Ægir - 01.05.2005, Síða 41
41
U M H V E R F I S M Á L
Í hlekkjum hugarfarsins
Mikil umræða hefur spunnist um
mögulegan flutning hluta stofn-
ana sem tengjast sjávarútvegi frá
Reykjavík til Akureyrar, í kjölfar
samþykktar Kaupfélags Eyfirð-
inga þar um, en KEA býður ríkis-
valdinu upp á fjármögnun flutn-
ings ákveðinna opinna starfa frá
höfuðborginni til Akureyrar og
eru þar meðal annars tilgreindar
stofnanir eins og Fiskistofa og
Hafrannsóknastofnunin. Þó ekki
sé hægt að bera saman þessar
stofnanir annars vegar og Fiskifé-
lag Íslands, þar sem eru aðeins
tveir starfsmenn, hins vegar, þá er
áhugavert að fá sýn framkvæmda-
stjóra Fiskifélagsins, sem hefur
flutt starfsemina til Akureyrar, á
hvort hann telji raunhæft að flytja
opinber störf í sjávarútvegi frá
höfuðborginni og norður í land?
„Já, ég tel að við séum vissu-
lega í hlekkjum hugarfarsins með
flutning opinberra starfa út á
land. Staðreyndin er sú að það
hefur vaxið úr grasi kynslóð í
Reykjavík sem telur að ekki sé
hægt að gera hlutina annars stað-
ar en í Reykjavík. Þetta fólk telur
að ef um er að ræða einhverja fag-
þekkingu, þá sé hún ekki til stað-
ar nema í Reykjavík. Mér hefur
virst að ef eitthvað er hafi aukist
gjáin milli landsbyggðar og höf-
uðborgar og það er engum til
góðs. Reynsla okkar af því að hafa
skrifstofu Fiskifélagsins á Akur-
eyri er einfaldlega mjög góð. Stór
hluti af okkar vinnu fer fram í
gegnum tölvu- og eða símasam-
skipti og því skiptir engu máli
hvar við erum staðsettir.
Ég held að flutningur opinberra
starfa, í sjávarútvegi eða öðrum
greinum, sé einfaldlega spurning
um vilja. Íslensk stjórnmál snúast
öðru fremur um skammtíma
reddingar en ekki langtíma
stefnu. Menn tala fjálglega um
flutning opinberra starfa út á
land, en þegar til kemur er hinn
pólitíski vilji ekki fyrir hendi.
Ákvörðunin á sínum tíma um
stofnun sjávarútvegsdeildar við
Háskólann á Akureyri hefði orðið
markviss stefna ef í framhaldinu
hefði verið efnt til þess að miðstöð
rannsókna og stjórnsýslu á þessu
sviði hefði að verulegu leyti verið
staðsett fyrir norðan. Vöntun á
stefnufestu í því var þó ekki meiri
en svo að um líkt leyti var stofnuð
Sjávarútvegsstofnun Háskóla Ís-
lands - stjórnmálamönnunum
fannst með öðrum orðum nauð-
synlegt að stinga dúsu upp í HÍ
um leið og sjávarútvegsdeild var
stofnuð á Akureyri. Það er auðvit-
að engin þroskuð pólitík sem
liggur að baki slíkri ákvörðun.
Það er ekkert sem mælir á móti
því að Akureyri sé miðstöð sjávar-
útvegsrannsókna á Íslandi, nema
óglöggskyggni þeirra sem um
véla. Það er hægt að efla nægilega
marga staði á landsbyggðinni ef
stefna er mörkuð og henni fylgt
en það þarf pólitískt þor sem ekki
er fyrir hendi og því miður er eitt
af vandamálunum sem við er að
eiga. Þar verður að segja umbúða-
laust að landsbyggðarþingmenn
eru landsbyggðinni verstir. Ef
þeir geta ekki komið opinberum
störfum í sitt heimahérað, þá telja
þeir næstbesta kostinn að þau séu
áfram í Reykjavík. Fyrir vikið
gerist auðvitað ekkert í þessum
málum,“ segir Pétur Bjarnason,
sem tók fram að ummæli sín um
flutning opinberra starfa séu al-
farið á eigin ábyrgð, enda málið
ekki verið rætt í stjórn Fiskifé-
lagsins.
Pétur Bjarnason: „Margir á alþjóðlegum
vettvangi telja að stjórnvöld hvers
lands hafi brugðist í stjórnun fiskveiða
og núverandi kerfi sé gengið sér til
húðar. Þess í stað eigi fiskveiðistjórn-
unin að vera á hendi alþjóðlegra stofn-
ana. Því erum við Íslendingar algjörlega
ósammála og vísum í því sambandi til
Alþjóðahvalveiðiráðsins, sem engan
veginn hefur sinnt sínu hlutverki og er í
raun gangandi varúðarmerki um hvernig
ekki eigi að standa að málum.“
aegirmai2005-nota 27.5.2005 17:09 Page 41