Allt um íþróttir - 01.12.1951, Side 16

félagar 2.82 m. Síðan þetta gerð-
ist, eða í 28 ár, hefur íslandsmetið
í stangarstökki aldrei farið úr eigu
Vestmanneyinga, þótt hins vegar
methafarnir hafi stundum keppt
fyrir félög utan Eyjanna. Friðrik
tók forystuna í stangarstökkinu í
sínar hendur þegar á næsta ári,
1924, og fór þá fyrstur íslendinga
yfir 3 metra. Árið 1929 stökk hann
3.25 m. og stóð það met hans til
ársins 1935, að Karl Vilmundarson
stökk 3.32 m. Árið 1937 fer reglu-
legur f jörkippur um þessa íþrótta-
grein og voru 3 met sett. Ásmund-
ur Steinsson byrjar á því að
stökkva 3.345 m., sem stóð þangað
til á meistaramótinu seinna um
sumarið. En það var þó hvorki
Karl né Ásmundur, sem hreppti
meistaratitilinn í þetta sinn. Korn-
ungur Vestmanneyingur, Ólafur
Erlendsson, fór þaðan með sigur
af hólmi, stökk 3.36 m., sem var
nýtt met. Þetta met Ólafs varð þó
ekki langlíft, því að í aukastökki
í sömu keppninni stökk Karl 3.40,
sem var nýtt met. Á næsta ári
hækkaði Karl það svo upp í
3.45 m. En nú kemur nokkurt
hvíldartímabil í stangarstökkinu.
Árið 1948 bærir Ólafur á sér að
nýju og slær eign sinni á metið,
stekkur 3.48 m. og fylgði því síð-
an næsta ár upp í 3.50. En síðla
sumars þetta sama ár kemur nýr
maður til sögunnar, Guðjón Magn-
ússon, sem setur nýtt met, 3.53m.
Guðjón hækkaði metið upp í 3.67
meðan hans naut við. Árið 1947
kemur svo Torfi Bryngeirsson
fram á vettvanginn. Hefur hann
hækkað metið upp í 4.32 m. og virð-
ist það ekki verða auðsótt í hend-
ur hans.
í öðrum greinum frjálsíþrótta
hafa Vestmanneyingar átt ágætu
liði á að skipa, sem sést bezt á
því, að þrjú ár í röð háðu þeir
bæjarkeppni við Reykjavík og fór
líkt á, og tókst Vestmanneyingum
jafnvel einu sinni að hreppa til
sín sigurinn.
Það væri freistandi að nefna
mörg nöfn, sem ljóma hafa varp-
að á Eyjamar með afrekum sínum
á íþróttaleikvanginum, en rúmsins
vegna verð ég að stikla á stóru.
Páll Scheving vann á sínum
tíma afrek, sem ehn í dag þykja
boðleg, hvar sem væri hér á landi,
þrátt fyrir allar þær framfarir, sem
hér hafa orðið á íþróttasviðinu frá
því árið 1926, en þá stökk hann
1.82 m. í hástökki. En sá hængur
var þar á, að stökkstíll sá, er Páll
notaði (dýfustíll), var úrskurðaður
ólöglegur og var árangur hans því
aldrei staðfestur sem met.
Karl Sigurhansson var á sínum
tíma hinn krýndi konungur ísl.
þolhlaupara. Þótt hann hæfi ekki
keppni fyrr en eftir að hann var
orðinn þrítugur, vann hann samt
marga og glæsilega sigra og setti
árið 1932 met í 10 km. hlaupi, sem
stóð allt til ársins 1950.
Þá var Ólympíufarinn Sigurður
Sigurðsson ekkert lamb að leika
sér við, þegar hann stóð upp á
sitt bezta. Sigurður var ár eftir ár
ósigrandi í stökkunum þremur,
hástökki, langstökki og þrístökki,
og átti íslandsmet í þeim öllum.
374
IÞRÓTTIR