Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Page 148

ASLAUG THORLACIUS
framkvæmd þessarar lagaskyldu, var vísað á bug af ríkislögreglustjóra þar
sem hann taldi álitaefnið ekki nægilega vel afrnarkað. I framhaldi af þtn
kærði Myndstef ákveðinn uppboðshaldara fyrir að standa ekki skil á þeim
fylgiréttargjöldum sem uppboðshúsið innheimti afverkum sem seld voru
á þremur tilteknum uppboðum. I þessum tihdktun var gjaldið sem sagt
innheimt en því ekki skilað tdl handhafa höfundarréttarins. Sh'kt er ekk-
ert annað en þjófhaður. Samt virðast yfirvöld ekki taka við sér - nú er hð-
ið rúmt ár frá því kæran var lögð fram en engin viðbrögð hafa fengist frá
ríkislögreglustjóra.
Fleira má nefha. Listinn yfir þá listamenn sem Alþingi heiðrar með
launum speglar skilningsleysið á mikilvægi mjmdlistarinnar ágædega. A
meðan merkustu myndlistarmenn þjóðarinnar geta ekki sest í helgan
stein í ellinni af því að þeir hafa ekki öðlast nein i ífeyrissjóðsrétti n di út-
hlutar Alþingi heiðurslaunum tdl bráðungs fólks úr öðrum listgreinum
eða fólks með ágæta afkomu eftir heila starfsævi sem fastráðnir starfs-
menn listastofhana. Með fullri tdrðingu fyrir því ágæta listafólki sem
þiggur þessi heiðurslaun þykir mér þetta nokkuð skakkt. Líklegasta
skýringin er sú að alþingismenn þekki ekki til myndlistarmanna og beri
ekki skynbragð á góða samtímalist. Kópavogskaupstaður sem hreykir sér
af menningarstuðningi sínum, tónhstarhúsi og listasafhi er í þann rnund
að henda á haugana stóru listaverkd eftdr einn okkar mætustu myndlistar-
manna, Magnús Pálsson, en verkið prýðir Snælandsskóla. Vonandi sjá
Kópavogsbúar að sér en þeir sem stjórna bænum virðist ekki sjá neinn
hag í að greiða fyrir viðgerðir á verkinu sem bænum var þó nánast gefið
en það var á sínum tíma kostað af Listskreytdngasjóði ríkisins. Astæðan
er nokkuð augljós að mínu matd: Bæjarstjórnin hefur ekki smekk fyrir
verkinu og tekur ekki mark á sérfræðingum sem eru á annarri skoðun.
Það er nefhilega landlægur kvilli að halda að myndlist sé grein sem allir
hafi vit á bara vegna þess að allir geta haft á henni skoðun. En það er auð-
vitað fjarri lagi. Dettur einhverjum í hug að halda því fram að allir hafi
vit á því sem nýjast er af nálinni í eðlisfræði eða læknisffæði? Það efast ég
um. Eg hef stundum skoðun á lögffæðilegum álitamálum en það hvarfl-
ar ekki að mér að halda því ffam að ég hafi vit á lögfræði og aldrei dyttd
mér í hug að ég, með mína menntun og reynslu, gætd orðið dómari.
Sama gildir um myndlistdna. Gott dæmi um það að almenningur og
stjómvöld era ekki alltaf samstíga því sem gerist í hstum er sýning Jónas-
ar ffá Hriflu sem hann settd upp, sem ffægt er orðið, saintímalistdnni tdl
146