Tímarit Máls og menningar - 01.12.1961, Síða 75

SAMTAL UM KÚBU
„lýðræðissinnar" voru menn, sem höfðu að
vísu barizt hetjulega, en voru úr hópi þeirra
hægrimanna, er vildu steypa Batista úr stóli
einungis vegna þess að þeir voru búnir að
fá nóg af ógnarstjórn hans. Þetta voru í-
haldssamir borgarar, sem óskuðu eftir borg-
aralegri ríkisstjóm. Þegar kom í ljós að
hvaða marki byltingarmenn stefndu eftir að
þeir höfðu unnið sigur, þá áttuðu þessir
borgarar sig á því, að byltingaröflin unnu
gegn hagsmunum þeirra. Þeir tóku þá sam-
an pjönkur sínar og kvöddu.
„Bandaríkfamenn halda því einkum
fram, að Castró haji látið stjórnast af hinni
öjlugu kommúnistaklíku, sem gengið hafði
í lið með honum."
— Bandarískir áróðursmenn geta ekki gert
sig ánægða með að kynna Castró sem blóð-
þyrstan harðstjóra og fjandmann lýðræðis.
Það var nauðsynlegt að skíra stjórnmála-
stefnu hans. Það var þá, sem þeir gerðu
hann að „kommúnista“.
Castró er ekki kommúnisti. Hann vill
sjálfstæði lands síns og fullveldi. Við hljót-
um að skilja það vegna þess, sem gerzt hef-
ur í öllum hinum vanþróuðu löndum heims.
Við vitum það mætavel, að þegar land, sem
er efnahagslega skammt á veg komið, leitar
ásjár hjá Sovétríkjunum (eins og t. d. Lú-
múmba gerði á sínum tíma), þá er það
vegna þess að Vesturveldin eru í þann veg-
inn að eyðileggja sjálfstæði þess. Við höf-
um þegar séð þess mörg dæmi.
Það er einmitt þetta, sem gerzt hefur í
skiptum Bandaríkjanna og Castróstjómar-
innar. í útvarpinu á mánudaginn var ná-
kvæmlega skýrt frá þeim ráðstöfunum, sem
Castró hafði gert gegn bandarískum fyrir-
tækjum á Kúbu (eignarnámi án endurgjalds
o. s. frv.). En það var ekki einu orði minnzt
á þær ráðstafanir, sem Bandaríkjamenn
sjálfir höfðu áður gert, og ákvarðanir Castr-
ós voru nú mótleikur gegn.
Tökum t. d. olíuhreinsunarstöðvarnar.
Einn góðan veðurdag kalla Bandaríkjamenn
alla tæknilærða menn heim. Reksturinn
stöðvast, ef Kúbumenn fá ekki aðra í þeirra
stað. Það er nauðsynlegt að ráða nýja
menn. Þeirra er því leitað þar sem horfum-
ar eru vænlegastar, þ. e. a. s. í Sovétríkjun-
um eða Tékkóslóvakíu. Kúbumönnum er
það ekkert kappsmál að ráða til sín rúss-
neska menn eða tékkneska. Þeir vildu al-
veg eins fá franska menn. Castró bað mig
sjálfur um að útvega tæknilærða menn í
Frakklandi, en Frakkar vilja ekki fara
þangað. Þeir álíta að tveggja ára dvöl á
Kúbu sé einber sóun á tíma. Kúbumenn
verða því að snúa sér til þeirra þjóða, sem
geta séð þeim fyrir því vinnuafli, sem þeir
þurfa.
Ég get ekki gert hverju atviki fullnægj-
andi skil, en hryðjuverk þau, sem Kúbu-
menn hafa verið sakaðir um hafa öll verið
framin til að jafna sakimar. Bandaríkja-
menn sögðu við sjálfa sig: „Ur því að við
getum ekki skýrt frá öllum sannleikanum í
þessu máli — sem sé að byltingarmenn á
Kúbu hafa af okkur fé — þá ætlum við að
beita öðmm brögðum. Við ætlum ekki að
hætta fyrr en við emm búnir að koma þess-
um mönnum í faðm Rússa og Kínverja.“
En þeim hefur ekki tekizt það enn, af því
að Kúbumönnum er annt um fullveldi sitt.
Kúba er í bandalagi við Ráðstjómarríkin
og Kína, en hún er ekki kommúnistaríki.
Bandaríkjamenn óska þess hins vegar, að
hún væri það.
„Skapferli Castrós, ofsi hans og þráseta
við hljóðnemann, allt þetta hefur verið not-
að aj Bandaríkjamönnum til þess að sýna,
að hann sé ekki með réttu ráði. Hvað finnst
yður?"
— Ég er ekki hér til að verja Castró. Að
mínum dómi er Castró aðdáunarverður mað-
ur. Hann er einn af þeim fáu mönnum, sem
ég ber virðingu fyrir. Það sem þarf að gera
er að sýna heimsku þeirra manna, sem ráð-
409