Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Page 146

ASLAUG THORLACIUS
ekki hafa brugðist við fölsununum með því að hrökkva inn í samtímann
og snúa sér að verkum hfandi listamanna sem sjálfir geta ábyrgst sinn
signatúr. Það er að núnnsta kosti ekki hægt að kenna fölsurunum um að
það skyldi ekki gerast - þar er miklu frekar við kaupenduma að sakast:
Að þeir sem vanir vom að stunda viðskipti með myndhst hafi ekki haft
kjark og þekkingu til að hera til að takast á við nýja vörutegund og hafi
þess vegna frekar kosið að leggja árar í bát.
Djúpt liggur hundurinn grafmn
Vandi okkar íslendinga er sá að við eigum efdr að koma okkur upp svo
mörgum hefðum. Það er stundum k\7artað yfir því að við kunnum ekki
að verðleggja nýja list, okkur „skorti verðmyndunarkerfi“. Það er í ratm
ekkert skrýtið þegar litið er til þess hversu stutt er síðan gamli markað-
urinn var og hét. Það eina sem sá markaður kunni að höndla með vom
málverk eftir gömlu meistarana. Listmarkaður er hins vegar ekkert ey-
land. Bresturirm er miklu víðar. Skólakerfið ætti að leggja mun meiri
rækt \dð að kenna nemendum að njóta listar. Listasöfnin þyrftu miklu
rýmri heimildir til innkaupa. Þau eiga að vera flaggskipin og standa fyr-
ir rannsóknum á yngri jafiit sem eldri list og þar ætti jafnframt að vera
mun meira rúm fyrir nýjabmmið í listinni. Listfræðirannsóknir þyrrfti
einnig að vera hægt að stunda utan safhanna og þá er ég ekki endilega að
tala um rannsóknir á borð við þær sem lögreglurannsóknin á fölsunar-
málinu útheimti. Myndlistargallerí sem standa undir nafni em teljandi á
fingram annarrar handar, í flestum tilvikum væri nær að tala um mynd-
listarbúðir eða uppboðshús annars vegar, hins vegar sýningarsali sem
eiga í afar tilviljanakenndum viðskiptum og eru því ekki beinir aðilar að
markaði með myndlist. Þessi upptalning er ekki til þess gerð að kasta
rýrð á það starf sem unnið er af því fólki og á þeim stöðum sem ég neíni.
Hún er hér eingöngu til að benda á það hversu langt við eigum í land.
Við komumst ekki með tærnar þar sem flestar nágrannaþjóðir okkar hafa
hælana.
Þótt það hafi síst verið ætlun mín að draga upp biksvarta mynd af
ástandinu verð ég að viðurkenna að þetta er ekki gæfuleg upptalning. Og
þó er ég ekki nema rétt að byrja romsuna. Því það er eins og það vanti
eitthvað í okkur, einhvers konar undirstöður tmdir skilning og virðingu
fyrir skáldskap og sköpun. Margir mtmu sennilega mótmæla þessari stað-
T44