Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Qupperneq 23

IHVERJU FELAST BREYTINGARNAR OG HVAÐ FELA ÞÆR?
\giiðþjónastanna\ tíða (bls. 100); eitt háskólaár til [að hirja með\
reynslu (bls. 100); án þess [þó\ að verða þó var nokkurrar [sind-
legrar] óviðeigandi hugsunar (bls. 112); Var [mjög relígiöst
stemmdur\ í tniarbragðastöðu allan daginn (bls. 113); Aumur,
[sorglegur\ hryggilegur dagur (bls. 115); hafði enga [situation á
lager\ glóru í kollinum (bls. 115); beðið gið [grátandí\ yfirbugað-
ur um hjálp (bls. 115); [Örlítið augnablik\ Andartak staldraði ég
við (bls. 118); lásu latneska sálma ogbæniryfir líkinu, [hægt\ hratt
og mónótónt (bls. 122); Við fylgdum líkinu [með] og bárum log-
andi kerti. Gengim fast að grófinni meðan [hinn fjölmenní\ aðvíf-
andi söfnuður beið spölkom [frá\ undan (bls. 122-3); báðumst við
[allir fjórir\ fyrir (bls. 123); Úngar [skrautklæddar\ uppdubbað-
ar konur (bls..127), hélt aftur upp [að klaustrinu\ bratta klaust-
urgötuna (bls. 127); Hélt dyrunum opnum [með reservation og
h?-einni virðingi\ stillilega (bls. 127); Um morguninn [bað e'g\
fyrirbæn við gröf Ballins (bls. 128); Grípandi fagir er [lament-
ationin\ Harmagráturinn og get ég [ekki\ naumlega varist g'áti
við hina hátíðlegu framsetníngu, svo kveinandi [sorgþrúngin er
súngin\ sorgþrúngna (bls. 129); En [það er\ voðalega sterk taug
[sem\ togar mig aftur [á hinn bóginn\ hina leiðina (bls. 130); töl-
uðum um alt [möguleg og ómöguleg\ milli himins og jarðar
(bls. 135).
í flestum tilvikum miða breytingarnar hér að því að snyrta og bæta stíl-
irm. I einu tilviki verður þó um kúvendingu á merkingu að ræða: hæg og
mónótónt verður hratt og mónótónt. Nokkuð brosleg er orðlagsbreytingin
á eftirfarandi setningu (sem tengist reyndar lýsingunni á hinu ægilega
snýtíngaráhaldi Halldórs sem áður er um getið: Eg hef áldrei séð Ijótari hlut
á ævi minni enþennan klút, sýfilissár [er\ hlýtur að vera miklu fallega! (bls.
82). Hér er breyttngin frá er til hlýtur að vera líkust því að Halldór Lax-
ness hafi ekki viljað að lesendur hans fengju þá flugu í höfuðið að hann
hefði í raun séð sýfilissár.
Ef til vill mætti segja að í slíkum tdlvikum miði breytingar að því að
sótthreinsa textann og jafnvel einnig að breyta merkingarlegum áhersl-
um. Slík markmið koma skýrast í ljós í þeim fjölmörgu dagbókarfærslum
þar sem Halldór fjallar um baráttu sína við freistdnguna í líki kvenfólks.
Kannski var þetta erfiðasta glíman sem múnksefnið tmga háði innan