Þjóðlíf - 01.05.1986, Blaðsíða 67

Um þetta væri nær aö spyrja unglinga en miðaldra
bókmenntafræðing. Og það væri gaman að athuga
hvaða lesefni er vinsælt hjá unglingum, og í hvaða
mæli. Útgefendur ættu að vilja kosta slíka skoðana-
könnun, því unglingabækur eru meðal þess sem
bestselst hjá þeim. Raunar liggurfyrir umfangs-
mikil rannsókn um þetta efni ítölvum Félagsvís-
indadeildar Háskólans og bíður úrvinnslu. Fyrir
tuttugu árum birtist viðamikil könnun dr. Símonar
J. Ágústssonar á lestrarvenjum barna og unglinga.
Samkvæmt henni lesa unglingar alls kyns bækur,
áhugasvið þeirra reyndist mjög vítt þótt hefð-
bundnar drengja- og telpnabækur væru vinsælast-
ar. En hvað sem könnunum líður væri lítandi á
fáeinar bækur út frá spurningu fyrirsagnar
þessarar greinar.
Þeir sem þetta lesa eru eða hafa allir
verið unglingar og muna að unglingar
eru með ýmsu móti, rétt eins og annað
fólk, en þetta er undarlegt æviskeið
þegar fólk finnur skarpt fyrir tilverunni
en eðli hlutanna er hverfult, einkum eðli
manns sjálfs. Er þá ekki best fyrir ungl-
inga að þeim sé komið í kynni við alls-
kyns bókmenntir, Ijóð, leikrit og sögur,
svo þeir geti valið það sem þeim hentar
hverju sinni? Fyrst unglingareru að
verða fullorðnir þurfa þeir bækur full-
orðinna. Og því ætti að taka með jafn-
aðargeði þótt unglingar gleypi í sig rusl,
þeir geta ekki vaxið upp úr því öðru vísi.
Þeir eru að læra hlutverk og það er af
djúpri þörf sem þeir leggjast í bækur
höfunda eins og Hammond Innes og
Alistair McLean. Þeir þurfa að átta sig á
karlmennskudýrkuninni sem gegnsýrir
samfélagið. Framhjá henni komast þeir
ekki, en það má hjálpa þeim við að
yfirstíga hana með rökræðum um
svona bækurog kvikmyndir, hversé
meiningin með þeim, af hverju aðal-
persónan sé höfð svona o.s.fn/. Sjálf-
ÞJÓÐLÍF 67