Þjóðlíf - 01.06.1988, Blaðsíða 34

MENNING
GALLERÍ
SVART Á HVÍTU
Laufásvegi 17, 101 Rvík. Sími 2 26 11
Opið alla daga nema mánudaga 14—18
HULDA HÁKON
SIGURÐUR
GUÐMUNDSSON
BRYNHILDUR
ÞORGEIRSDÓTTIR
GEORG GUÐNI
HELGI ÞORGILS
FRIÐJÓNSSON
KARL KVARAN
GUNNAR ÖRN
JÓN AXEL
PIETER
HOLSTEIN
GRETAR
REYNISSON
Gallerí
SVART Á HVÍTU
Laufásvegi 17, 101 Rvík. Simi 2 26 11
Opið alla daga nema mánudaga 14—18
unarsemi. Þetta er dæmigert fyrir fyrstu við-
brögð margra. Hann hélt að ég væri eitthvað
bilaður og spurði konu mína hvort svo væri.
En ég hafði gaman af þessu. Fólk sér oft ekki
hina vísindalegu og fagurfræðilegu hlið
safnsins.“
Er þetta ekki limadýrkun eða karlremba?
„Jú, jú, frjósemis og Freysdýrkun enda
veitir ekki af í samfélagi þar sem sauðkindin
og þjóðin jarma í kór, svo er þetta mesta
veðravíti á jörðinni. Þetta er hvatning til
aukinnar frjósemi í landinu. Þetta er útyfli og
áberandi að sama skapi. Veldissproti kúgun-
ar karlmannsins og ekki að ástæðulausu að
karlinn hefur ríkt í fjölskyldunni frá örófi
alda. í öðrum þjóðfélögum var reðurinn
dýrkaður og á miðöldum var þessi búnaður
utanklæða og karlar gengu með kýl. Þetta er
karlremba og ég skammast mín ekkert fyrir
það.“
Þegar ég spyr Sigurð um sjaldgæfa safn-
gripi nefnir hann hvali, sem ekki verða
drepnir hér við land á næstunni, „og engu
dýri hefur verið útrýmt á og við landið nýlega
svo ég viti,“ segir hann og bætir við: „Það
hefði verið gaman að eiga undan einhverjum
fornkappa eða múmíu en það verður víst
aldrei.
Væri ekki reynandi að auglýsa? spyr ég í
spaugi.
„Ég reyni að halda þessari iðju utan fjöl-
miðla en ef einhver les viðtalið vil ég nota
tækifærið og lýsa eftir íslenskum hundi, forn-
ættuðum ketti og rostungi, svo vil ég fá ein-
hvern góðan íhaldsmann, ef þeir hafa svona
eintök undir höndum," segir Sigurður hlæj-
andi. „Sumt á ég í nokkrum eintökum og
verkun safngripa til geymslu er með ýmsum
móti og nota ég aðallega formalín, sútun og
sílikonfyllingu. Refurinn er þó í uppáhaldi
enda er hann í fallegustu flöskunni.
Búrhvalsreðurinn er stærstur þó ég eigi
bara fremsta hlutann. Hann er nokkurra
metra langur, einnig langreyðarlimurinn en
það minnsta er hagamúsin. Það er mjög
smátt undir henni en gegnir sama hlutverki
með sama árangri."
Ert þú ekki með fólk í vinnu við útvegun
safngripa?
„Margir hafa verið mér hjálplegir og má
nefna strákana í Hvalstöðinni, einnig hafa
vinir mínir heitið mér sínu eintaki, en til þess
verð ég að lifa þá. Ef það bregst er tilbúin
flaska undir mitt eintak. Ekki má gleyma
vini mínum á Húsavík sem útvegar mér seli.
Að ógleymdum vinum mínum í bændastétt.
Það var erfiðast að útvega geithafur en nú
á ég tvo. Auðveldust eru dýr sem falla til í
sláturhúsum, starfsmenn þeirra hafa alltaf
tekið mér vel.
Furðulegasta lögunin spyrð þú. Skapnað-
ur manna og dýra er misjafn og ekkert er
öðru furðulegra, en gölturinn er með sinn
eins og tappatogara fremst og sum dýr hafa
bein í honum.“
Um ráðstöfun safnsins eftir sinn dag nefnir
Sigurður samtök listamanna eða Hið ís-
lenska bókmenntafélag, „svo getur það erfst
í karllegg segir hann alvarlegur í bragði.“
Er þér alvara með þessum áhugamálum og
skoðunum?
Nú hlær hann enn og svarar: „Að sjálf-
sögðu, það er misskilningur að ég sé að fíflast
eða spila með fólk. Það hvarflar aldrei að
mér. Flestir verða hissa á þessum áhugamál-
um án augljósrar ástæðu. í öðru lagi er einn
og einn maður sem tengir þetta geðrænum
vanda og afbrigðilegu gildismati. Sumir fara
hjá sér en flestir líta þetta sömu augum og ég
og hvetja mig til dáða.“
Þufa tippin ekki viðhald?
„Þau sútuðu þarf að rykhreinsa, svo er
rakastigið mikilvægt, en ég hef aldrei tekið
eftir tilfinningum eða breytingum á þessum
líffærum við gestakomur."
Verðurðu ekki hræddur við að fara út úr
húsi eftir svona viðtal, sem viðkvæmt fólk
myndi kaila dónalegt?
„Nei, nei, enda eru landar mínir gáfaðir og
víðsýnir," segir þessi glaðlyndi og jákvæði
maður þegar við kveðjumst við dyrnar á
heimili hans.
Magnúz Gezzon
34