Fréttatíminn - 01.05.2015, Qupperneq 33

Tökumst óhrædd og meðvituð á við
kynferðislegt ofbeldi gegn börnum
Tökum vel á móti sölufólki Blátt áfram dagana 27. apríl - 3. maí.
g
ra
fi
k
.i
s
- kaupum ljósið!
Verum upplýst
líkur til þess að kokkar sem gluða
svörtu ediki yfir matinn þinn span-
deri í þig nokkrum þúsundköllum,
nema þá á fáránlega dýrum veit-
ingahúsum.
Korsíkumenn eru heldur ekki
þeir einu sem svindla á skinku.
Þótt engum sé heimilt að fram-
leiða Parma-skinku nema þeim
sem búa í sveitunum kringum þá
ágætu borg hafa menn fundið leið-
ir til að anna eftirspurn sem svínin
í sveitinni geta ekki staðið undir.
Skinka sem sögð er frá Parma er
sjaldnast af dýri sem alið var á
mysu af parmigiano-ostagerð á bæ
í nágrenni Parma. Líklegra er að
hún sé af dýri sem flutt var á bíl
alla leið frá Póllandi eða Úkraníu
til slátrunar í Parma. Matartíska
og eftirspurn frá fólki, sem þekkir
ekki raunveruleg gæði en treystir
aðeins á vörumerki, getur því ekki
aðeins raskað hefð- og staðbund-
inni vinnslu heldur líka farið illa
með dýr að óþörfu.
Upprunamerkingar í Frakk-
landi eru mun stífari en á Ítalíu.
Reglur á Ítalíu bjóða ætíð upp á
hjáleiðir svo selja megi þeim sem
lítið vita ómerkilega vöru með
eftirsóknarverðu nafni. Sagt er
að Ítalir hneykslist á nágrönnum
sínum fyrir gagnsæjar og harðar
reglur sem hindra allt svindl.
Hvers vegna að leyfa útlendingum,
sem hvort eð er hafa ekkert vit á
mat, að kaupa upp allt það besta, –
spyrja Ítalir.
Blessun og bölvun ferðamanna
En svínin eru ekki flutt inn til Kor-
síku til að uppfylla alþjóðlega eftir-
spurn. Lang mest af afurðunum er
neytt innanlands. Þetta misvægi í
framboði og eftirspurn er afleið-
ing hnignunar fjallabúskapar og
ofvaxtar í ferðamennsku.
Korsíka er landbúnaðarland.
Fólkið bjó upp í fjöllunum í sval-
anum og frjóseminni en síður niðri
við ströndina. Hingað kom iðnbylt-
ingin aldrei. Þau sem ekki vildu
eða gátu komið undir sig fótunum
í þorpunum í fjöllunum fluttu burt.
Í dag búa 320 þúsund manns á
Korsíku. En talið er að um 800
þúsund manns af korsneskum
uppruna búi í Frakklandi og þar af
um 200 þúsund í Marseille. Utan
Frakklands er síðan hátt í ein og
hálf milljón Korsíkumanna til
viðbótar, dreifð um heiminn. Af
tveimur á hálfri milljón Krosíku-
manna býr því aðeins tíundi hlut-
inn á Korsíku. Þetta segir allt um
hvurslags útkjálki Korsíka hefur
verið á síðustu öldum.
Aukinn ferðamananstraumur
stöðvaði þessa hnignun. Á hverju
ári koma um þrjár milljónir ferða-
manna til Korsíku, mest Frakkar.
Korsíkumenn eru svo til jafn-
margir Íslendingum eða um 322
þúsund. Ferðamannastraumurinn
er hins vegar þrefalt meiri. Ferða-
menn standa undir um 31 prósenti
af landsframleiðslu eyjarinnar og
heldur henni um miðbik franskra
sýslna. Án ferðamannastraumsins
væru Korsíkumenn bláfátækir.
Landsframleiðsla á Íslandi er 25
prósent meiri en á Korsíku. Þar af
má rekja um 15 prósent til ferða-
manna.
Að sumu leyti ber Korsíka
þennan ferðamannastraum vel.
Hér eru ekki stór hótel og stærsti
hluti strandlengjunnar er ósnort-
inn sem og fjöllin og fjalladal-
irnir. Gististaðir og veitingahús
eru smá og leggja áherslu á mat
og menningu heimamanna. En
að öðru leyti er augljóst hvernig
ferðamannaiðnaðurinn er að kæfa
suma hluta eyjarinnar. Ferðamenn
sækja einkum á strandlengjuna
utan stærstu bæjanna og leggja
undir sig þorpin þar. Kringum þau
eru síðan byggð hverfi smáhýsa
fyrir túrista. Fjöldi ferðamanna er
slíkur að sú menning og sá matur
sem seldur er túristum verður æ
útþynntari og endurtekningasam-
ari; einskonar sviðsetning og leik-
Systkinin Henri
og Delphine
reka saman
veitingastaðinn
L’archivolto í
ferðamanna- og
fyrrum virkis-
bænum Bonifa-
cio. Þau opna í
byrjun apríl og
loka um miðjan
október. Þau voru
vön að ferðast
um heiminn á
veturna en Delp-
hine segir þau nú
orðin of gömul
til þess. Maður
verður heimakær
með aldrinum,
segir hún.
tjöld líkt og Íslendingar þekkja
frá sinni ferðamennsku. Það
getur verið kúnst að finna hina
raunverulegu Korsíku á Korsíku.
Það er ef menn vilja ekki fallast
á að ferðamannalandið sé hin
raunverulega Korsíka.
Það er hins vegar þess virði,
ekki síst fyrir mataráhugamenn.
Það eru ekki bara svínin sem
gera korsískan mat spennandi
heldur líka sauðir og geitur, kast-
aníuhnetur og hunang, olívuolía
og vín, skógarber og sveppir. Allt
tengist þetta ræktun og vinnslu
á mörkum hins villta og mann-
gerða. Og mig langar að segja
ykkur meira af því í næstu viku.
Gunnar Smári Egilsson
gunnarsmari@frettatiminn.is
matartíminn 33 Helgin 1.-3. maí 2015