannarra lyfja á duloxetin. Sýmbindandi lyfog H2 blokkar:
samtímis gjöf duloxetins og sýrubindandi lyfja sem innihalda ál og magnesíum eða meö famotidini hafi engin marktæk áhrif á frásogshraöa eða magn duloxetins sem frásogaðist eftir inntöku 40 mg skammts. Lyf sem hamla CYP1A2: þar sem
CYP1A2 tekur þátt I umbroti duloxetins, er líklegt að samhliða notkun duloxetins með öflugum CYP1A2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni á dag), sem er öflugur CYP1A2 hemill, lækkaði greinanlega plasma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 faldaöi AUCO-t. Því ætti ekki að gefa CYMBALTA samhliða öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxamini. Lyfsem hvetja CYP1A2: Þýöisgreining á lyfjahvörfum hafa sýnt að reykingamenn hafa næstum 50% lægri
duloxetin styrk I plasma samanborið viö þá sem reykja ekki. Meöganga og brjóstagjöf:Medganga.Ekki eru fyrirliggjandi neinar fullnægjandi upplýsingar um notkun duloxetins hjá þunguöum konum. Dýrarannsóknir hafa sýnt skaðleg áhrif á frjósemi
við almenna útsetningu duloxetins (AUC) sem var lægra en mesta kliníska útsetningin. Hugsanleg áhætta fyrir menn er ekki þekkt. Eins og með önnur serótónvirk lyf er hugsanlegt að nýburinn fái fráhvarfseinkenni ef móðirin tók duloxetin skömmu
fyrir fæöingu. Aöeins ætti að nota CYMBALTA á meðgöngu ef hugsanlegur ávinningur réttlætir hugsanlega áhættu fyrir fóstur. Konum skal ráölagt að láta lækninn vita ef þær verða þungaöar eða hafa í hyggju að verða þungaöar meöan á meðferð
stendur. örjósfag/öf.Duloxetin skilst mjög litillega út i brjóstamjólk manna, þetta er byggt á rannsóknum á 6 mjólkurmyndandi sjúklingum, sem ekki voru með bam á brjósti. Áætlaður daglegur skammtur ungbamsins á grundvelli mg/kg er u.þ.b.
0,14% af þeim skammti sem móðirin fær. Ekki er mælt með notkun CYMBALTA meöan á brjóstagjöf stendur yfir þar sem örugg notkun duloxetins hjá ungbömum er ekki þekkt. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla:Engar rannsóknir hafa
verið geröar til aö kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. CYMBALTA gæti valdið róandi áhrifum og sundli. Leiðbeina skal sjúklingum um að ef þeir finna fyrir róandi áhrifum eða sundli skulu þeir forðast athafnir sem gætu reynst
hættulegar, svo sem að aka eða stjóma vélum. Aukaverkanir:Algengustu aukaverkanimar sem vart varð við hjá sjúklingum á CYMBALTA meöferð voru ógleði, höfuðverkur, munnþurrkur, svefnhöfgi og sundl. Samt sem áður voru meirihluti algengra
aukaverkana vægar til miðlungs alvarlegar, þær byrjuöu venjulega skömmu eftir upphaf meðferöar og flestar höfðu tilhneigingu til að dvina, jafnvel þegar meðferö var haldið áfram. Áætluð tiöni: Mjög algengar (S1/10), algengar (21/100 til <1/10),
sjaldgæfar (21/1.000 til <1/100), mjög sjaldgæfar (21/10.000 til <1/1.000), koma örsjaldan fyrir (<1/10.000), tiðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tiöni út frá fyrirliggjandi gögnum).lnnan tiöniflokka eru alvariegustu aukaverkanimar taldar upp fyrst.
Sýkingar af völdum sýkla og snikjudýra: Sjaldgæfar Barkakýlisbólga. Ónæmiskerfi: Mjög sjaldgæfar:Bráöaofnæmisviöbrögö, ofnæmissjúkdómar. Innkirtlar Mjög sjaldgæfar: Skjaldvakabrestur. Efnaskipti og næríng: Algengar: Minnkuð matarlyst.
