Dagrenning - 01.04.1946, Qupperneq 14

skulu þeir tjalda gegnt samfundatjaldinu
hringinn í kring.“
Er af þessu ljóst, að sérhver hinna 12 ætt-
kvísla ísraelsmanna liefur átt sitt sérstaka
ættarmerki. Ættkvíslir ísraels voru 12, eins
og kunnugt er, og var þeim samkvæmt boði
Móse raðað þannig upp á leið þeirra frá
Egyptalandi, að þær mynduðu ferhyming,
en inni í fcrhyrningnum var tjaldbúðin.
Ættkvíslunum var skipt þannig niður, að
þrjár voru að norðan, þrjár að austan, þrjár
að sunnan og þrjár að vestan. Þegar nánar
er að gætt sést, að þó að hver ættkvísl eigi
að tjalda hjá sínu merki, eru hverjar þrjár
ættkvíslir sarnan um eitt aðalmerki, sem
reist er fyrir franran „kanrp“ eða herbúðir
hverra þeirra þriggja ættkvísla, sem saman
eiga að vera. Biblían segir frá þessu á þenn-
an veg:
„Að austanverðu, gegnt upprás sólar,
(skal vera) merki Júda eftir hersveitum
þeirra“. Var Júdaættkvíslin í niiðju, en sitt
til hvorrar handar voru ættkvíslir íssakars
og Sebúlons. Þessar þrjár ættkvíslir voru
saman í austur-herbúðunum og áttu þær
allar að fylkja sér um merki Júda-ætt-
kvíslar.
„Að sunnanverðu skal nrerki Rúbens
herbúða vera“, segir því næst, og með
honum voru í herbúðum Símons og
Gads ættkvíslir.
„Að vestanverðu skal merki Efraims
herbúða vera eftir hersveitum þcirra,“
segir þar næst, og að vestanverðu voru
með honum Benjamíns og Manasse
ættkvíslir, en merki Efraims blakti yfir
Jreim herbúðum.
„Að norðanverðu skal merki Dans her-
búða vera,“ segir að lokum og með hon-
um voru í herbúðum ættkvíslir Assers og
Naftali.
Af þessari upptalningu sést að ísraelsmenn
hafa haft fjögur aðal hermerki, er þcir fylktu
liði sínu undir, og þessi hermerki voru merki
fjögra aðal ættkvíslanna: Rúbens, Efraims,
Dans og Júda. Biblían segir ekki berum orð-
um neins staðar hver voru tákn eða merki
hverrar ættkvíslar, en arfsagnir Gyðinga taka
Jrar af öll tvímæli. 1 hinni ágætu bók dr.
Edersheims prófessors, „Bibelhistorie“, I.
bindi, er sagt greinilega frá skipun herbúð-
anna hjá ísraelsmönnum og hver hin fjögur
aðalhermerki ísraelsmanna voru samkvæmt
arfsögn Gyðinga, en sjálfur var dr. Eders-
heim stórlærður, kristinn Gyðingur. Sam-
kvænrt frásögn lians voru hin fjögur aðal-
hermerki þcssi: Að austan var merki Júda
ættkvíslar, en það var ljónsmynd á Ijósrauð-
um grunni. Að suniian var merki Rúbens,
en það var maniisliöfuð á dökkrauðum
grunni. Að vestan var Efraims merki, en það
var nautsliöfuð á Ijósbláum grunni, og að
norðan var Dans merki, en það var fl/úgandi
örn á ljósgulum grunni.
Hér koma þá enn á ný öll sömu merkin
og hjá Esekiel og í Opinberunarbókinni og
hér eru auk þess tekin af öll tvímæli um það,
hvernig þeim er raðað upp.
Ef við nú berum þetta saman við land-
vættasögu okkar í Heimskringlu, þá sést:
1. Að hjá Snorra er „risinn“, sem auðvitað
er ekki annað en stór maður, að sunnan-
verðu — á Vikarskeiði — og verndar
Suðurlandið. Hjá ísraelsmönnum var
merki Rúbens — mannsmerkið — einnig
að sunnanverðu og hlutverk hersveita
hans var að vernda suðurarm herbúð-
anna.
2. Hjá Snorra er „nautið“ eða griðungurinn
að vestanveiðu — á Breiðafirði — og
verndar sérstaklega vesturlandið. Hjá
Israelsmönnum var merki Efraims —
nautsmerkið — einnig að vestanverðu og
hersveitir lians liöfðu það hlutverk að
vernda herbúðirnar að vestanverðu.
8 DAGRENNING