Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Blaðsíða 117

Umsagnir um bxkur
orðnir fari að velta vöngum yfir von-
lausu hjónabandi sem bitni á börnun-
um.
Margir fullorðnir lesendur munu
væntanlega vera ósáttir við hvernig fjall-
að er um skilnaðinn og spyrja sig hvort
þessi bók hjálpi nokkuð þeim börnum
sem lent hafa í skilnaði. Eg álít að hún
hjálpi börnum ekki til að skilja þá
flóknu hluti sem valda hjónaskilnaði.
Ekki heldur mun þessi bók sætta börn
við stöðu sína eða hjálpa þeim að byggja
sig upp eftir að hafa lent í skilnaði. En
hún er góð að því leyti að hún mun
vekja börn til umhugsunar um sína
stöðu út frá stöðu Polla.
Maður má ekki vera neitt blávatn ef
maður á að redda sér í þessu lífi. Og
Polli er ekkert blávatn því hann er sá
eini í fjölskyldunni sem horfist í augu
við vandann í stað þess að flýja af hólmi
eins og pabbi hans og mamma gera
hvort með sínum hætti, mamma til út-
landa og pabbi í brennivínið. Polli getur
rætt málið og hann gerir eitthvað til að
reyna að bjarga ástandinu. Sagan leyfir
okkur að vona sterklega að Polli muni
standa sig þrátt fyrir allt.
Þuríður Jóhannsdóttir.
SÆTIR STRÁKAR
I nýjustu bók Magneu Matthíasdóttur,
Sœtum strákum,' fer í rauninni mörgum
sögum fram og eins og höfundur hafi
heykst á að gera upp á milli söguefn-
anna og gera einu þeirra rækileg skil.
Annars vegar virðist bókinni ætlað að
vera einhvers konar raunsæisleg lýsing á
lífi ákveðins hóps ungra Reykvíkinga á
okkar dögum, hins vegar, eins og nafnið
bendir til, „mannsöngur“, andsvar við
1 Skáldsaga. Iðunn. Reykjavík 1981.
kvennafarsbókum karlmanna sem eiga
auðvitað engan einkarétt á slíkum við-
fangsefnum. Ofan á þetta tvennt er
smurt þriðja laginu með ýmsum reyf-
arakenndum atriðum sem að vísu gætu
kannski átt sér stað í Reykjavík nútím-
ans en eru hálfutangátta í þessari sögu,
eins og þeim sé bætt inn af ótta við að
lesanda leiðist. Þar eru m. a. morð og
sjálfsmorð, sprengingar og mannrán.
Sagan er lögð í munn ónafngreindri
stúlku sem býr í gömlu húsi í Reykjavík
ásamt félögum sínum, homma, niður-
rifsmanni (húsa), táningi í menntaskóla
og þremur köttum. Hún vinnur, senni-
lega á skrifstofu, ásamt þremur konum
sem allar heita Inga og stendur í stopulu
ástarsambandi við giftan skrifstofu-
mann. Sagt er frá lífi hennar eitt vor og
hluta úr sumri. Ymsir atburðir fléttast
inn; smáglæpamannaflokkarnir BÍS og
SÍS halda sameiningarfund í húsinu,
mynda hermdarverkasamtökin Grænu
höndina sem sprengir upp Jón Sigurðs-
son og rænir ráðherra. Stúlkan kynnist
karlmanni og lætur til leiðast að hefja
tilraunasambúð með honum í fínni
blokkaríbúð en gefst fljótt upp á því. í
lokin stendur hún í sömu sporum og í
upphafi, komin heim, skrifstofumaður-
inn farinn að sofa hjá henni aftur þegar
honum hentar, ráðherranum hefur ver-
ið skilað — og ekkert hefur gerst.
Inn í frásögnina er fleygað köflum
þar sem segir frá fortíð ýmissa þeirra
persóna sem við sögu koma. Þannig
komumst við að því að Niðurrifsmað-
urinn er fyrrverandi virkur byltingar-
sinnaður marxisti. Alli, einn „sæti strák-
urinn“, virðist aðeins yngri árgerð, hippi
sem missti hugsjónina af kynnum við
harðan veruleika markaðsþjóðfélagsins
og hefur nú viðurværi sitt af dópsölu og
marga menn í vinnu.
363