Sjaldgæfar: Hár blóósykur (einkum tilkynnt hjá sjúklingum með sykursýki). Mjög sjaldgæfar: Vessaþurrö, blóðnatriumlækkun. Tiöni ekki þekkt: óeðlileg seyting þvagstemmuvaka (SIADH). Geðræn vandamál: Algengar: Svefnleysi, uppnám,
minnkuð kynhvöt, kviði, afbrigðileg fullnaeging, afbrigðilegir draumar. Sjaldgæfar: Svefntruflanir, tannagnístran, vistafirring, sinnuleysi. Mjög sjaldgæfar: Geðhæð, ofskynjanir, árásarhneigö, reiði. Tíöni ekki þekkt: Sjálfsvigshugleiöingar,
sjálfsvígstengd hegðun. Taugakerfi: Mjög algengar: Höfðuverkur (14,3%), svefndrungi (10,7%), sundl (10,2%), Algengar: Skjálfti, náladofi. Sjaldgæfar: Vöðvarykkjakrampi, taugaóstyrkur, athyglistruflanir, svefnhöfgi, bragskynstruflanir, hreyfibilun,
fótaóeirö, slæmur svefn. Mjög sjaldgæfar: Krampi. Tíðni ekki þekkt: Serótónín heilkenni, utanstrýtueinkenni, hvíldaróþol, skynhreyfieirðarleysi. Augu: Algengar: Þokusýn. Sjaldgæfarljósopsstæring, sjóntruflanir. Mjög sjaldgæfar:Gláka. Eyru og
völundarhús: Algengar: Eymasuð. Sjaldgæfar: Svimi, eymaverkur. Hjarta: Algengar: Hjartsláttarónot. Sjaldgæfar: Hraötaktur, hjartsláttartruflanir ofan slegils, aðallega gáttatitringur. Æðar: Algengar: Andlitsroði. Sjaldgæfar: Hækkaöur blóðþrýstingur,
útlimakuldi, réttstöðublóðþrýstingfall, yfirlið. Tiðni ekki þekkt: Háþrýstingur, hættuleg blóöþrýstingshækkun. Öndunarfæri, brjósthol og miðmæti: Algengar: Geispar. Sjaldgæfar: Herpingur i kverkum, blóðnasir. Meltingarfæri: Mjög algengar: ógleöi
(24,3%), munnþurrkur(12,8%). Algengar: Hægöatregða, niðurgangur, uppköst, meltingartruflun, vindgangur. Sjaldgæfar: Maga-og gamabólga, ropi, magabólga. Mjög sjaldgæfar: Munnbólga, andremma, blóðhægðir. Tiðni ekki þekkt: Blæöing i
maga og gömum.L/fur og ga//:Sjaldgæfar: Hækkuð lifrarensím (ALT.AST.alkalískur fosfatasi), lifrarbólga, bráður lifrarskaöi. Tlöni ekki þekkt: Gula, lifrarbilun. Húð og undirhúð: Algengar: Aukin svitamyndun, útbrot. Sjaldgæfar:Nætursviti, ofsakláöi,
snertiofnæmi, kaldur sviti, Ijósnæmi, aukin tilhneiging til marbletta. Tiðni ekki þekkt:Ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni. Stoðkeríi og stoðvefur: Algengar: Stoðkerfisverkir, vöðvastifni, vöðvakrampar. SjaldgæfarVöövakippir. Mjög sjaldgæfar:
Kjálkastjarfi. Nýru og þvagfærí: Sjaldgæfar: Þvagteppa, þvaglátstregða, þvaghik, næturmiga, ofsamiga, minnkað þvagflæöi. Mjög sjaldgæfaróeðlileg lykt af þvaginuÆxlunarfærí og brjóst: Algengar: Ristruflun. Sjaldgæfarsáölátsröskun,
sáðlatsseinkun, kynlífsvandamál, blæöing I æxlunarfærum kvenna. Mjög sjaldgæfar: Tiöahvarfaeinkenni. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á ikomustað:A\gengar: Þreyta, kviðverkir. Sjaldgæfar: Einkennileg líöan, kuldatilfinning, þorsti,
kuldahrollur, lasleiki, hitatilfinning sérkennilegt göngulag. Tiöni ekki þekkt: Brjóstverkur. Rannsóknarniðurstöður: Algengar: Þyngdartap. Sjaldgæfar: Þyngdaraukning, hækkaður kreatín fosfókínasi. Mjög sjaldgæfar: Hækkað kólesteról i blóði. Einnig
hefur verið greint frá tilfellum af krampa og eymasuði að meöferö lokinni.Greint hefur verið frá réttstööublóöþrýstingsfalli og yfirtiði sérstaklega við upphaf meðferöar.Greint hefur verið frá tilfellum af árásarhneigð og reiöi, einkum við upphaf
meðferöar eða eftir að meðferð lýkur.Greint hefur verið frá tilfellum af sjálfsvigshugleiöingum og sjálfsvigstengdri hegðun meðan á duloxetin meöferð stendur eða stuttu eftir að meðferð lýkur.Algengt er að fráhvarfseinkenni komi fram þegar hætt
