Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1943, Page 105

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1943, Page 105
TIMARIT MALS OG MENNINGAR 215 himinsins, ha? Alltaf þetta vantraust á Guði, bessi undanlátssemi við freistinguna, alltaf með hugann fastan við þessa heims gæði. . . . heimska, illgjarna kona, hindrar eiginmann sim1 i að lesa Orðið. Ef þú gætir þín ekki, fer þú til Gehenna. Þegar hann fær ekkert svar, verður hann áræðnari. Andlit hennar fölnar rneir og meir, hún titrar ákafar og ákafar, og því fölari sem hún verður og því meira sem hún titrar, því styrkari verður rödd hans, er hann heldur áfram: Gehenna! Eldur! Hangandi á tungunni! Fjórar dauðarefsingar lagðar á af réttinum. Hann finnur, að hann er að gera rangt, að hann hefur engan réít til að vera grimmur, að hann notar sér betri aðstöðu á ódrengilegan hátt, en skap hans er komið yfir suðumarkið, það flóir út af. Hann ræður ekki við það. Veiztu, spyr hann hótandi, hvað skíló þýðir? Það þýðir að grýta. Fleygja einhverjum í gryfju og fylla hana með grjótkasti. Srefó — brennandi, ]>að er: hella ofan í einhvern skeiðfylli af bráðnu blýi. Hereg — afhöfða, það þýðir að höggva höfuðið frá bolnum með sverði. Svona! (hann strýkur handarjaðrinum yfir þveran hálsinn á sér). Og Sjenekk — kyrkja. Heyrir þú. Að kyrkja. Skilur þú það? Og allar fjórar refsingarnar fyrir að lítilsvirða boðorðin. Fyrir boðorðabrot. í hjarta sínu hefur hann meðaumkun með fórnardýri sínu, en finnur að hún er á valdi hans í fyrsta sinn, og það fær svona á hann. Heimska kona! Hann hafði aldrei vitað fvrr, hve auðvelt var að hræða hana. Þetta hefst upp úr því að lítilsvirða boðorðin, hrópar hann og hættir síðan skyndilega hótunum sínum. Hver veit nema hún komi til sjálfrar sín, áður en minnst varir og grípi til gólfsóflsins! Hann stekkur að borðinu, skellir aftur lögbókinni og flýr á dyr. Ég er farinn á lestrarsalinn, kallar hann um öxl og lokar dyrunum. Hávaðinn í rödd hans og hurðarskellurinn vöktu veikt barnið. Augu þess, með hinum þungu augnalokum, opnast, vaxbleikt and- litið hrukkast og önuglegt kvein heyrist. En hún stendur sem jarð- gróin og utan við sig og heyrir ekki. Hás stuna líður frá þröngu hrjósti hennar. Nú, svona er það þá,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.