Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1943, Blaðsíða 23

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1943, Blaðsíða 23
TIMARIT MALS OG MENNINGAR 133 þryngt hann nýrri orku þeim til úrlausnar. Fasistar allra landa hafa gert þessháttar bókmenntir útlægar úr ríkjum sínum, og höf- undar þeirra hafa orðið að troða helvegu fyrir aldur fram, hafi þeir ekki áður sloppið út fyrir landamæri ættlands síns. Með íslenzkri menningu hefur Sigurður Nordal prófessor færzt í fang að rita heila þjóðarsögu í formi þessara glæsilegu ævisagna. Grípum hvar sem er niður í ritið og lesum eina blaðsíðu, og vér finnum, að sagnrit þetta stefnir að allt öðru marki en öll þau sagn- rit, sem áður hafa verið skrifuð á landi hér. Hér er ekki sögð saga til að kynna ákveðna atburði og ákveðnar persónur, heldur er skýrt frá ákveðnum atburðum og ákveðnar persónur leiddar fram á sjón- arsviðið til að skýra örlög heillar Jjjóðar frá fyrstu stund og alla leið inn í blámóðu fjarlægrar framtíðar, leitað raka Jiess, hverjir vér erum nútíma íslendingar og hvers afkomendui vorir megi vænta af rótum þess arfs, er vér höfum meðtekið, og afleiðingum þess, hvernig vér mótum hann í hendi vorri og skilum honum í hendur næstu kynslóðar. A engri einustu blaðsíðu sögunnar er saga einnar persónu þungamiðjan, heldur saga Jijóðarinnar í heild, hinar fyrir- ferðarmestu persónur, er á spjöldum sögunnar birtast, koma aðeins fram sem fulltrúar sinnar þjóðar, túlkendur þeirra einkenna, er með henni búa, og fræðileg og söguleg skýring á örlagastundum, dæmi þess, hvernig hún hefur hugsað, snúizt við örlögum sínum og unnið úr efnivið þeim, sem ein kynslóðin hefur lagt annarri í hendur. Egill Skallagrímsson er mesta og stórbrotnasta skáld norræna kyn- stofnsins, og í ódauðlegum skáldskap sínum meitlar hann kjarna norrænnar lífspeki og trúarhugmynda, fyrir hönd heillar þjóðar gerir hann upp reikninga við Alföður, á sárustu reynslustund lífs- ins, sem fellur í eitt við eina örlagaþrungnustu reynslustund þjóðar hans. Hann er að vísu öllum öðrum meiri, stærsta tréð í skóginum, en tré, sem teygaði hinn sama safa úr hinni sömu jörð og hin önnur, hann er fulltrúi þjóðarinnar á þeim einstæðu tímamótum í lífi hennar, þegar hún er í raun og veru að endurfæðast úr brota- silfri kynflokka, samrunninna úr ýmsum áttum, liannig var uppruni Egils sjálfs, mótaðra af hinum margvíslegustu sjónarmiðum. Hann er fulltrúi tímamóta, þegar herjandi og flakkandi víkingakynslóð leitar kvrrlátra lifnaðarhátta við ræktun jarðar, í lundum skóga,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.