er að taka duloxetin (sérstaklega ef hætt er skyndilega). Algengast er að greint sé frá sundli, skyntruflunum (sérstaklega náladofa), svefntruflunum (þ.m.t. svefnleysi og ofsalegum draumum), þreytu, geðæsingi eða kvíða, ógleði og/eða uppköstum,
skjálfta og höfuöverk, bráðlyndi, niðurgangi, ofsvita og svima. Almennt gildir um sérhæfða serótónin endurupptöku hemla (SSRI lyf) og serótónin/noradrenalín endurupptöku hemla (SNRI lyf) að þessi einkenni eru væg eða hófleg og skammvinn,
hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum alvarleg og/eða langvinn. Þess vegna er mælt með lækkun skammta hægt og rólega þegar duloxetin meðferðin er ekki lengur talin nauðsynleg .Litil en tölfræöilega marktæk hækkun á fastandi
blóðsykri kom fram í 12 vikna bráöafasa I þremur kliniskum rannsóknum á duloxetini hjá sjúklingum með taugaverki vegna sykursýki sem meöhöndlaðir voru með duloxetini. HbA1c gildi voru stöðug bæöi hjá sjúklingum meðhöndluðum með
duloxetini og lyfleysu. I framlengdum fasa rannsóknanna, sem stóð i allt að 52 vikur, varð hækkun á HbA1c gildum hjá bæði duloxetin hópnum og þeim sem fengu heföbundna meðferð, en meðalhækkunin var 0,3% hærri hjá hópnum sem
meöhöndlaöur var með duloxetini. Það varð einnig litil hækkun á fastandi blóðsykri og heildarkólesteróli hjá sjúklingunum sem fengu duloxetin á meðan aö rannsóknargildi voru lítillega lækkuð í hópnum sem fékk heföbundna meðferð. Leiðrétt QT
bil (QTc) hjá sjúklingum á duloxetin meðferð var ekki frábrugðið þvi sem sást hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Enginn klinískt mikilvægur munur var á QT, PR, QRS eða QTcB mælingum milli sjúklinga sem fengu duloxetin og þeirra sem fengu
lyfleysu.Ofskömmtun:Greint hefur verið frá ofskömmtunartilfellum, eitt sér eða samhliöa öðrum lyfjum, með duloxetin skömmtum af stæröinni 5400 mg. Nokkur dauðsföll hafa átt sér stað, aöallega í blönduöum ofskömmtunartilvikum, en einnig með
duloxetini einu sér við u.þ.b. 1000 mg skammt. Einkenni ofskömmtunar (duloxetins eitt og sér eða í samsetningu með öðrum lyfjum) eru svefnhöfgi, dá, serótónin heilkenni, krampar, uppköst og hraðtaktur. Ekki er þekkt sértækt mótefni viö duloxetini
en ef serótónin heilkenni fylgir, má ihuga sértæka meöferð (svo sem cýpróheptadin og/eða stjómun á likamshita). Haldið öndunarvegi opnum. Mælt er með vöktun á hjarta og lifsmörkum, ásamt viöeigandi meðferö við einkennum og
stuðningsmeðferð. Magatæming kemur til greina skömmu eftir inntöku eöa hjá sjúklingum með einkenni. Lyfjakol geta veriö gagnleg til aö draga úr frásogi. Duloxetin hefur stórt dreifirúmmál og þvi óliklegt aö notkun þvagræsilyfja, blóðskipti og
blóðsíun komi að notum. MARKAÐSLEYFISHAFI: Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RA Houten, Holland. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS:Dagsetning fyrstu útgáfu
markaösleyfis: 17. desember 2004. Hámarkssmásöluverð skv. Lyfjaveröskrá (nóvember 2009). Lyfið er lyfseöilsskylt (R). Tryggingastofnun rikisins tekur þátt í greiðslu lyfsins (B-merkt). Cymbalta 30 mg hylki, 28 stk. 6.841 kr. Cymbalta 60 mg
hylki, 28 stk. 9.133 kr. Cymbalta 60 mg hylki, 98 stk. 28.405 kr. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 1. júll 2009. Frekari upplýsingar aö finna á www.serlyfjaskra.is
230 LÆKNAblaðið 2010/96