Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.12.2014, Blaðsíða 57

14.12. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Systurnar og söngkonurnar
Erla Björg og Rannveig
Káradætur koma fram á
tónleikum í safnaðarheim-
ilinu í Vídalínskirkju í Garðabæ á
sunnudagskvöldið klukkan 20. Peter
Aisher tenór kemur fram með þeim.
2
Félagarnir Þröstur og
Heiðar gáfu í fyrra út plöt-
una „Um jólin“ og hyggjast
flytja öll lögin af henni í Bæj-
arbíói í Hafnarfirði á laugardagskvöld
klukkan 22. Tónleikana kalla þeir
„Rauð jól“ og félögunum til halds og
trausts verður hljómsveitin Það sem
úti frýs.
4
Jólasýning ungra myndlist-
armanna, Jólin eru (í) Ekki-
sens!, verður opnuð í lista-
rýminu Ekkisens,
Bergstaðastræti 25B, á laugardag
klukkan 14. Heitið er stórri samsýn-
ingu á „myndlist og annarri snilld“.
5
Á sunnudag klukkan 14
verður Inga Lára Bald-
vinsdóttir með lokaleið-
sögn um sýninguna „Svip-
myndir eins augnabliks – Ljósmyndir
Þorsteins Jósepssonar“ í Myndasal
Þjóðminjasafnsins. Sýningunni lýkur
um áramót. Safn Þorsteins (1907-
1967) er eitt heildstæðasta einkasafn
sem varðveitt er í Þjóðminjasafninu.
3
Á laugardag klukkan 15 verð-
ur opnuð forvitnileg mynd-
listarsýning í Bíó Paradís við
Hverfisgötu. Þar sýna sjö
nemendur myndlistardeildar LHÍ
verk sem þeir unnu á fimm vikna
námskeiði um tilraunakennda kvik-
myndagerð.
MÆLT MEÐ
1
verður milli tónleika. Stundum er meiri
spenna fyrra kvöldið en seinna kvöldið getur
oft verið betra, en maður veit aldrei. Von-
andi verða hvorir tveggja tónleikarnir góðir.“
Hvað tekur svo við hjá Andsnes á nýju
ári, eftir að hafa lifað og hrærst með verkum
Beethovens í mörg misseri? Mun hann halda
áfram að leika verk eftir hann?
Hann hlær. „Nei, þegar ég hef leikið síð-
asta Beethoven-konsertinn með MCO í
London á næsta ári held ég að konsertar
Beethovens þurfi hlé frá mér! Ég þarf líka
að taka mér hlé frá þeim, þótt þeir séu frá-
bærir og það hafi verið ómetanlegt að geta
eytt svo miklum tíma með verkum eins tón-
skálds sem ég hef alltaf dáð. Það hefur verið
törfum líkast að sjá á þessu ferðalagi hvað
þessi verk Beethovens halda áfram að vera
nútímaleg og tala sterkt til okkar enn í dag,
tveimur öldum eftir að þau voru samin. Því
miður eru sumir hlutir hættir að ögra fólki,
eins og gerðist þá, en það er makalaust hvað
þessi lífræna uppbygging verkanna, með öll-
um sínum óvæntu vendingum og uppá-
komum, getur verið fersk og heillandi.
Satt best að segja er mig farið að langa til
að takast á við fleiri sónötur eftir Beethoven
en ég hef gert. Hins vegar hlakka ég líka til
að leika nú á næstunni verk annarra tón-
skálda sem ég hef ekki getað einbeitt mér
að. Ég ætla að gera mér far um að skoða
frönsk tónskáld, Debussy til dæmis, sem er
að vissu leyti andstæða Beethovens.“
„Það er næstum eins
og tónlistin hafi aldrei
verið skrifuð niður
heldur hafi alltaf ver-
ið til sem hluti af al-
heiminum,“ segir
Andsnes, sem er hér
á æfingu með MCO,
um fimmta píanó-
konsert Beethovens.
Morgunblaðið/Einar Falur
mínum, sem von er, því það syngur hver með
sínu nefi,“ segir Guðrún og telur líklegt að
næsta ljóðabók hennar verði tilbúin til útgáfu
strax á næsta ári. „Nú hef ég góðan tíma til
að skrifa,“ segir Guðrún sem fyrr á árinu lét
af störfum sem bókasafnsfræðingur. Að sögn
Guðrúnar hefur hún haft gaman af að lesa og
hugleiða upphaf ljóðlistar. „Ég gæti trúað að
ljóðlist eigi beinar rætur í galdratilburðum
sem eru jafngamlir mannkyninu, Fyrirmynd-
irnar hafa verið þær sem næst stóðu mann-
inum í árdaga, náttúran, lifandi tré, dýr og
fuglar og allt þeirra óskiljanlega kynngimagn.
Það þurfti að finna rétt og mögnuð orð og
raða þeim rétt upp til að skilja og ná valdi yf-
ir fyrirbærunum. Þau hafa síðan verið óþrjót-
andi efniviður í særingar, goðsagnir, ævintýri,
sögur og söngva.“
„Fuglar eru ekki ólíkir orðum, dul-
arfullir boðberar, bæði fallegir og
fjölbreyttir og líka hverfulir eins og
þau,“ segir Guðrún Hannesdóttir.
Morgunblaðið/Þórður
Af orðum (óbirt)
þau koma óboðin
líkt og fuglar að framandi strönd
litverp og kulvís
sitja þau á sandinum
slegin furðu
myrk aldan brotnar
á beinum þeirra mjóum
og kuldinn kemur þeim í koll
en einstaka sinnum í rökkrinu
hefur eitt þeirra sig á væng
út yfir dýpstu og dekkstu mið
dregur með örsnöggum halla
ógrynni annarra orða
úr djúpinu - leiftrandi björt
Upphaf (úr bókinni)
samanbrotinn eins og bréfbátur
um nætur
þegar birtir stingst mjótt nef
út úr úfnum kolli
og fótur teygður tignarlega
í átt til jarðar
lítill vængur blessar
himinhvelið
í auganu tvískær sól
ný á hverjum degi
TVÖ LJÓÐ GUÐRÚNAR