Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1980, Page 122

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1980, Page 122
Tímarit Máls og menningar í öörum skilningi en aðrir. Fyrir þeim einum byrjar allt í raun og veru í fyrsta sinn. Á fjórum stundum hafa þau uppgötvað ástina, og hvort annað. Þau eru heilluð hvort af öðru. Þau tákna æskulýð heimsins. En þau sjá ekki heiminn. Frá upphafi til enda sjá þau aðeins hvort annað. Þau hafa ekki einu sinni orðið vör við valdabaráttu, uppreisn og samsæri, sem hefur átt sér stað í kring um þau. Þau eru töfruð hvort af öðru. Þrjár sýnur ráða úrslitum að því er varðar Miröndu og Ferdínand. Sú fyrsta er hin hátíðlega trúlofun, þegar Prosperó setur skrautsýninguna á svið þeirra vegna með hjálp Ariels. Það er dæmigerður Elsabetar-grímuleikur. Vera má að Shakespeare hafi ekki samið það allt, eða samið það síðar, vegna hirðsýningar á Ofviðrinu í tilefni af brúðkaupi dóttur Jakobs fyrsta og kjörfurstans af Pfalz. Grimuleikurinn er táknrænn. Grísk goð birtast og tala á íburðarmiklu bundnu viðhafnar-máli. En þrátt fyrir alla tilgerð, er leikurinn mikilvægur að þvi leyti sem hann vekur upp forna gullöld, þegar jörðin var syndlaus og bar sinn ávöxt án þrauta. Heyr páa-dyn! Á eynni, þar sem hin raunverulega veraldarsaga hefur verið sett á svið, sýnir Prosperó elskendunum ungu hina týndu Paradis. . . . á þessum sraö, sem hugall faðir hennar, er ég kýs að brúði, hefur breytt í Paradís. (IV,1) Og það er einmitt þessi sýna, sem er skyndilega rofin, svo að henni lýkur á mishljómi. Hin raunverulega saga rýfur sældina. Prosperó kemst á snoðir um svik Kalíbans, og í fýrsta sinn gefur hann reiði sinni lausan tauminn. Hinn táknræni grimuflokkur dreifist á ringlureið. Og þá fylgir sá kafli, sem hefur að geyma kunnustu setningu Ofviðrisins: Vér erum þelið sem draumar spinnast úr; vor ævi er stutt og umkringd svefni. (IV,1) Það heimspekilega og skáldlega viðhorf, að „lífið sé draumur", er mjög algengt í barrok-skáldskap; en þungamiðjan í þessu máltaki Shakespeares virðist mér fjarri dulhyggu Calderons. Það býr fremur yfir kvíðanum i eintölum Hamlets og einni viðvörun enn til elskendanna ungu um forgengileik allrar mannlegrar
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.